Μεγαλύτερο κέρδος του η εμφάνιση (Sportday / Χρήστος Σωτηρακόπουλος)

Υπάρχουν ισοπαλίες που χαράσσονται στο μυαλό περισσότερο από τις νίκες. Και 0-0 που πιθανότατα να συζητιούνται ύστερα από χρόνια πιο πολύ από ματς με γκολ. Αυτό που έγινε χθες στο ΟΑΚΑ είναι ένα από αυτά. Ο Παναθηναϊκός κοίταξε την Μπαρτσελόνα στα μάτια, πίεσε, δεν απειλήθηκε, πλην μιας εκπληκτικής ευκαιρίας του Ετό. Αν δει κανείς τα στατιστικά, θα καταλάβει πως είχαμε ένα κλασικό 0-0, σ' ένα ματς που οι φιλοξενούμενοι είχαν κατοχή μπάλας σε συντριπτικό ποσοστό, αλλά σε χώρους που δεν προκαλούν προβλήματα.

Αυτή η ισοπαλία όμως δεν μένει στη μνήμη για το ότι διατηρεί τον ΠΑΟ σε τροχιά πρόκρισης. Ο ένας βαθμός είναι χρυσάφι και μπορεί να κάνει στο τέλος τη διαφορά υπέρ των «πρασίνων». Όμως μία πρόκριση ή ένας αποκλεισμός είναι συνάρτηση πολλών γεγονότων. Η ουσία είναι αλλού: ήταν η καλύτερη φετινή εμφάνιση του Παναθηναϊκού. Αμυντικά λειτούργησε αγγίζοντας το τέλειο. Έκλεισε όλους τους διαδρόμους, είχε πάντα βοήθειες στους παίκτες που είχαν τη δύσκολη αποστολή να μαρκάρουν Ροναλντίνιο, Ετό και Ντέκο. Λίγο πήγε να… χαλάσει τις ισορροπίες ο Μέσι, περνώντας στη θέση του αρνητικότατου Λάρσον, διότι η αμυντική ισορροπία διαταράχτηκε.

Ο Μαλεζάνι διαχειρίστηκε εξαιρετικά το υλικό του χθες. Ρισκάροντας με τον Μπίσκαν ως στόπερ, δικαιώθηκε, όπως και η ιδέα του για διπλό μαρκάρισμα στον Ροναλντίνιο, με τον Βύντρα και τον Νίλσον (που έκανε την καλύτερη μέχρι τώρα εμφάνισή του στην Ελλάδα) να κλείνουν τους χώρους. Ο Μάντζιος πίεζε μπροστά, δείχνοντας πόσο χρήσιμος είναι ως μοντέρνος φορ, ο Δάρλας ήταν συγκλονιστικός, ο Μόρις πολύ σταθερός και ο Γκαλίνοβιτς αυτός που κράτησε σε δύο περιπτώσεις το μηδέν στην άμυνα. Όμως μακράν ο κορυφαίος του Παναθηναϊκού ήταν ο πολυσυζητημένος έως τώρα Φλάβιο Κονσεϊσάο. Γι' αυτόν τον τρόπο παιχνιδιού του ξόδεψε τόσα λεφτά και τόση…αγωνία το καλοκαίρι η διοίκηση του «τριφυλλιού». Ο Βραζιλιάνος χθες ήταν τα πάντα: κόφτης, ηγέτης, οργανωτής. Δίπλα σε κάθε συμπαίκτη του, να ζητάει μπάλα, να δίνει βοήθειες. Όπως ο Πάουλο Σόουζα πριν από μερικά χρόνια, σε τέτοιες ευρωπαϊκές βραδιές, ήταν και ο…πρεσβευτής προς τον διαιτητή. Του μιλούσε, του ζητούσε και σε δύο περιπτώσεις λόγω του ονόματός του γλίτωσε και την κάρτα!

Από τον Απρίλιο του 2002, όταν και πάλι με την Μπαρτσελόνα ο ΠΑΟ είχε κρατήσει ανέπαφη την εστία του, κύλησαν δεκαπέντε παιχνίδια Τσάμπιονς Λιγκ. Σε κανένα από αυτά μέχρι το χθεσινό δεν μπόρεσε να μη δεχθεί γκολ. Αυτό ήταν το πρώτο κέρδος από τη βραδιά. Όταν έλεγε ο Μαλεζάνι μετά την ισοπαλία στη Λιβαδειά πως σε τρεις εβδομάδες η ομάδα του θα είναι έτοιμη, ποιος αλήθεια πίστευε πως εννοούσε «τόσο έτοιμη»; Γιατί ο ΠΑΟ του Ούντινε με αυτόν που κοίταξε κατάματα την Μπαρτσελόνα δεν απέχουν παρά 35 μέρες. Αγωνιστικά, τους χωρίζει ένας αιώνας!