Το αλφάβητο προηγείται της Οδύσσειας (Sportday / Χρήστος Σωτηρακόπουλος)

Μετά την αλφαβήτα αρχίζεις να λες λέξεις. Χωρίς το αλφάβητο δεν μπορείς να απαγγείλεις Οδύσσεια

Η Λιόν επισκέπτεται για τέταρτη φορά την Ελλάδα. Σε αντίθεση με τις άλλες, που έφυγε ηττημένη, τα πράγματα έχουν αλλάξει εντυπωσιακά. Από το 1963, όταν ηττήθηκε από τον Ολυμπιακό για το Κύπελλο Κυπελλούχων, και το 1973, που συνετρίβη από τον ΠΑΟΚ με 4-0 στην Τούμπα, δεν απέχει μόνο έναν… αιώνα ημερολογιακά, αλλά κυρίως από πλευράς φιλοσοφίας. Τότε η Λιόν ήταν ομάδα δεύτερης ταχύτητας στο γαλλικό πρωτάθλημα, που πάντα πίστευε σε κάτι καλύτερο, αλλά η επιθυμία από την πράξη απέχει αρκετά. Η Ολιμπίκ του 2000, την οποία ο Ολυμπιακός του Γιάννη Μαντζουράκη, με σούπερ σταρ τον Ζιοβάνι, νίκησε 2-1 τον Σεπτέμβριο (αντί για τουλάχιστον 3-0, που θα έπρεπε να ήταν το σκορ), είχε αρχίσει από τότε την πορεία της προς την κορυφή.

Με προπονητή τον Ζακ Σαντινί, αλλά χωρίς ένα πρωτάθλημα Γαλλίας και μοναδικό «επιζώντα» από το παρελθόν της τον Κουπέ, είχε αρχίσει να αποκτά αγάλι αγάλι ποδοσφαιρική φιλοσοφία. Το 1999 είχε πάθει το στραπάτσο στα προκριματικά από τη Μάριμπορ, αλλά τον Δεκέμβριο του 2000 πήρε εις βάρος του Ολυμπιακού την πρώτη πρόκριση από ομίλους. Σιγά-σιγά ήρθε ο πρώτος τίτλος, που έφερε τον δεύτερο και πλέον η ιστορία είναι γνωστή. Πέντε χρόνια και τέσσερα πρωταθλήματα αργότερα (επίτευγμα που στη Γαλλία μόνο αυτή και η Σεντ Ετιέν έχουν καταφέρει με συνεχείς τίτλους), η φετινή Λιόν του Ουγέ είναι ουσιαστικά η ομάδα που δημιούργησε πρώτος ο Σαντινί και μετέπειτα ο Λε Γκουέν.

Μια ομάδα με μπάτζετ απλησίαστο για ελληνικό σύλλογο και με ποδοσφαιριστές μεγάλης αξίας στο ευρωπαϊκό στερέωμα. Με τη λογική ότι οι δύο προημιτελικοί του Τσάμπιονς Λιγκ, το 2004 και το 2005, κάποια στιγμή θα γίνουν ημιτελικός και, γιατί όχι, κάποια μέρα και τελικός. Είναι η διαφορά της «step by step» προσέγγισης. Οταν έχεις διαφορετικό πλάνο προσέγγισης και πάνω απ' όλα σωστή νοοτροπία, το ποδόσφαιρο γίνεται πιο απλό.

Ο Ζαν Μισέλ Ολάς και η διοίκησή του αντιμετώπισαν αρκετά προβλήματα στο λυκόφως της θητείας τους στην πρωτοκαθεδρία του συλλόγου. Όμως «ό,τι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό» και αυτό φαίνεται πως το γνωρίζει καλά ο Γάλλος επιχειρηματίας.

Η σωστή λογική πως τα αγαθά αποκτώνται με κόπο και… χρήματα ήταν και είναι στο μυαλό του, με αποτέλεσμα το πρόσφατο συμβάν του καλοκαιριού. Η πλήρης σε ρόστερ Ολιμπίκ πούλησε κατόπιν έντονων πιέσεων τον Εσιέν στην Τσέλσι, παίρνοντας αντάλλαγμα τον παραγκωνισμένο από τον Μουρίνιο, αλλά διόλου κακό αμυντικό μέσο Τιάγκο και παράλληλα ξοδεύει ένα σεβαστό μέρος των δολαρίων του Αμπράμοβιτς για να εντάξει στο δυναμικό της τον Βραζιλιάνο επιθετικό Φρεντ, ο οποίος είχε βγάλει «μάτια» στην Κρουζέιρο. Στην επιθετική γραμμή των πρωταθλητών Γαλλίας υπήρχαν ήδη οι Βιλτόρ, Κάριου, Γκοβού και Φρο. Χάνοντας ένα στέλεχος, επέλεξε να το αντικαταστήσει με ό,τι καλύτερο!

ΑντΙ να εφαρμόσουμε αυτή τη λογική και στην Ελλάδα, αναλώνουμε φαιά ουσία σε μεγαλεπήβολες υποσχέσεις και όνειρα συμμετοχής σε ευρωπαϊκούς τελικούς, ενώ το χέρι δεν μπαίνει και τόσο βαθιά στην τσέπη για μεταγραφική ενίσχυση.

Ο Ολυμπιακός απόψε μπορεί να νικήσει. Ουσιαστικά, όμως, ακόμα κι αν είχε κρατήσει το 1-1 στο «Ζερλάν», τον χωρίζουν πολλά σκαλιά από τη Λιόν. Είναι κάτι που στο ελληνικό ποδόσφαιρο δεν μάθαμε ακόμα να κάνουμε.
Μετά την αλφαβήτα αρχίζεις να λες λέξεις. Χωρίς το αλφάβητο δεν μπορείς να απαγγείλεις Οδύσσεια.