FC: Ποιος είπε ότι είναι λίγες οι πιθανότητες να έρθει ο Γκαλάς;

Δεν μπορώ να γνωρίζω με σιγουριά τι θα γίνει τελικά με τον Γκαλάς κι αν θα βρεθεί η λύση στη διαφορά των χρημάτων που υπάρχει ανάμεσα σ’ αυτά που δίνει ο Παναθηναϊκός και σ’ αυτά που αξίωσαν οι μάνατζέρς του.

Υπάρχουν, όμως, πράγματα που με κάνουν να αισιοδοξώ:

Πρώτον, η οικονομική διαφορά δεν είναι χαώδης. Δεν ζητάει ας πούμε 3 εκατομμύρια και ο Παναθηναϊκός να του προσφέρει 1,5. Ζητάει 2 (συν κανα 700άρι πριμ υπογραφής) και η ομάδα δίνει 1,5. Σαν να λέμε «βάλτε 200 εσείς, να κατεβάσουμε κι άλλα τόσα εμείς να την κλείσουμε τη δουλειά».

Δεύτερον, όταν πας σε μια άλλη χώρα να συζητήσεις πιθανή συνεργασία, το πράγμα είναι προχωρημένο και υπαρκτό κι όχι σε θεωρητικό επίπεδο. Αν το ελληνικό πρωτάθλημα δεν τον συγκινούσε ή ήταν ακατέβατος ο Γκαλάς και οι μάνατζερ στα χρήματα που ζητούν, δεν θα έμπαιναν στο αεροπλάνο να έρθουν μέχρι την Ελλάδα, απ’ τη στιγμή που έφυγαν κατευθείαν μετά το ραντεβού και δεν είδαν τη συνάντηση σαν ευκαιρία να κάνουν μερικά μπανάκια.

Τρίτον, ότι ο Παναθηναϊκός καλύπτει τον Γκαλάς σε μερικά βασικά πράγματα, όπως είναι η συμμετοχή στο Champions League, η παρουσία των συμπατριωτών του Σισέ και Γκοβού, η ύπαρξη του Ζιλμπέρτο Σίλβα, της μισής (και βάλε) 11άδας της Εθνικής Ελλάδας στο Μουντιάλ (που μια νίκη την πέτυχε, σε αντίθεση με τη Γαλλία), του πλάνου που δείχνει να έχει αγωνιστικά η ομάδα.

Τέταρτον, αλλά καθόλου αμελητέο, ότι υπάρχει συμφωνία στη χρονική διάρκεια του συμβολαίου. Τριετές του προσφέρει ο Παναθηναϊκός, κάτι που δεν νομίζω να είναι σε θέση να του προσφέρει καμία Γιουβέντους και καμία Παρί - και φυσικά δεν του πρόσφερε η Άρσεναλ, από την οποία αποχώρησε, καθώς είναι πάγια η τακτική του Βενγκέρ απέναντι σε παίκτες που έχουν ξεπεράσει τα 31-32 τους χρόνια.

Ο Γκαλάς είναι 33, θέλει να εξασφαλίσει το τελευταίο καλό συμβόλαιο μιας μεγάλης καριέρας κι ο Παναθηναϊκος του προσφέρει αυτή τη δυνατότητα. Και μάλιστα όχι σπαστό, 1+1+1, ούτε διετές και βλέπουμε αλλά τριετές «μασίφ». Κι όλα αυτά μαζί, στο δικό μου μυαλό, είναι μεγάλο δέλεαρ για τον Γκαλάς.

Βεβαίως από τη θεωρία στην πράξη υπάρχει μια μεγάλη απόσταση, που μπορεί να διανυθεί μόνο αν οι δυο πλευρές κάνουν αμοιβαίες υποχωρήσεις και δείξουν ότι θέλουν πραγματικά να συνεργστούν. Διότι αν στυλώσει ο ένας τα ποδάρια στα χρήματα που ζητάει κι ο άλλος σ’ αυτά που δίνει για παράδειγμα, το προξενιό δεν θα καταλήξει σε γάμο και θ’ αρχίσουμε εμείς φτου κι απ’ την αρχή να ψάχνουμε για ηγέτη της άμυνας κι εκείνος για ομάδα.

Αν τα βάλουν όλοι κάτω με καλή διάθεση, αν σκεφτεί εκείνος τις δύσκολες οικονομικές εποχές παγκοσμίως, εμείς ότι πλέον οι πραγματικά καλοί αμυντικοί, που μπορούν να σε ανεβάσουν επίπεδο έχουν λιγοστέψει επικίνδυνα (λαμβάνοντας υπ’ όψιν μας ότι «συμβατοί» με την Ελλάδα, με άλλα λόγια πρόθυμοι να παίξουν σε ένα υποβαθμισμένο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, είναι λίγοι), τότε ο Παναθηναϊκός θα αποκτήσει έναν αμυντικό που θα κλείσει το παζλ με τον πιο εμφατικό τρόπο.

Και θα ανοίξει ακόμα περισσότερο την ψαλίδα από τους ανταγωνιστές του, αλλά θα έχει να καμαρώνει επίσης ότι θα διαθέτει το καλύτερο ρόστερ της ιστορίας του.

Κώστας Βαϊμάκης

Κοπιάστε στο... fightclub@sday.gr