FC: Να είσαι Βαρδινογιάννης και να σε «γλεντάει» ο Μπέος

Δεν ξέρω πόσο καλά αισθάνεται με τον εαυτό του ο Γιάννης Βαρδινογιάννης, μετά την τοποθέτηση του Νίκου Κωνσταντόπουλου στην καρέκλα του Προέδρου, με τα όσα ακούει και διαβάζει από χθες το μεσημέρι. Για την ακρίβεια δεν ξέρω καν αν ακούει και διαβάζει αθλητικά ραδιόφωνα και εφημερίδες, είτε διότι μπορεί να έχει πιο σοβαρά πράγματα να ασχοληθεί από το άθλημα όπου «22 μαντράχαλοι κυνηγάνε μια μπάλα», όπως να βγάλει χρήματα για την οικογένειά του (κάτι που το ξέρει ομολογουμένως πολύ καλά), είτε διότι δεν τον ενδιαφέρει ποιοι και πόσοι τον βρίζουν και ποιοι και πόσοι είναι σύμφωνοι με τις επιλογές του. Σε καμία άλλη επιχείρησή του άλλωστε, δεν χρειάστηκε να «λογοδοτήσει» ούτε στις υπαλλήλους του, ούτε στους συγγενείς τους, ούτε καν σ’ αυτούς που μπορεί να είχαν αγοράσει μερικές μετοχές. Όταν έχεις μάθει ότι το «μαγαζί σου» θα το διοικείς και θα το κουμαντάρεις όπως εσύ γουστάρεις κι όπως εσύ θεωρείς καλύτερο, δεν έχεις κανένα λόγο να αλλάξεις για κανέναν οργανωμένο, για κανέναν αγανακτισμένο και κανέναν που επειδή αγοράζει εισιτήριο διαρκείας, νομίζει ότι θα έχει και λόγο στην επιχείρησή σου.

Ένα πράγμα είναι φανερό - εδώ και πολλά χρόνια, αλλά επιβεβαιώνεται χρόνο με το χρόνο όλο και περισσότερο: ο Γιάννης Βαρδινογιάννης δεν αγαπάει το ποδόσφαιρο. Δεν τον συγκινεί, δεν τον «φτιάχνει», δεν φαντάζομαι ότι θα ακύρωνε ένα δείπνο με την παρέα του για να καθίσει να δει τον Παναθηναϊκό να παίζει ή ότι θα πήγαινε επαγγελματικό ταξίδι στο εξωτερικό και θα έψαχνε τρόπο να δει από κάποιο δορυφορικό κανάλι ένα φιλικό προετοιμασίας της ομάδας του. Δεν είναι κακό να μην αγαπάει ένας άνθρωπος το ποδόσφαιρο, προς Θεού. Είναι απλά στενάχωρο για τον οπαδό μιας ομάδας να νιώθει ότι ο ιδιοκτήτης της, δεν έχει κανένα συναισθηματικό δέσιμο, κανένα πάθος ούτε με την ομάδα του, ούτε με τον κόσμο της, ούτε με το άθλημα το ίδιο. Ότι γι’ αυτόν είναι μονάχα facts & figures: τόσα χαλάσαμε φέτος, τόσα βγάλαμε, του χρόνου προβλέπουμε τόσα και τόσα αντίστοιχα, άρα θα πρέπει αντίστοιχα να κινηθούμε με περικοπές, χορηγίες, δάνεια και νοικοκύρεμα.

Μέχρι εδώ όλα καλά. Δικό του το μαγαζί, δικές του οι επιλογές προσώπων, σ’ όποιον αρέσει και για τους άλλους δεν θα μπορέσει. Ας πάρουν όσοι θέλουν διαρκείας φέτος, ας πηγαίνουν 5.000 στο ΟΑΚΑ, ας κάνουν συλλαλητήρια, ας φωνάζουν, ας βγαίνουν στα ραδιόφωνα. Θα τους περάσει ή δεν θα τους περάσει, θα ηρεμήσουν στην πρώτη μεγάλη ντέρμπι ή θα φουντώσουν στην πρώτη ήττα, θα δικαιωθεί ο Τζίγκερ αν ο Παναθηναϊκός ξαναπάρει το πρωτάθλημα του χρόνου ή θα αποτύχει αν το χάσει. Όλα αυτά είναι ωραία για να κάνουμε κουβέντα σήμερα, αλλά δεν προσφέρονται για να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα. Απλά αναρωτιέμαι πως νιώθει και τι σκέφτεται ο Γιάννης Βαρδινογιάννης «της γνωστής οικογενείας των Βαρδινογιάννηδων», όταν τον «γλεντάει» ένας άνθρωπος και παράγοντας σαν τον Αχιλλέα Μπέο. Όταν τον κατηγορεί ότι προσπαθεί εδώ και χρόνια να επιβάλει τις δικές του πρακτικές στα κέντρα αποφάσεων. Ότι ενεργεί στο παρασκήνιο. Ότι δεν αφήνει ελεύθερες τις ομάδες να εκλέξουν το κατάλληλο πρόσωπο, σύμφωνα με την κρίση τους, για Πρόεδρο στη Super League. Ότι προσπαθεί με τα φερέφωνά του να διαμορφώσει άποψη στη φίλαθλη κοινή γνώμη. Κι ότι τώρα που έβαλε Πρόεδρο του Παναθηναϊκού τον Νίκο Κωνσταντόπουλο, θα προτείνει για Πρόεδρο του Ολυμπιακού Βόλου την κυρία Παπαρήγα ή τον κύριο Μητσοτάκη.

Κύριε Γιάννη Βαρδινογιάννη, πώς αισθάνεστε που σας διασύρει ο Αχιλλέας Μπέος του Ολυμπιακού Βόλου, κάτι που δεν έκανε ποτέ ούτε καν ο Σωκράτης Κόκκαλης του Ολυμπιακού Πειραιώς; Και για να το πάω λίγο παραπέρα, κύριε Βαρδή Βαρδινογιάννη, εσείς πώς αισθάνεστε άραγε γι’ αυτό;

Κώστας Βαϊμάκης

Κοπιάστε στο... fightclub@sday.gr