Φραντσίσκο Αντόνιο Βαράλλο: «El Canoncito»!

-Του Γιώργου Λυκούρη-

Όταν το 1930 η Ουρουγουάη φιλοξένησε το πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο, τότε ακόμα Κύπελλο Ριμετ,η συμμετοχή ήταν μικρή με δεκατρείς μόνο ομάδες ενώ σαφώς μικρότερη ήταν η συμμετοχή από την Ευρώπη. Μόνο το Βέλγιο, η Γαλλία, η Ρουμανία και η Γιουκοσλαβία αποφάσισαν να "ρισκάρουν¨ ταξιδεύοντας για μέρες με καράβι, κάτι που τρόμαζε βέβαια πολλές άλλες ομάδες. Έτσι, πέρα από τις γνωστές τάσεις "Σνομπισμού" πολλών χωρών (οι Άγγλοι απ΄τότε πίστευαν ότι είναι οι καλύτεροι όλων, άσχετα αν έχουν κερδίσει μόνο μια φορά τον θεσμό, όταν τον διοργάνωσαν οι ίδιοι), το επικίνδυνο ταξίδι και η κακή οικονομική κατάσταση, στάθηκαν εμπόδιο και δικαιολογία για πολλούς έτσι ώστε να απέχουν.

Αυτοί που δεν είχαν πρόβλημα ήταν οι Λατινοαμερικάνοι αφού ουσιαστικά αγωνιζόντουσαν στη γειτονιά τους. Στην τότε ομάδα της Αργεντινής υπήρχε και ο Φραντσίσκο Βαράλλο, ο επονομαζόμενος, αργότερα, " El Canoncito ", ο άνθρωπος που συνέδεσε το όνομα του με την Μπόκα Τζούνιορς, με τα χρώματα της οποίας αγωνίστηκε απο το 1931 μέχρι το 1940, με 210 συμμετοχές και 181 τέρματα. Η επίδοση του αυτή έμεινε για χρόνια απλησίαστη με τον Μάρτιν Παλέρμο να την ξεπερνά τελευταία.

Ο λόγος που γράφω σήμερα για τον Βαράλλο είναι ότι πρόκειται για τον μοναδικό παίκτη που αγωνίστηκε στο πρώτο Μουντιάλ, το 1930 και βρίσκεται ακόμα στη ζωή. Γεννημένος την 5η Φεβρουαρίου του 1910, σήμερα συμπλήρωσε 100 χρόνια ζωής, στο εικοστό πρώτο έτος της ηλικάς του ήδη έπαιζε στην Μπόκα Τζούνιορς ως βασικός, έχοντας περάσει νωρίτερα απο την Εστουντιάντες και την Γιμνάσια Λα Πλάτα. Στην εθνική ομάδα της Αργεντινής αγωνίστηκε δεκαέξι φορές σκοράροντας 7 τέρματα.

Το Μουντιάλ του 1930, έχει περάσει στην Ιστορία ως η διοργάνωση της "πλάκας", αφού πολλά ήταν τα ευτράπελα εκείνης της διοργάνωσης. Στον αγώνα της Αργεντινής με τη Γαλλία, ο διαιτητής σφύριξε τη λήξη στο 84' ενώ στην αναμέτρηση της Αργεντινής με το Μεξικό, από λάθος στο μέτρημα, όταν το ματς έφτασε στα πέναλτι, η μπάλα στήθηκε στα 14 μέτρα με αποτέλεσμα να χαθούν αρκετά από αυτά. Αυτά που συνέβησαν όμως στον τελικό δεν έχουν προηγούμενο. Και δύσκολα θα επαναληφθούν. Μετά απο πολλές απειλές για την ζωή του ο διατητής της αναμέτρησης, Λαντζένους, απαίτησε και εξασφάλισε μια ασφάλεια ζωής για να σφυρίξει την αναμέτρηση, καθώς και ένα επιπλέον ποσό. Η ικανοποιήση των απαιτησεών του είχε ως αποτέλεσμα ο Λαντζένους να συλληφθεί από την αστυνομία την ώρα που έφτανε στο γήπεδο! Ο λόγος; Το ποσό ήταν πολύ μεγάλο για εκείνη την εποχή με αποτέλεσμα τουλάχιστον δέκα άτομα να παρουσιαστούν και να προσποιηθούν ότι είναι ο διαιτητής του παιχνιδιού προκειμένου να εισπράξουν την αμοιβή!

Αξέχαστο παραμένει επίσης, το θέμα της μπάλας του τελικού. Επειδή υπήρχε μεγάλη διαφωνία σχετικά με την μπάλα της αναμέτρησης αποφασίστηκε όπως στο πρώτο ημίχρονο επιλεγεί η μπάλα που πρότειναν οι της Αργεντινής και στο δεύτερο εκείνη των Ουρουγουανών. Αποτέλεσμα αυτού, στο πρώτο ημίχρονο να προηγείται η Αργεντινή με 2-1 και στο τέλος να επικρατεί η Ουρουγουάη με 4-2. Τι κάνει μια μπάλα! Μπορεί στην συγκεκριμένη αναμέτρηση ο Βαράλλο να έμεινε πίσω από την σκιά του Στάμπιλε, που ήταν ο πρωταγωνιστής του αγώνα, είναι όμως ο μοναδικός που έζησε αυτήν την εμπειρία και μπορεί να την διηγηθεί ακόμα και σήμερα. Κάτι που δεν θα μπορούσε να κάνει σίγουρα ο παίκτης της Ουρουγουάης Ανσέλμο, ο οποίος από φόβο και πανικό, φοβήθηκε να αγωνιστεί και έμεινε σπίτι του εκείνο το βράδυ.