Αυτόν τον Θρύλο θέλουμε

Ο Ολυμπιακός, από τη στιγμή που κατάφερε να ανοίξει το σκορ, δεν αντιμετώπισε ιδιαίτερα προβλήματα με τον Αστέρα. Θεωρώ ότι μετά τα μισά του πρώτου μέρους άρχισε ν’ ανεβάζει στροφές κι έφτασε σε μια ευρεία νίκη με κύριους εκφραστές τούς Ζαϊρί, Μήτρογλου, Γκαλέτι.

Ο τελευταίος, αν και έλειπε καιρό, απέδειξε πως η ποιότητά του ξεχειλίζει και ας ήταν μεγάλο διάστημα εκτός αγωνιστικών χώρων, μια και οι επελάσεις και οι φαρμακερές σέντρες του, τουλάχιστον όσο άντεξε, ήταν στοιχεία που έλειπαν τελευταία. Ο Ζαϊρί επίσης κατέθεσε χθες τα διαπιστευτήριά του, μπαίνοντας στη θέση του Ντιόγο και κάνοντας πολλή δουλειά από κάθε άποψη.

Είναι παίκτης που μπορεί να έρχεται από τον πάγκο και να κάνει τη διαφορά, μια και είναι δύσκολο να βρεις σε άλλη ομάδα παγκίτη με τα τεχνικά χαρακτηριστικά του Μαροκινού. Θα πρέπει πάντως να σταθεροποιήσει την απόδοσή του και να μην έχει σκαμπανεβάσματα κι αυτό έχει να κάνει και με την ψυχολογία του ως ατόμου. Οσο για τον Μήτρογλου, αποδεικνύει συνεχώς ότι έχει τρομερή επαφή με τα δίχτυα.

Για μια ακόμα φορά η «ερυθρόλευκη» εστία έμεινε ανέπαφη. Δεν πρέπει να παραλείψουμε πως ο Μέλμπεργκ ήταν αυτός που άνοιξε το σκορ. Οσο θα έχει τόσο υψηλό επίπεδο απόδοσης η αμυντική γραμμή του Θρύλου τα ματς θα τα «καθαρίζει» εύκολα. Η άνετη νίκη δίνει καλύτερη ψυχολογία στην ομάδα του Ζίκο. Αν ανέβει κι ο Ντουντού μπορεί να πάει ακόμα καλύτερα. Πάντως, σε γενικές γραμμές, αυτόν τον Θρύλο θέλουμε.