Ποτέ κανείς δεν κατέκτησε ένα πρωτάθλημα από την πρώτη αγωνιστική. Η ιστορία διδάσκει, όμως, πως υπάρχουν ομάδες που… έχασαν το «τρένο» ακριβώς γιατί ηττήθηκαν στην πρεμιέρα. Και ο Παναθηναϊκός, χτες, όχι απλά έφυγε ηττημένος, αλλά με κατεβασμένο το κεφάλι! Δεν ήταν ότι έχασε, αλλά ο τρόπος που συνέβη.
Πετώντας λευκή πετσέτα στο καναβάτσο, από την ώρα που ο Στολτίδης νίκησε στον αέρα τον Κώτσιο και άνοιξε το σκορ! Η κρίσιμη στιγμή, που ουσιαστικά έκρινε και το παιχνίδι, ήταν η αποβολή του Κώτσιου. Ο κανονισμός (σαφέστατος) δικαιώνει τον Μπριάκο για την επιλογή του και σε εκείνο το χρονικό σημείο δεν νομίζω πως θα μπορούσε να πιστέψει πια κάποιος πως ο ΠΑΟ είχε τη δύναμη να μείνει στο παιχνίδι.
Το δεύτερο γκολ απλώς επιβεβαίωσε αυτό που φαινόταν διά γυμνού οφθαλμού: η άμυνα των «πρασίνων» ήταν γυμνή και έμοιαζε θέμα χρόνου να γίνει η ζημιά.
Η ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ενέργεια του Νασίφ Μόρις να κλοτσήσει τον Τζόρτζεβιτς μετά το τέλος της φάσης και η παιδιάστικη κίνηση να βγάλει τη φανέλα και να την πετάξει προς τον διαιτητή πρέπει να τιμωρηθούν παραδειγματικά ΚΑΙ από τον σύλλογό του!
Ο Μαλεζάνι χρεώνεται την ήττα σε μέγιστο βαθμό. Και αμέσως μετά τα δύο μεγάλα ονόματα των γηπεδούχων, ο Γκονζάλες και ο Κονσεϊσάο. Από αυτούς περίμενε τη διαφορά και όχι μόνο δεν τη βρήκε, αλλά αντίθετα υπήρξαν στιγμές που αν ήσουν οπαδός των «πρασίνων» εκνευριζόσουν από την απίστευτη μονοτονία των κινήσεών τους! Και μέσα σε όλα, η ανεπάρκεια των άκρων για να βοηθήσουν στην ανάπτυξη.
Ο Βύντρα και ο Σέριτς, χωρίς φαντασία αλλά και χωρίς την παραμικρή ουσία στο παιχνίδι τους, άφησαν τον Ολισαντέμπε έρμαιο στα χέρια των αμυντικών του Ολυμπιακού.
Ο Σόλιντ, αντίθετα, «διάβασε» τον ΠΑΟ διά μέσου του αγώνα με τη Βίσλα και προτίμησε το μίνιμουμ ρίσκο. Ο Τουρέ συγκράτησε την πίεση στον άξονα και ο Ανατολάκης με τον Κωστούλα, χωρίς το παραμικρό πρόβλημα από τον Ολισαντέμπε και τον Γκέκα στη συνέχεια, εμπόδισαν τους γηπεδούχους να απειλήσουν τον Νικοπολίδη.
Και όλα αυτά χωρίς ο Ολυμπιακός να έχει επίσημο ματς στα πόδια του, οπότε οι βοήθειες από τον Ριβάλντο και τον Γεωργάτο δεν ήρθαν ποτέ. Και όμως, αν προσθέσουμε και την ανυπαρξία του Κωνσταντίνου, ο Σόλιντ είδε ως μάννα εξ ουρανού τον Μαλεζάνι να αφαιρεί από το ματς τον Χαραλαμπίδη -απόλυτο πρωταγωνιστή της πρόκρισης επί της Βίσλα- και χωρίς να κουραστεί πήρε το πρώτο ντέρμπι της περιόδου.
Αυτό που φαινόταν από τα φιλικά ήταν πως ο Ολυμπιακός μετά το 65' είναι ακόμη ανέτοιμος για να δεχτεί πίεση. Εκεί, λοιπόν, ο Κώτσιος του έκανε το καλύτερο δώρο αφήνοντας την ομάδα του με 10 παίκτες. Ο Σόλιντ προτίμησε τη σιγουριά του να κρατήσει το 0-1 παρά να ρισκάρει. Δικαιώθηκε.
Ενα παμπάλαιο κλισέ λέει πως κάθε ματς δίνει τρεις πόντους. Ούτε έναν παραπάνω! Ομως, για πείτε σε έναν οπαδό του Ολυμπιακού αν είναι το ίδιο να κερδίζεις την Καλαμαριά ή τον Ακράτητο στην πρεμιέρα με τον Παναθηναϊκό. Και όπως μάλιστα συνέβη χτες. Οι Αγγλοσάξωνες έχουν την έκφραση sixpointer για κάποια ματς, υπονοώντας πως είναι σημαντική η νίκη όχι μόνο επειδή δίνει σε εσένα τρεις πόντους, αλλά και γιατί δεν παίρνει πόντο ο άμεσος αντίπαλός σου για τον τίτλο! Και μην ξεχνάτε ακόμη πως ήδη, για περίπτωση πιθανής ισοβαθμίας τον Μάιο, ο Ολυμπιακός έχει πάρει σημαντικό προβάδισμα από τον ΠΑΟ.
Συνεπώς, η χρονιά μπήκε δυναμικά. Ενα ντέρμπι που δεν άφησε τη στάμπα σπουδαίου αγώνα, αλλά που ξύπνησε νωρίς τα αίματα!
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.