Ο Κωνσταντόπουλος ξέρει τι σημαίνει... πολυφωνία

Μετά από ένα δίμηνο αναμονής και πολλά Διοικητικά συμβούλια ήρθε η στιγμή για τον Γιάννη Βαρδινογιάννη να επιλέξει τον νέο πρόεδρο. Ο μεγαλομέτοχος του Παναθηναικού έκρινε ότι ο Νίκος Κωνσταντόπουλος είναι ο άνθρωπος που μπορεί να αναλάβει τη θέση του προέδρου στην ομάδα και να διαδεχθεί τον Νικόλα Πατέρα, μια απόφαση που μοιάζει με πρώτη ανάγνωση ακατανόητη. Όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά γιατί δεν συνηθίζονται οι «μεταγραφές» από την πολιτική στο ποδόσφαιρο.

Για να πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά, ο πρώην πρόεδρος του Συνασπισμού είναι ένας σοβαρός άνθρωπος από τον χώρο της πολιτικής, μορφωμένος, μαχητής και «καλλιεργημένος». Ωστόσο, εκτός της πλευράς του Παναθηναϊκού, δυσκολεύομαι να κατανοήσω το σκεπτικό του κ. Κωνσταντόπουλου να αναλάβει αυτή τη θέση. Στα 68 του χρόνια έχοντας ολοκληρώσει τη σοβαρή πολιτική-δικηγορική του καριέρα, μπαίνει σε μια διαδικασία που έχει πολλά μειονεκτήματα και ελάχιστα πλεονεκτήματα, σε έναν χώρο που δεν ξέρει. Ταυτόχρονα καλείται να διαδεχτεί κάποιον που κρίθηκε πετυχημένος με βάση τα αποτελέσματα και αγαπήθηκε από μεγάλη μερίδα του κόσμου.

Το περσινό μοντέλο με τον πρόεδρο να παίρνει πάνω του όλα τα ζητήματα, θα πρέπει να ξεχαστεί. Στο πλάνο που προωθεί ο Τζίγκερ, είναι ξεκάθαρο ότι η θέση του προέδρου θα είναι λίγο «διακοσμητική». Υπάρχει ο μεγαλομέτοχος που αποφασίζει και ο ισχυρός αντιπρόεδρος , Δημήτρης Γόντικας, ουσιαστικά ο νούμερο ένα σε αρμοδιότητες πίσω από τον Γιάννη Βαρδινογιάννη. Ένα πράγμα που πηγαίνει το μυαλό του καθενός, είναι ότι το σκεπτικό αυτής της κίνησης σχετίζεται με την κατασκευή του νέου γηπέδου, ενώ ο ίδιος έκανε λόγο για θεσμικό ρόλο. Ωστόσο, είναι ξεκάθαρο ότι ούτε άνθρωπος του ποδοσφαίρου είναι, ούτε ιδιαίτερα αγαπητός στις τάξεις της ομάδας είναι(σ.σ. όχι ότι έχει κάποιος πρόβλημα μαζί του), ούτε διαθέτει τα χαρακτηριστικά που απαιτεί το ελληνικό ποδόσφαιρο από τους παράγοντες.

Υπήρχε η εύκολη λύση για τον νέο πρόεδρο με τις συγκεκριμένες αρμοδιότητες. Θα μπορούσε να είναι ένας παλαίμαχος της ομάδας που θα ήταν αγαπητός και θα «μάζευε» λίγο το πράγμα μετά τη φαγωμάρα των Μετόχων. Αντί αυτού, ο Γιάννης Βαρδινογιάννης και οι αφοί Γιαννακόπουλοι προτίμησαν μια λύση πιο περίπλοκη, που όμως “κοινά αποδεκτή”, δεν την χαρακτηρίζεις. Βέβαια, όπως όλοι μας, έτσι και ο νέος πρόεδρος θα κριθεί από το έργο του, όπως και ο μεγαλομέτοχος από τις επιλογές του.

Ας μη γελιόμαστε όμως. Το πρόβλημα του Παναθηναϊκού δεν είναι ο Κωνσταντόπουλος και όποιος ισχυρίζεται κάτι τέτοιο, μάλλον έχει μπερδευτεί. Πρόβλημα είναι η κόντρα των Μετόχων, που έχει ως λογική συνέπεια τον διχασμό του κόσμου, που χωρίζεται σε στρατόπεδα, ανάλογα με τον αγαπημένο του παράγοντα! Το θετικό για τον νέο πρόεδρο είναι ότι ξέρει καλά, τι σημαίνει πολυφωνία, από το Κόμμα που υπηρέτησε.