Κάποιος εκεί ψηλά μας πάει ακόμα (Sportday / Χρήστος Σωτηρακόπουλος)

Αν η ήττα στη Μάλτα το 1975 ήταν σοκ, αυτό που παραλίγο να συμβεί χθες στο Αλμάτι θα ήταν το απόλυτο κάζο του ελληνικού ποδοσφαίρου! Αποφεύχθηκε, γιατί η μπάλα ήθελε να μας κάνει το χατίρι. Το μεγαλύτερο κακό που θα μπορούσαμε όλοι μας να κάνουμε αυτή τη στιγμή θα ήταν να χαϊδέψουμε αυτιά. Να μιλήσουμε για την ελληνική ψυχή και την καρδιά του πρωταθλητή. Θα... μακιγιάρουμε τις εκδορές και θα κινδυνεύσουμε με χαστούκι στο επόμενο ματς.
Αντίθετα, πρέπει να είμαστε όλοι σκληροί. Πρώτα απ' όλα, οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές, που γνωρίζουν πως απέναντι στους συμπαθέστατους, πλην... άμπαλους, Καζάκους έπρεπε να είχαν ξεμπερδέψει πολύ νωρίτερα. Θύμιζα χθες πως και οι Ουκρανοί στο Καζακστάν νίκησαν με την ψυχή στο στόμα. Αυτό όμως δεν τους εμπόδισε τελικά να πάρουν την πρόκριση. Σημείωνα ακόμη πως τα εύκολα ματς στην Ευρώπη έχουν «πεθάνει» προ πολλού, αν ποτέ υπήρχαν. Χθες φάνηκε για μία ακόμη φορά πόσο εύκολα μπορείς να πάθεις τη ζημιά. Αν μένει κάτι καλό από το παιχνίδι, αυτό είναι πως –πιθανόν- αυτή η ανατροπή να βοηθήσει την ομάδα να ξαναβρεί την αυτοπεποίθησή της. Αυτή που χάθηκε μετά τον Ιούνιο και που, όταν υπήρχε πριν, έδινε την άνεση της ανατροπής του σκορ στην Τιφλίδα ή της ισοφάρισης στο Κίεβο. Το γκολ των Ουκρανών στο Καραϊσκάκη έμοιαζε με αλυσίδα βαρυποινίτη στα πόδια των διεθνών. Ήρθε και η εμφάνιση στο Συνομοσπονδιών και το γλυκό έδεσε. Τώρα τουλάχιστον ένιωθες πως κάποιος εκεί ψηλά μας πάει... ακόμα!

Αγωνιστικά όμως, πρέπει να γίνει κριτική. Για πολλούς λόγους και ΚΥΡΙΩΣ έναν στατιστικό: την τελευταία φορά που επιστρέψαμε με δύο γκολ από την κόλαση στον παράδεισο ήταν το '99 στη Γεωργία, με τα γκολ στα τελευταία πέντε λεπτά του Φραντζέσκου και του Μαχλά! Λίγες μέρες μετά χάσαμε στο ΟΑΚΑ από τη Λετονία, πετώντας τους βαθμούς από το παράθυρο και μένοντας εκτός EURO του 2000.

Ο Οτο Ρεχάγκελ είναι λοιπόν ο πρώτος που οφείλει να παραδεχτεί πως έκανε λάθη. Αν και οι δηλώσεις του περιείχαν τη μονοτονία της αφόρητης... πλήξης! «Δεν έχουν οι Έλληνες υπομονή, ούτε στο ποδόσφαιρο ούτε στη ζωή», ήταν τα λόγια του. Έχω λοιπόν αποκλειστικά νέα γι' αυτόν, πως αν χάναμε χθες, αποκλειόμασταν! Ούτε ο... Ιώβ αν ζούσε θα έσωζε την παρτίδα! Τόσο ο Λυμπερόπουλος, που άλλαξε την εικόνα μας και έβαλε και το «χρυσό» γκολ, όσο και ο Παντελής Καφές, που μπαίνοντας στο ματς σουλούπωσε τα χαφ, δικαιούνται να λένε πως έπρεπε να ξεκινήσουν. Σε μία ενδεκάδα που οι μισοί παίκτες είτε δεν παίζουν στις ομάδες τους είτε δεν έχουν κάνει προετοιμασία, είναι λογικό να μην υπάρχει φρεσκάδα. Έχω γράψει πολλές φορές πως οι απόντες είναι πάντα οι καλύτεροι, αλλά εδώ μιλάμε με γεγονότα. Και οι δύο που έπαιξαν ως αλλαγή ήταν ολοφάνερο πως άξιζαν τη θέση του βασικού. Όπως και ο Ανατολάκης, αν λάβουμε υπόψη την εξαιρετική του κατάσταση. Ο Ρεχάγκελ είναι ο άνθρωπος που δημιούργησε αυτή την ομάδα και όλοι οι οπαδοί της Εθνικής τού χρωστάμε αιώνια ευγνωμοσύνη. Το ίδιο όμως χρωστούσαν και οι Ιταλοί στον Μπέαρτζοτ, οι Βέλγοι στον Τάις, οι Αγγλοι στον Ράμσεϊ, οι Γάλλοι στον Λεμέρ, οι Τσέχοι στον Ουρίν, ύστερα από τις μεγαλύτερες επιτυχίες τους σε εθνικό επίπεδο. Όλοι όμως έκαναν λάθη που τα πλήρωσαν. Και οι ίδιοι και οι ομάδες τους. Ο κοινός παρονομαστής τους: η επιμονή στα ίδια πρόσωπα! Λες και είναι τοτέμ! Είναι κακό για όλους!

Τώρα, σειρά έχει η Δανία στην Κοπεγχάγη. Η χώρα που το 1992 έκανε την άλλη μεγάλη έκπληξη στην ιστορία του ποδοσφαίρου, πλην της δικής μας πέρυσι. Οι Δανοί πήγαν από το παράθυρο στο EURO της Σουηδίας αντί των Γιουγκοσλάβων και κατέκτησαν το τρόπαιο! Αμέσως μετά αποκλείστηκαν από το Μουντιάλ, φέρνοντας ισοπαλίες με τη Λετονία και τη Λιθουανία! Δεν ήταν οι μόνοι που ύστερα από μία μεγάλη επιτυχία έσπασαν τα μούτρα τους. Έκαναν όμως αυτό που έπρεπε και «έχτισαν» με ηρεμία την επόμενη μέρα τους. Αν τον επόμενο μήνα συμβεί το ίδιο με εμάς, καλό θα είναι να παραδειγματιστούμε. Δεν τελειώνει η ιστορία με μία πρόκριση ή έναν αποκλεισμό. Μόνο που χθες, είναι αλήθεια, φτάσαμε μερικά δευτερόλεπτα μακριά από την απόλυτη κατάρρευση! Γιατί είναι άλλο να αποκλείεσαι γιατί έχασες στη Δανία και άλλο επειδή πήρε απέναντι σου τους πρώτους βαθμούς της ιστορίας του το Καζακστάν!