Ας αναλάβουν (όλοι) τις ευθύνες τους (Sportday / Μπάμπης Χριστόγλου)

Για την εικόνα της ομάδας ευθύνονται όλοι. Ο καθένας έχει το μερίδιο που του αναλογεί, με τη διοίκηση να έχει μεγάλη ευθύνη για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο Ολυμπιακός. Όταν ο προπονητής έχει ζητήσει τέσσερις, πέντε παίκτες για να κάνει τη δουλειά του αλλά δεν υλοποιούνται οι εισηγήσεις του, με εξαίρεση μία περίπτωση, αυτή του Τουρέ, έχει κάθε δικαίωμα να φωνάζει και να μην μπορεί να του πει κανείς τίποτα. Για την ακρίβεια «σχεδόν τίποτα», διότι στον προπονητή θέλω να καταλήξω. Επίσης, θα έπρεπε ορισμένα κρούσματα απειθαρχίας να είχαν αντιμετωπιστεί πολύ πιο αποτελεσματικά τα προηγούμενα χρόνια. Μια κατάσταση που δεν αντιμετωπίστηκε σωστά όσον αφορά στο κλίμα των αποδυτηρίων είναι κάτι που όφειλε να είχε καταστείλει εδώ και χρόνια η διοίκηση του Ολυμπιακού. Ασθένειες που υπάρχουν εδώ και πολλά χρόνια καλείται να τις αντιμετωπίσει μέσα σε τρεις μήνες ο Νορβηγός και φυσικά δεν μπορούμε να του ζητήσουμε να γίνει θαυματοποιός.

Για τους παίκτες έχω να πω το εξής: για το σύστημα και τις απότομες αλλαγές που κάνει ο Σόλιντ πολλές φορές, αλλά και για το βασικό σχήμα ως διάταξη, την οποία είχε ως αρχική ιδέα ο Νορβηγός, τα έχω πει πολλές φορές και έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου: με το συγκεκριμένο υλικό το πλέον ενδεδειγμένο σύστημα είναι το 4-4-2. Όμως αν ο προπονητής ως αφεντικό και υπεύθυνος ζητήσει κάτι διαφορετικό, δεν αποτελεί δικαιολογία το ότι οι παίκτες δεν μπορούν να το πράξουν. Οι παίκτες είναι επαγγελματίες και τέτοιες δικαιολογίες για ανθρώπους που ξέρουν καλά τη δουλειά τους δεν χωράνε. Τα λάθη, που γίνονται διαρκώς –και όσο περνάει ο καιρός πληθαίνουν– δεν είναι προϊόντα του συστήματος, αλλά επιπολαιότητας. Τσάμπα γκολ στη Λιόν το δεύτερο, τσάμπα γκολ και στην Κρήτη, τσάμπα γκολ και στο Καραϊσκάκη την προπερασμένη Κυριακή με τον ΠΑΟΚ. Οι ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού δεν έχουν την απαραίτητη συγκέντρωση και ίσως και την ανάλογη προσήλωση σε αυτό που κάνουν τελευταία.

Για τον Σόλιντ, πάντως, υπάρχει μερίδιο ευθύνης. Όπως φωνάζω εδώ και πολλές εβδομάδες –και πριν από αγώνες πρωταθλήματος– πρέπει να δώσει ευκαιρίες και σε άλλους παίκτες. Καλός προπονητής είναι εκείνος που διαχειρίζεται το υλικό που έχει όσο καλύτερα μπορεί. Ακόμα καλύτερος προπονητής είναι εκείνος που, αν δεν μπορεί να δουλέψει εφόσον δεν του παίρνουν τους παίκτες που θέλει, παίρνει το καπέλο του και φεύγει. Ο Νορβηγός θα πρέπει να δει σύντομα πώς θα πορευθεί, τουλάχιστον μέχρι το καλοκαίρι.