ΠΑΟΚ: Από την κόλαση στην πρόκριση

Ειλικρινά, δεν το κάνω για να βαυκαλίζομαι αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν έπεσα και πολύ έξω; Αυτό που συνέβη είναι ότι προέβλεψα ένα θαύμα και πραγματοποιήθηκε το μισό… Ήμουν πολύ κοντά. Του Γιώργου Ζαχαριάδη

Και για την ακρίβεια αναρωτιέμαι εάν τελικά θα πρέπει να μιλάμε για θαύμα ή απλά για μια θαυμάσια εμφάνιση και απόδοση (του δευτέρου μέρους, βέβαια), τηρουμένων των αναλογιών και σε σύγκριση πάντα με αυτά που αντικρίσαμε στην προετοιμασία για τον φετινό ΠΑΟΚ.

Τον ΠΑΟΚ της προετοιμασίας του Μπερέτα. Γιατί ΠΑΟΚ με την ταυτότητα του Δερμιτζάκη, προέκυψε από το ημίχρονο του αγώνα στο Άμστερνταμ Αρένα και δώθε. Να ξεκαθαρίσω λοιπόν, πριν από μερικές μέρες, ένα - δυό εικοσιτετράωρα πριν από τη σέντρα στον αγώνα του Άγιαξ με τον ΠΑΟΚ, τον πρώτο από τους δύο, αυτόν που έγινε το βράδυ της περασμένης Τετάρτης, είχα μιλήσει για ένα σενάριο με τον άσο στο ημίχρονο και το διπλό στο τελικό σκορ. Ότι συναρπαστικό συνέβη δεν απείχε πολύ όταν στο 72’ της αναμέτρησης, ο Βλάνταν Ίβιτς σημείωσε το πρώτο του γκολ της καριέρας του με μπάλα του Μουντιάλ της Νοτίου Αφρικής. Με την περιβόητη Τζιαμπουλάνι.

Μπορεί λοιπόν να είχαμε ολοκληρωμένο το «άσος ημίχρονο, διπλό τελικό» αλλά αυτό το 1-1 με τους Ολλανδούς και την ιστορική τους ομάδα, έμοιαζε σαν διπλό για τον ΠΑΟΚ. Διπλό που τον ανακηρύσσει φαβορί για την πρόκριση.
Το αν ο Άγιαξ φοβάται πλέον περισσότερο τον ΠΑΟΚ είναι κάτι το οποίο απομένει φυσικά να το διαπιστώσουμε όταν οι ποδοσφαιριστές του Μάρτιν Γιολ, για τους οποίους δεν ξεχνούμε ότι αρκετοί από αυτούς αξίζουν εκατομμύρια, θα μπουν μέσα σε ένα γήπεδο το οποίο κοχλάζει και ενδεχομένως να τους επηρεάσει δραματικά στην απόδοση τους.

Αν και η ιστορία μέχρι σήμερα μας έχει διδάξει ότι πολύ δύσκολα κάποιοι σοβαροί ποδοσφαιριστές επηρεάζονται και ειδικά όσοι προέρχονται από… ψυχρά πρωταθλήματα, μου φαίνεται ότι εκείνο που απομένει είναι η έδρα να ωφελήσει τον ΠΑΟΚ. Να αποκτήσει δηλαδή ακόμη μεγαλύτερη ενέργεια ως ποδοσφαιρικό σύνολο και να προσεγγίσει την απόδοση της περασμένης χρονιάς, όταν δούλευε ρολόι, κυρίως στα μετόπισθεν και δεν εκτίθεται σε κάθε επίσκεψη του αντιπάλου.
Όπως στα πρώτα 45 λεπτά και ο κίνδυνος της συντριβής απειλούσε σοβαρό τον δικέφαλο.

Στο δεύτερο ημίχρονο δε, μερικές φορές, μέχρι που σταθεροποιήθηκε ο Ντάριο Κρέσιτς για να αντιμετωπιστούν διεξοδικά και ακαριαία οι επισκέψεις του Σοάρες και της παρέας του, η κατάσταση ήταν… εκτάκτου ανάγκης.

Είναι βέβαιο ότι ο ενθουσιασμός και μόνο δε φτάνει. Με τον ενθουσιασμό και τον παράγοντα έδρα, που θεωρούμε δεδομένο ότι θα αποτελεί εφόδιο για τον ΠΑΟΚ δε φτάνεις στην πρόκριση. Ούτε μπαίνοντας στο παιχνίδι προσπαθώντας να κρατήσεις το μηδέν στην άμυνα για να στηριχθείς στο αποτέλεσμα πρόκρισης του πρώτου αγώνα. Εκείνο που θέλεις, εκείνο που χρειάζεται ο κόσμος στον οποίο ποντάρεις πολλά, είναι να μπεις μέσα και να δείξεις πόσο πολύ θέλεις τη νίκη. Και να την κατακτήσεις. Να δείξεις ότι τίποτε δεν είναι τυχαίο και ότι εκείνο το εικοσαήμερο που προηγήθηκε, με τις αλχημείες του Μπερέτα, που έβγαλε εκτός προγράμματος μια στρωμένη ομάδα, πέρασε ανεπιστρεπτί. Όλα σιγά σιγά θα επανέλθουν σε κανονικούς ρυθμούς.

Τι περιμένει λοιπόν ο ΠΑΟΚ μπαίνοντας στην τελική ευθεία πλέον για την αναμέτρηση της ερχόμενης Τετάρτης;
Φυσικά να μπει μέσα για να κερδίσει αυτόν τον Άγιαξ που κουβαλά ιστορία, αρκετό ταλέντο, οργάνωση και ένα σωρό ακόμη σημαντικά πράγματα που συνθέτουν αξιολογότατες παραμέτρους ενός ποδοσφαιρικού οργανισμού παγκόσμιας εμβέλειας.

Φυσικά, όλα αυτά είναι καλά να τα αντιγράφουμε, να τα σεβόμαστε κιόλας αλλά, επί του πρακτέου, επί της… πρόκρισης, στον αγωνιστικό χώρο, όπου βγαίνουν οι ακτινογραφίες και παίζεται ποδόσφαιρο, παίζεται η νίκη και η πρόκριση.
Ως λοιπόν

Ο ΠΑΟΚ μπορεί να μπει στο γήπεδο ως καλύτερος από τον Άγιαξ.

Είναι η ομάδα με το αβαντάζ της χρήσιμης ισοπαλίας του πρώτου αγώνα και συγκεντρώνει πολλά χαρακτηριστικά για να κάνει το βήμα οριστικής πρόκρισης, στον επόμενο γύρω του Champions League.

Αν περάσουμε σε μια άλλη διαδικασία, σε αυτή που αφορά στο μερίδιο ευθύνης και επιτυχίας του Πάυλου Δερμιτζάκη, μέσα από τη θετική και χρήσιμη ισοπαλία του Άμστερνταμ, θα πρέπει ενδεχομένως να είμαστε επιφυλακτικοί.

Θα πρέπει να σταθούμε στο αξιόλογο δεύτερο ημίχρονο αλλά και πώς να ξεχάσεις το πρώτο όπου συνέβησαν σημεία και τέρατα ιδιαίτερα στην αμυντική λειτουργία της ομάδας. Ως θαυματοποιός τα πήγε καλά.

Στην ανάπαυλα έκανε ορισμένες διαπιστώσεις, εντόπισε λάθη, τα αντιλήφθηκαν οι ποδοσφαιριστές, τα κατανόησαν και μπήκαν μέσα για να επανορθώσουν. Αυτό συνιστά ένα… μεσαίου μεγέθους θαύμα καθότι πολύ δύσκολα μπορούν να διορθωθούν τα στραβά σε λίγα λεπτά.

Μπορεί να αλλάξει μια κατάσταση σε δέκα λεπτά, το πολύ ένα τέταρτο ανάπαυλας ανάμεσα στα δυο ημίχρονα μέσα στα αποδυτήρια; Και βέβαια μπορεί.

Πάντως, όταν τέλειωσε το παιχνίδι, πέρασε μια ανόητη σκέψη από τον εγκέφαλό μου: Σκέφτηκα πόσο καλό έκανε ο Μπερέτα. Ναι, το εννοώ. Το εννοώ ότι αυτός ο Ιταλός που τι να πω, κόντεψε να τα διαλύσει όλα, έκανε ένα καλό.
Αν αντιστρέψουμε τους όρους και δεχτούμε πόσο ωφέλησε με την παρουσία του θα το εξηγήσουμε ως εξής: με την εικόνα που είχε παρουσιάσει ο ΠΑΟΚ επί των ημερών του, εκτιμήθηκε ακόμη περισσότερο το έργο του Σάντος, το έργο που άφησε ο Πορτογάλος για μια ομάδα με συνοχή, άψογη αμυντική λειτουργία και αξιοπιστία σε ότι έχει να κάνει με το τελικό αποτέλεσμα και τη νίκη. Εκτιμήθηκε ακόμη περισσότερο η ομάδα που έπαιξε την περσινή σεζόν και ας είχε δύο αποτυχίες με το κύπελλο Ελλάδος και τον αποκλεισμό από τη Χέρενφεν στο ξεκίνημα της χρονιάς. Αυτό ήταν το καλό του Μπερέτα. Γιατί όταν χάσεις κάτι, το εκτιμάς περισσότερο.

Τελειώνοντας,

Μια ερώτηση καλοί μου άνθρωποι:

Αν ο ΠΑΟΚ, πήγαινε με τον Μπερέτα στο Άμστερνταμ, τι νομίζετε θα συζητούσαμε σήμερα; Γούστο θα ΄χει να ακούσω τι μπορείτε να σκεφτείτε.

Θα σας αποχαιρετήσω και θα σας ευχαριστήσω. Θα απαλλαγείτε από την αφεντιά μου και θα τα ξαναπούμε σύντομα αφού ανανεωθώ γιατί, δεν ξέρω, αν το έχετε αντιληφθεί, άρχισε να με παίρνει από κάτω και πολλές φορές γράφω ανοησίες.
Να ΄ναι καλά, οι καλοί μου αναγνώστες που με κοροϊδεύουν, μου βάζουν χέρι, με συνεφέρνουν και τους ευχαριστώ. Μόνο για αυτούς, θα είμαι on-line.

Για επικοινωνία με τον συντάκτη: zahariadis@sday.gr