Ισχυρός ΠΑΟΚ ίσον καλύτερο πρωτάθλημα (Sportday / Χρ.Σωτηρακόπουλος)

Η ύπαρξη ανθρώπων που λατρεύουν τον «Δικέφαλο» με αφήνει με τη βεβαιότητα πως οι μέρες που η ομάδα βολευόταν με τα λίγα πέρασαν

Τέτοια εποχή πέρυσι στον ΠΑΟΚ ονειρεύονταν τη συμμετοχή στο Τσάμπιονς Λιγκ. Αποδείχτηκε χίμαιρα και πήρε ο αποκλεισμός –όπως συνέβη και με τον ΠΑΟ το '96 και την ΑΕΚ το '99- παραμάζωμα όλη τη σεζόν. Φέτος όλα ξεκίνησαν σωστά. Από καιρό. Ο Γιώργος Κωστίκος σε ρόλο τεχνικού διευθυντή, ο Νίκος Καραγεωργίου από την περασμένη σεζόν στον πάγκο, είχαν την ευκαιρία να προβούν σε ξεκαθάρισμα. Ο Γιάννης Γούμενος στο τιμόνι έχει μάθει από τα λάθη του. Αγαπά τον ΠΑΟΚ και αυτοί που αγαπούν είναι βέβαιο πως κάνουν λάθη. Ομως μαθαίνει. Και φέτος η όλη οργάνωση του συλλόγου δείχνει πως υπάρχει στόχος. Οι μεταγραφές που έγιναν είναι καλές. Ισορροπούν ανάμεσα στην αληθινή ενίσχυση και τον ενθουσιασμό. Κορυφαία κίνηση η επιστροφή του Θοδωρή Ζαγοράκη. Και αγωνιστικά, αφού τα ψωμιά του είναι ακόμα πολλά, αλλά κυρίως από πλευράς ηθικού. Με τον εν ενεργεία αρχηγό της Εθνικής στις τάξεις του ύστερα από πάρα πολλά χρόνια, ο ΠΑΟΚ δείχνει να απαιτεί και πάλι τη θέση που του ανήκει. Εκεί, στην ελίτ. Στο κλαμπ των λίγων. Για μια ομάδα που το τελευταίο της πρωτάθλημα το πήρε το 1985, ο ΠΑΟΚ αποτελεί μυστήριο. Γιγαντώνεται κάθε χρόνο και οι αποτυχίες θαρρείς πως πωρώνουν τους οπαδούς του. Στη δεκαετία του '70, με την εκπληκτική ομάδα που δημιούργησε ο Λες Σάνον και ανέλαβε μετά ο Γκιούλα Λόραντ, ο «Δικέφαλος του Βορρά» κατάφερε να φτάσει στους πρώτους τίτλους του. Το Κύπελλο του '72 με τις φωτοβολίδες του Γιώργου Κούδα στο Καραϊσκάκη με αντίπαλο τον ήδη πρωταθλητή Παναθηναϊκό, το πέναλτι του Αποστολίδη που σφράγισε το δεύτερο Κύπελλο το '74 στη Νέα Φιλαδέλφεια με τον Ολυμπιακό, το πρωτάθλημα του '76 με τις μυθικές εμφανίσεις και το 4-0 μέσα στον Πειραιά με τον Ολυμπιακό. Εκείνος ο ΠΑΟΚ δικαιούτο τουλάχιστον τρεις με τέσσερις τίτλους ακόμα. Στο Κύπελλο έπαιξε από το '70 έως και το '83 εννέα φορές! Μόνο την πρώτη αγωνίστηκε στη Θεσσαλονίκη, στην ήττα από τον Αρη. Ολες τις άλλες ήρθε στην Αθήνα, κόντρα σε Παναθηναϊκό, Ολυμπιακό και ΑΕΚ. Αν ο τελικός τις μισές φορές γινόταν στο Καυταντζόγλειο, να είστε βέβαιοι πως οι τίτλοι του θα ήταν περισσότεροι.

Από το τελευταίο πρωτάθλημα που κατέκτησε το '84-'85, όταν και οδήγησε την κούρσα από την πρώτη αγωνιστική έως και την τελευταία, ο ΠΑΟΚ μπήκε σε κρίση. Τουλάχιστον όμως μέχρι την αποφράδα νύχτα με την Παρί Σεν Ζερμέν το '92, κάθε χρονιά ξεκινούσε όπως είχε συνηθίσει τον κόσμο του: πρωταγωνιστής. Τα επόμενα χρόνια μεταβλήθηκε σε κομπάρσο. Τα Κύπελλα του 2001 και του 2003 και η τρίτη θέση πρόπερσι που του έδινε το δικαίωμα στο όνειρο του Τσάμπιονς Λιγκ έμοιαζαν με οάσεις στην έρημο. Πριν από τρεις δεκαετίες το να μη βγει Ευρώπη ο ΠΑΟΚ ήταν αδιανόητο. Την τελευταία δεκαετία έγινε… επιτυχία! Ετσι κάποιοι μίκρυναν το σύλλογο, ο οποίος όμως από τη φύση του παραμένει τεράστιος.
Η φετινή χρονιά είναι κλειδί. Οι μεταγραφές, επαναλαμβάνω, είναι καλές. Ο Ηλιάδης μελλοντικά αποτελεί τη διάδοχη λύση στην Εθνική Ανδρών στα αμυντικά χαφ. Ο Σικαμπάλα, από τα πρώτα στοιχεία που δείχνει, ίσως είναι η καλύτερη μεταγραφή ξένου παίκτη που έκανε ο ΠΑΟΚ την τελευταία δεκαπενταετία. Η κανονική του θέση είναι πίσω από τα φορ, άλλωστε εκεί παίζει στην εθνική Νέων της Αιγύπτου. Πιθανότατα όμως σε αυτό το 4-2-3-1 που θέλει ο Καραγεωργίου να χρησιμοποιηθεί αριστερά. Ο Σαλπιγγίδης, που πέρυσι έχασε την προετοιμασία λόγω των Ολυμπιακών Αγώνων, μπορεί να αποδειχτεί καινούργια μεταγραφή και να θυμίσει τον κυνηγό που απόλαυσαν στην Τούμπα πριν από δύο χρόνια.

Εκείνο που με στενοχωρεί είναι πως ο κόσμος του «Δικεφάλου του Βορρά» δεν έχει ανταποκριθεί στο κάλεσμα για τα διαρκείας. Όπως και το ότι οι φανέλες με τον Ζαγοράκη ή τον Σικαμπάλα, για παράδειγμα, δεν «εξαφανίστηκαν» με το που κυκλοφόρησαν. Κάθε ΠΑΕ στη σημερινή εποχή περιμένει το κοινό να τη στηρίξει οικονομικά με αυτόν τον τρόπο, ώστε να μπορεί να κινηθεί πιο άνετα. Ο κόσμος του ΠΑΟΚ αποδεδειγμένα είναι τρελός με την ομάδα του. Ισως όμως και να είναι μουδιασμένος έπειτα απ' όσα έχουν δει τα ματάκια του από την εποχή του Βουλινού και μετά.

Προσωπικά, πάντως, αισιοδοξώ. Αυτά που βλέπω και η ύπαρξη ανθρώπων που λατρεύουν τον ΠΑΟΚ αλλά και το ποδόσφαιρο, όπως ο Κωστίκος διοικητικά και ο Ζαγοράκης στο γήπεδο, με αφήνουν με τη βεβαιότητα πως οι μέρες που η ομάδα βολευόταν με τα λίγα πέρασαν. Ισχυρός ΠΑΟΚ σημαίνει καλύτερο πρωτάθλημα. Και αυτό μόνο τρελοί ή κομπλεξικοί δεν θα το ήθελαν!