Ούτε Ρονάλντο, ούτε Μέσι, αλλά...

Ο Πελέ σημάδεψε τη δεκαετία του '60, ο Γιόχαν Κρόιφ εκείνη του '70 και ο Ντιέγκο Μαραντόνα του '80, ενώ τα πρώτα τρία χρόνια της δεκαετίας του '90 το όνομα του Μάρκο φαν Μπάστεν έμπαινε φαρδύ πλατύ στη λίστα, πριν τραυματιστεί. Ομως από το 1996 έως και το 2006 ένα όνομα ξεχώρισε σε όλα τα επίπεδα και είναι του Ζινεντίν Ζιντάν, χωρίς όμως να μπορείς να προσδιορίσεις αν είναι αυτή η δεκαετία ή η προηγούμενη «δική του»! Εδώ μπαίνουν όλες οι ενστάσεις για κάθε Μέσι, Ρονάλντο, Ροναλντίνιο, που τα ονόματά τους εμφανίστηκαν σε διάφορες ψηφοφορίες.

Ο Βραζιλιάνος μπορεί να πήρε το Μουντιάλ το 2002 και να είχε δύο εξαιρετικές χρονιές με την Μπαρτσελόνα, αλλά δύσκολα μπορείς να πεις πως ξεχώρισε τόσο πολύ ώστε να είναι ο κορυφαίος, όπως τον ανέδειξε το «World Soccer». Ο Αργεντινός μόλις την τελευταία χρονιά έκανε τόσο αισθητή την παρουσία του ώστε να λογίζεται αληθινά ως ηγέτης και τη δεκαετία που έρχεται θα θέσει πολύ ισχυρή υποψηφιότητα ακόμα και για κορυφαίος όλων των εποχών αν επαναλάβει τα κατορθώματά του με την Μπάρτσα και τη φανέλα της εθνικής του.

Ο Ρονάλντο είναι μια διαφορετική περίπτωση. Μπορεί και αυτός να πήρε μόλις το 2008 το Τσάμπιονς Λιγκ και με την εθνική της χώρας του να μην πήρε τίτλο, αλλά είναι αλήθεια πως η δική του παρουσία μετέτρεψε τη μόνιμα απογοητευτική Πορτογαλία σε μεγάλες διοργανώσεις σε ικανή να φτάσει στον τελικό το 2004 (όταν η Ελλάδα τη νίκησε δις, αλλά αυτό ήταν μόνο του κάτι εξωπραγματικό) και να μπει στην τετράδα του Μουντιάλ το 2006. Επίσης, μεταμόρφωσε τη Γιουνάιτεντ και την έβγαλε από τη σκιά της Τσέλσι, ενώ μην ξεχνάμε πως λίγοι έδιναν πιθανότητες σε αυτό το ψηλόλιγνο παιδί ν' αντικαταστήσει επάξια τον Μπέκαμ στο «Ολντ Τράφορντ».

Ομως επανερχόμαστε στον μεγάλο ηγέτης της εθνικής Γαλλίας, τον Ζινεντίν Ζιντάν. Η εικόνα του στο Euro 2000 ήταν αυτή που τον καθιέρωσε ως τον κορυφαίο Ευρωπαίο της εικοσαετίας και με τις εμφανίσεις του, που ακούμπησαν το τέλειο, μπόρεσε να βάλει τη σφραγίδα του στην κατάκτηση του τίτλου. Η απουσία του λόγω τραυματισμού στα ματς του Μουντιάλ του 2002 συμπαρέσυρε στη μετριότητα τη Γαλλία, αλλά κατάφερε το 2006 να πάρει εκδίκηση, οδηγώντας ξανά τους «τρικολόρ» στον τελικό. Η κουτουλιά στον Ματεράτσι, ως τελευταία κίνηση της καριέρας του, περισσότερο εκτόξευσε παρά σπίλωσε τον μύθο του.

Οσο για τη Ρεάλ Μαδρίτης, μία είναι η εικόνα που έχει μείνει: να σημειώνει το 2002 το ωραιότερο γκολ σε τελικό Τσάμπιονς Λιγκ και να την οδηγεί στον τελευταίο τίτλο της μέχρι σήμερα στην πιο σπουδαία διοργάνωση. Νομίζω πως ακόμα και με την παρουσία του έως το 2006, ο Ζιντάν νικά στη δική μου εκτίμηση όλους τους υπόλοιπους και είναι ο κορυφαίος της δεκαετίας. Αλλωστε, ο χρόνος, όπως λένε οι Κινέζοι, δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια δική μας δέσμευση απέναντι στην ελευθερία και την ομορφιά της ζωής!

Του χαρίζουν γάιδαρο και τον κοιτάζει στα δόντια!
Αν αληθεύουν οι πληροφορίες πως η Ρεάλ δανείζει τον Ρουντ φαν Νιστελρόι στη Λίβερπουλ με μόνη προϋπόθεση να πληρωθούν οι μισθοί του μέχρι τον Ιούνιο και ο Ράφα Μπενίτεθ το... σκέφτεται, τότε η κατάσταση με τον Ισπανό έχει φτάσει στο απροχώρητο. Μιλάμε για έναν κυνηγό κλάσης, που παρά τα προβλήματα τραυματισμών που πέρασε, στα 33 του χρόνια έχει κίνητρο να παίξει καλά και να βρεθεί στο Μουντιάλ.

Μιλάμε επίσης για έναν φορ που η ικανότητά του να παίζει στην ευθεία των αμυντικών είναι παροιμιώδης και τα γκολ που έβαλε σε όλες τις άμυνες της Πρέμιερ Λιγκ με τη φανέλα της Γιουνάινεντ το αποδεικνύουν. Αν, μάλιστα, αληθεύει πως η Ρεάλ με μόλις τρία εκατομμύρια λίρες δέχεται να τον παραχωρήσει και ο Μπενίτεθ αρνείται, τότε ο Ισπανός χρειάζεται επειγόντως επίσκεψη σε έναν ψυχίατρο. Είναι σαν να σου χαρίζουν γάιδαρο και να τον κοιτάς στα δόντια. Εκτός αν θεωρεί ο Μπενίτεθ πως ο Ν'Γκογκ είναι η λύση για να υπάρχει πίσω από τον Τόρες ή ο Βορονίν, που δεν τον βάζει ν' αγωνιστεί ούτε ως τρίτη αλλαγή στο τελευταίο λεπτό για καθυστέρηση.

Ο Ρουντ είναι η καλύτερη λύση που μπορεί να βρει η Λίβερπουλ, που δεν έχει λεφτά για μεταγραφές και σκέφτεται λύσεις ανταλλαγής του Μπάμπελ με τον Παβλιουτσένκο. Αλλά με τον Μπενίτεθ, που σκέφτεται να ξαναπάρει τον Χέσκεϊ έξι χρόνια από τότε που εισηγήθηκε την απομάκρυνσή του, η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά! Καλό είναι το συντομότερο να γίνει η όποια διοικητική μεταβολή, με είσοδο νέων κεφαλαίων, μήπως και ξεστραβωθούν στο «Ανφιλντ» και δουν πόσο πολύ επιθυμεί την επιστροφή του σε αγγλική ομάδα ο Ζοσέ Μουρίνιο. Τα υπόλοιπα θα έρθουν μόνα τους!