Ηλεκτρικό smart fortwo

Σε φουλ ρυθμούς η δοκιμή του ηλεκτρικού smart – στην αγορά το 2012.

Μετά την Ευρώπη έκανε και στις Η.Π.Α. και συγκεκριμένα στη Νέα Υόρκη, την εμφάνισή του το νέο μικρό ηλεκτρικό smart fortwo. Πρόκειται για τη δεύτερη γενιά του μοντέλου που βρίσκεται ακόμη σε πειραματικό στάδιο.

Το πιλοτικό πρόγραμμα ξεκίνησε το 2007 με την δοκιμαστική κυκλοφορία 100 αυτοκινήτων στο Λονδίνο και το Νοέμβριο του 2009 τα αυτοκίνητα έγιναν 1.000, κυκλοφορώντας για δοκιμές σε Γερμανία, Ισπανία, Ιταλία, Αγγλία, Γαλλία, Ελβετία, Η.Π.Α. και Καναδά. Τώρα το εργοστάσιο αύξησε την παραγωγή σε 1.500 αυτοκίνητα και έπεται συνέχεια, διότι πρόκειται το 2012 να ξεκινήσουν οι πωλήσεις σε περίπου 40 χώρες.

Το ηλεκτρικό smart εφοδιάζεται με μια καινοτόμο, υψηλής απόδοσης μπαταρία ιόντων λιθίου χωρητικότητας 16,5 kWh, η οποία είναι τοποθετημένη μεταξύ των δύο αξόνων, εκεί που στα άλλα smart είναι το ρεζερβουάρ καυσίμου και έτσι δεν περιορίζει το χώρο του διθέσιου μοντέλου. Το δε ηλεκτρικο-μαγνητικό μοτέρ των 30 kW βρίσκεται στο πίσω μέρος, αποδίδοντας 41 hp και 120 Nm ροπής άμεσα, από την εκκίνηση του αυτοκινήτου, έχοντας μόνο μία σχέση μετάδοσης κίνησης.

Οι δοκιμές έδειξαν ότι παρέχει αυτονομία κίνησης 135 χλμ., ενώ η φόρτιση γίνεται από απλή πρίζα σπιτιού 220 Volt. Η αυτονομία κρίνεται καλή, όταν οι καθημερινές μετακινήσεις στην πόλη κυμαίνονται κατά μέσο όρο μεταξύ 30 - 40 χλμ. Επιπρόσθετα, σε μέση ταχύτητα 25 - 30 χλμ./ώρα, φυσιολογική για την κίνηση σε αστικό κύκλο, το smart fortwo electric μπορεί να λειτουργεί αδιάκοπα για πέντε ώρες μέχρι να φορτιστεί.

Όσον αφορά για μια πλήρη φόρτιση, το βράδυ είναι ιδανική ευκαιρία στο σπίτι. Η δεύτερη γενιά του ηλεκτρικού smart βασίζεται στην coupe/cabrio έκδοση και διαθέτει πλούσιο εξοπλισμό: αυτόματο κλιματισμό, ηλεκτρικό σύστημα διεύθυνσης, ηλεκτρικά παράθυρα και καθρέπτες (και θερμαινόμενοι), ηχοσύστημα, δερμάτινο τιμόνι και λεβιέ ταχυτήτων, ζάντες αλουμινίου 12 αχτίνων, δείκτη κατανάλωσης και αποθηκευμένης ενέργειας.

Πάντως, όσον αφορά την ηλεκτροκίνηση, το θέμα είναι να δημιουργηθούν (κι είναι βέβαιο για τις μεγάλες ευρωπαϊκές και μη χώρες) και σταθμοί επαναφόρτισης, ώστε αν κάποιος χρειαστεί να μετακινηθεί εκτός αστικού κύκλου για περισσότερα χιλιόμετρα, να μπορεί να φορτίσει κι αλλού το αυτοκίνητο.

Εν συντομία…

Όπως είναι λογικό, η ηλεκτροκίνηση δεν παράγει ρύπους κι αυτό είναι που χρειάζεται το περιβάλλον. Ωστόσο η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας πρέπει να προέρχεται από ανανεώσιμες πηγές (αυξάνουν διαρκώς στην Ευρώπη) διότι, όταν παράγεται από λιγνίτη, όπως στη χώρα μας, είναι εκ των ουκ άνευ. Καταλήγοντας αξίζει να επισημάνω ότι σε πολλές χώρες δίνοντας κίνητρα ηλεκτροκίνησης ή για αυτοκίνητα μειωμένων ρύπων.

Στο Μονακό οι αγοραστές ηλεκτρικών οχημάτων έχουν έκπτωση φόρου 9.000 ευρώ, στη Γαλλία για κάθε αυτοκίνητο που εκπέμπει λιγότερο από 60 γρ./χλμ. διοξείδιο του άνθρακα υπάρχει αντίστοιχη μείωση 5.000 ευρώ, στη Μ. Βρετανία το κίνητρο είναι 5.000 λίρες, στο Βέλγιο 4.540 ευρώ, ενώ στη Δανία τα ηλεκτρικά απαλλάσσονται των τελών ταξινόμησης, στις Η.Π.Α. η ελάφρυνση από φόρους είναι πάνω από 7.500 ευρώ, στην Κίνα 6.500 και στην Ιαπωνία 11.000 ευρώ.

Επιμέλεια: Δημήτρης Μπαλής