Πως «σκοτώνουν» την ώρα τους στο Μουντιάλ οι ποδοσφαιριστές
«Πρωινό, προπόνηση, γεύμα, ύπνος, δείπνο, ύπνος» είναι η ζωή ενός ποδοσφαιριστή που μετέχει στο Παγκόσμιο Κύπελλο, όπως την περιγράφει ο Γουέιν Ρούνει. «Αρκετά βαρετή!» εκτιμά ο επιθετικός της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και είναι σίγουρο πως πολλοί θα αντιδράσουν με τη διατύπωση αυτή.
Της Εύης Μάνου
Πως γίνεται κάποιος που πρέπει να προσφέρει θέαμα στην υφήλιο να …ξεστομίζει κάτι τέτοιο; Μπορεί η παρουσία στο Παγκόσμιο Κύπελλο να αποτελεί όνειρο, αλλά δεν σημαίνει απαραίτητα πως όλα γύρω είναι ρόδινα.
Ατελείωτες ώρες σε … αποστειρωμένα δωμάτια, μακριά από τις συντρόφους και τριγύρω τίποτα άλλο παρά μόνο… ποδοσφαιριστές. Η προπόνηση και οι αγώνες είναι μάλλον οι πιο ευχάριστες νότες, αλλά τι συμβαίνει τις υπόλοιπες ώρες;
Στη διάρκεια του Μουντιάλ της Ιταλίας το 1990, ο Πολ Γκασκόιν διασκέδαζε με το να κάθεται στο παράθυρο του ξενοδοχείου πετώντας κομματάκια βουτύρου στις… πάπιες που βρίσκονταν σε μια λίμνη. Άλλες στιγμές πήγαινε στο γήπεδο του τένις προκειμένου να βελτιώσει το σερβίς του. Εκεί τον είχαν βρει το βράδυ της παραμονής του προημιτελικού με το Καμερούν. Στις πλάκες παρέσυρε και τους υπόλοιπους (Γουόντλ και Μπίρντσλι) που πέταξαν με τα ρούχα στην πισίνα ένα ρεπόρτερ της τηλεόρασης που είχε την ατυχή έμπνευση να βρεθεί μπροστά τους.
Οκτώ χρόνια αργότερα στη Γαλλία, η αποστολή των «λιονταριών» διοργάνωσε έναν ανεπίσημο διαγωνισμό για να αναδείξει τον παίκτη που θα χρησιμοποιούσε τους περισσότερους στίχους τραγουδιών κατά τη διάρκεια των συνεντεύξεων. Γι’ αυτό τον λόγο ο Αλαν Σίρερ δανείστηκε τους στίχους των ΑΒΒΑ “The winner takes it all” όταν ρωτήθηκε για τη μεγάλη αναμέτρηση με την Αργεντινή και ο Γκάρεθ Σάουθγκειτ τόνισε πως η ομάδα του επρόκειτο να «Dancing on the ceiling» αναφερόμενος στο ματς με την Κολομβία, από το ομώνυμο κομμάτι του Lionel Ritchie. «Βρισκόμασταν σε ένα περίεργο περιβάλλον όπου δεν κάναμε σχεδόν τίποτα. Έτσι μας έμενε πολύς χρόνος με αποτέλεσμα να συμπεριφερόμαστε σαν μικρά παιδιά» παραδέχτηκε ο Σαουθγκειτ.
Θηλυκές….αποδράσεις!
Το 1970 η παγκόσμια πρωταθλήτρια Αγγλία με τον συντηρητικό Σερ Αλεφ Ράμσει στον πάγκο, είχε βρεθεί στο Μεξικό δύο εβδομάδες πριν από το πρώτο ματς και τα νεύρα των ποδοσφαιριστών ήταν τεντωμένα! Το αποτέλεσμα ήταν να ξεφεύγουν από το παράθυρο τα βράδια ο Τζεφ Χαρστ και ο Μάρτιν Πίτερς, οι σκόρερς του τελικού το 1966, για να συναντούν τις γυναίκες τους, που έμεναν σε άλλο ξενοδοχείο. «Αν ο Αλφ το μάθαινε ποτέ θα μας έστελνε πακέτο πίσω» παραδέχτηκε ο Χαρστ στην αυτοβιογραφία του. «Αυτό που κάναμε ήταν επικίνδυνο αλλά ποιος το σκέφτεται αν είσαι σε εκείνη την ηλικία και το αίμα σου βράζει» συμπλήρωσε.
Παρόμοια… απόδραση παρατηρήθηκε και στο στρατόπεδο της Ιταλίας το 1994, όταν Μαλντίνι και Κοστακούρτα, πριν την πρεμιέρα με την Ιρλανδία έφυγαν από την έξοδο κινδύνου για να βρεθούν με τις συντρόφους, κάτι που αποκάλυψε στις εφημερίδες η ίδια η κυρία Κοστακούρτα.
Στην ίδια διοργάνωση ο τεχνικός της Ελβετίας Ρόι Χότζσον θέλησε να κατεβάσει τις γυναίκες των ποδοσφαιριστών σε ενδιάμεσο αεροδρόμιο, όταν η αποστολή πήγαινε για τις ΗΠΑ επειδή η κυρία Σαπουιζά, φιλούσε τρυφερά τον άνδρα της σε δημόσια θέα! Οι παίκτες απείλησαν πως θα κατέβαιναν και εκείνοι, ωστόσο τους απαγορεύτηκε να βλέπονται με τις συζύγους 48 ώρες πριν τα παιχνίδια!
Αντίθετα είχε λειτουργήσει ο (πρώην ομοσπονδιακός και στην Ελλάδα ) Μπίλι Μπίγκαμ το 1982 όταν η Βόρεια Ιρλανδία πήγε στο ισπανικό Μουντιάλ. Οι παίκτες ήταν ελεύθεροι για να κολυμπήσουν και να πιουν, να δουν τις συζύγους τους, ακόμη και την παραμονή αγώνα. Η χαλάρωση έφερε και αποτελέσματα καθώς πέρασαν στο δεύτερο γύρο κερδίζοντας ακόμη και τη διοργανώτρια.
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.