Γλυκόπικρη γεύση

Το χθεσινό παιχνίδι του Ολυμπιακού στο Μπορντό άφησε σε όλους μας μία «γλυκόπικρη» γεύση. Οι «ερυθρόλευκοι» ήταν καλοί, απείλησαν τους Γάλλους και έφτασαν πολύ κοντά στο να πάρουν τελικά την πρόκριση στους «8» του Τσάμπιονς Λιγκ. Μέσα σε μία χρονιά που όλα πήγαν στραβά το χθεσινό παιχνίδι ήταν μία «όαση». Είναι κρίμα που ο Ολυμπιακός δεν το πίστεψε. Αυτός πιστεύω πως είναι ο κύριος λόγος που δεν κατάφερε τελικά να προκριθεί. Το είχα γράψει και μετά το πρώτο ματς του Καραϊσκάκη το γράφω και τώρα.

Οι πρωταθλητές δεν πίστεψαν ποτέ πως θα μπορούσαν να περάσουν τους Γάλλους, που όπως αποδείχθηκε δεν ήταν καμία ανίκητη υπερομάδα. Δυστυχώς ο Ολυμπιακός φέτος έχασε μία μοναδική ευκαιρία να διακριθεί στο Τσάμπιονς Λιγκ. Η κλήρωση των ομίλων, αλλά και η κλήρωση για την φάση των «16» ήταν ό,τι καλύτερο θα μπορούσε να του τύχει. Κρίμα που ήρθε στην χειρότερη στιγμή των τελευταίων 12 ετών. Κρίμα που χάθηκε αυτή η μοναδική ευκαιρία.

Οσον αφορά τα αγωνιστικά, θέλω να σταθώ σε δύο πράγματα. Καταρχήν, δεν είμαι σε καμία περίπτωση «φαν» του Ζαϊρί, αλλά με δεδομένο πως δεν υπάρχει Γκαλέτι, θα πρέπει να πάρει ευκαιρίες γιατί μπορεί να προσφέρει.
Δεύτερον, είναι πραγματικά άξιο απορίας το γιατί δεν στηρίζεται ο Κώστας Μήτρογλου. Γιατί είναι Ελληνας; Γιατί δεν στοίχησε χρήματα στην ομάδα; Λογική εξήγηση πάντως δεν υπάρχει.
Τέλος θέλω να επισημάνω πως μία κακή στιγμή δεν αλλάζει πως ο Αντώνης Νικοπολίδης είναι ο καλύτερος Ελληνας τερματοφύλακας και είναι πραγματικά τυχερός ο Ολυμπιακός που τον είχε τα τελευταία χρόνια.

Για επικοινωνία με τον συντάκτη: kountouri_osfp@yahoo.gr