Indians never talk

Διαβάζοντας κι ακούγοντας διάφορα σχόλια για τις δηλώσεις που έκαναν χθες ο Κώστας Κατσουράνης και ο Αλβάρο Ρεκόμπα, μου έρχεται στο μυαλό ότι στο τέλος θα καταφέρουμε να τους κάνουμε όλους Ινδιάνους που δεν μιλάνε. Γιατί η ευθύνη για το αν στην Ελλάδα όλοι μετράνε τα λόγια τους είναι κυρίως των δημοσιογράφων και των οπαδών. «Κατσούρ» Τι είπε ο Κώστας Κατσουράνης; Οτι ο Ολυμπιακός είναι το πρώτο φαβορί για την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Μπορεί κάποιος να διαφωνήσει και να πει ότι πρώτο φαβορί είναι ο ΠΑΟ ή η ΑΕΚ ή ο Αρης ή οποιοσδήποτε άλλος. Δικαίωμά του. Η θέση, ωστόσο, του Κατσουράνη δεν είναι παράλογη. Ο Ολυμπιακός έχει περάσει από Τούμπα και Αλκαζάρ με νίκες: πέρυσι εκεί δεν κέρδισε. Νίκησε επίσης την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ.

Με βαρύ πρόγραμμα, αλλαγή προπονητή και αρκετούς τραυματισμούς, είναι δεύτερος μόλις δύο βαθμούς πίσω από τον ΠΑΟ. Ως εταιρεία έχει πείρα πρωταθλητισμού, έχει κατακτήσει πολλά διαδοχικά πρωταθλήματα κι έχει παίκτες που στα δύσκολα συνηθίζουν να δίνουν το κάτι παραπάνω. Επίσης δεν αντιμετωπίζει για την ώρα τίποτα εχθρικές διαιτησίες: τον σέβονται ως μεγάλη ομάδα. Το να τον χαρακτηρίσεις φαβορί για το πρωτάθλημα δεν είναι παράλογο, αλλά απόλυτα λογικό. Επίσης, ο χαρακτηρισμός δεν συνιστά ούτε κάποιου τύπου παραδοχή ανωτερότητας του αντιπάλου ούτε σημαίνει ότι το πρωτάθλημα κρίθηκε: ίσως ο Κατσουράνης έκανε τη σχετική δήλωση για να μεταφέρει στους παίκτες του ΟΣΦΠ και λίγο άγχος.

Αλβάρο

Τι είπε ο Ρεκόμπα; Μιλώντας σε ένα ραδιοφωνικό σταθμό που απευθύνεται σε οπαδούς της Ιντερ, τόνισε το πασιφανές, ότι δηλαδή ανάμεσα στην Ιντερ και τον Πανιώνιο υπάρχουν μεγάλες διαφορές και ότι ο ίδιος τις χαρές που πήρε στην Ιντερ δεν τις έχει ζήσει στον Πανιώνιο. Είπε επίσης ότι δεν το πολυσκέφτηκε όταν του έγινε η πρόταση να 'ρθει στην Ελλάδα και ότι ήρθε εδώ για να παίζει, μολονότι στην Ιντερ είχε συμβόλαιο. Πρόσθεσε ότι αν γύριζε τον χρόνο πίσω μπορεί να μην έκανε μια τέτοια επιλογή, αλλά, όπως χαρακτηριστικά τόνισε, στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχει δυνατότητα να βάλεις στον χρόνο όπισθεν (!), οπότε την επιλογή του θα την υποστηρίξει. Σε κάποιους φίλους του Πανιωνίου η φράση «αν γύριζα πίσω τον χρόνο, θα έκανα άλλη επιλογή» χτύπησε λίγο άσχημα: το καταλαβαίνω. Ομως δείτε λίγο το πράγμα από τη μεριά του Ρεκόμπα. Τι ωραίο έχει να θυμάται από το πέρασμά του από την Ελλάδα, εκτός από την αγάπη των οπαδών και τις καλές σχέσεις με τη διοίκηση; Πέρυσι ο Πανιώνιος άλλαξε τρεις προπονητές κι έκανε ένα αγχώδες πρωτάθλημα. Φέτος ξεκίνησε πάλι άσχημα και δυσκολεύεται να βρει σιγουριά και σταθερότητα. Νομίζω ότι ο Ρεκόμπα διαφορετικά τα περίμενε.

Λατρεία

Αν ο Κατσουράνης έλεγε ότι ο ΠΑΟ είναι το σούπερ φαβορί για τον τίτλο, ότι ο Ολυμπιακός είναι τελειωμένος, ότι το πρωτάθλημα δεν χάνεται κ.λπ. πιθανότατα μια μερίδα των οπαδών του ΠΑΟ θα τον λάτρευε. Εγώ πάλι, συνυπολογίζοντας παλιότερες δηλώσεις του ψύχραιμου αυτού παίκτη, θα 'λεγα ότι μεγαλώνοντας έγινε ένας τεράστιος λαϊκιστής, που ακόμα δεν φόρεσε τη φανέλα του ΠΑΟ κι άρχισε να πουλάει οπαδιλίκι. Αν ο Ρεκόμπα έλεγε ότι στον Πανιώνιο βρήκε τον προορισμό του, ότι είναι περήφανος που βρίσκεται στην Ελλάδα, ότι θα έκανε πάντα αυτή την επιλογή, ότι ήταν όνειρο ζωής του η συνεργασία με τον Σταματόπουλο κι ότι μετάνιωσε μόνο επειδή δεν την είχε κάνει νωρίτερα, στην Πλατεία της Νέας Σμύρνης μπορεί να του έφτιαχναν άγαλμα. Αλλά στην Ιταλία και σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο θα έλεγαν πως ή είναι ένας φτηνός ψεύτης ή τρελάθηκε! Ωστόσο, αυτό που θέλω να πω δεν είναι μπράβο στους δύο για την ειλικρίνειά τους: πολύ φοβάμαι ότι αυτή δεν θα τους βγει σε καλό. Κυρίως γιατί στην Ελλάδα θέλουμε ή λαϊκιστές ή ψεύτες ή Ινδιάνους που ποτέ δεν μιλάνε!

Πίκρα

Ο Κατσουράνης και ο Ρεκόμπα είναι σοβαρά παιδιά, με καλή σχέση με τα ΜΜΕ, αλλά έχουν ξεχάσει πως είναι εδώ. Και οι δύο ήρθαν εδώ πρόσφατα και προφανώς ζουν ακόμα έχοντας κατά νου άλλες πραγματικότητες. Στην Πορτογαλία μια αντίστοιχη δήλωση του Κατσουράνη θα γινόταν πρωτοσέλιδο και θέμα συζήτησης για το αν ο παίκτης έχει ή δεν έχει δίκιο: κανείς, όμως, δεν θα τον κατηγορούσε ότι κάνει δημόσιες σχέσεις με τον όποιο αντίπαλο και κανείς δεν θα έγραφε πόσο πίκρανε τους οπαδούς της ομάδας του! Στην Ιταλία μια ανάλογη δήλωση του Ρεκόμπα θα προβαλλόταν ως παραίνεση του Ουρουγουανού προς όλους να κάνουν κάτι καλύτερο για την ομάδα, επειδή η εξέλιξη των πραγμάτων δεν είναι αυτή που περίμενε. Και στις δύο περιπτώσεις η αντιμετώπιση θα ήταν πρώτα από όλα θετική: ο σκοπός θα ήταν να αναδειχθεί το γιατί έγινε η δήλωση και για ποιο καλό σκοπό. Κανείς δεν θα σκεφτόταν ότι ο Κατσουράνης ή ο Ρεκόμπα προσπαθούν μέσω δηλώσεων να προκαλέσουν κάποιου τύπου αναστάτωση.

Στο κακό

Εδώ το μυαλό μας πάει μόνο στο κακό, κατευθείαν στο κακό. Γι' αυτό και κανένας σχεδόν πρωταγωνιστής δεν μιλάει ως άνθρωπος. Στην άγρια δύση του ποδοσφαίρου μας υπάρχουν μόνο Ινδιάνοι που δεν μιλάνε…

«Terror 7»

Μετά τη διακοπή και τις σιωπηρές τιμωρίες του Δαλούκα, του Παμπορίδη, του Κάκκου, του Κύρκου, του Ντάκου και του Παπασταμάτη άντε να δούμε τι τρόμος έχει πιάσει τους υπόλοιπους!

- Σταθόπουλος (Εργοτέλης – Αρης). «Διπλό» μέχρι τώρα δεν φέρνει που να τον βασανίσεις, μολονότι κάνα σπόρι στην έδρα το δίνει! Αλλά, παρά τη φόρμα του «Εργο», εγώ λέω πως ο Αρης δύσκολα θα χάσει. Εκτός αν τρελαθεί ο Σταθόπουλος, που δεν το βλέπω.

- Αμπαρκιόλης (Ολυμπιακός – Αστέρας). Σφυράει παράξενα, αλλά τρέχει πολύ ο νέος. Και βγάζει εύκολα κάρτες. Ψιλογέλαγε μαθαίνω ο «Μπορό» με τον ορισμό.

- Τσινιάρης (ΠΑΟΚ – ΠΑΣ). Αν το κάνει όπως στο ντεμπούτο (Καβάλα – Ατρόμητος 250 λάθη) βλέπω να τον κυνηγάνε. Πάντως σθένος για κάρτες έχει. Ευτυχώς μπορούν τα «πλαϊνά» να ηρεμήσουν την Τούμπα.

- Κωνσταντινέας (Ατρόμητος – Λεβαδειακός). Μου 'χει λείψει! Πιστεύω ότι ο «Τέρορ» τον είχε ξεχάσει! Πενήντα λάθη από δω και πενήντα λάθη από εκεί κατά το ιδιότυπο 50%-50% του. Οχι καλό μαντάτο για τον Δώνη, που τα λάθη είναι τώρα στην αρχή όλα εναντίον του.

- Καλόπουλος (ΑΕΛ – Ξάνθη). Μπλέξιμο. Ο «Κάλοου» καλές σχέσεις με τον «Κάζνα» δεν είχε, αλλά έδρα δεν παίζει ποτέ. Είναι και ο Στυλιάρας τέταρτος κι έδεσε το γλυκό. Θυμίζω ότι κάποτε ο Αγρινιώτης υποβιβάστηκε για ένα ματς Ξάνθη – ΑΕΛ που το 'κανε «άσο» μόνος του.

- Λαμπρόπουλος (Ηρακλής – Πανιώνιος). Ατυχος πολύ ο Ηρακλής. Αν δεν υπήρχε η διακοπή και με δεδομένο ότι ο Πανιώνιος ερχόταν από κάτι χαρούλες του Κουκουλάκη, θα τα εισέπραττε με τόκο τα «Παμπορίδεια 2009». Αλλά δεκαπέντε μέρες πριν ποιος τα θυμάται…

- Παππάς (Καβάλα – ΠΑΟ). Εδώ παπάς εκεί παπάς... Καλά τα πήγε στα δύο πρώτα και δεν ήταν και εύκολα. Αλλά να βάλει ο Θεός το χέρι του, πρόσχομεν, γιατί στα δύσκολα τον φοβάμαι. Πολλή γκρίνια.

-Γιαννόπουλος (ΑΕΚ – Πανθρακικός). Τον αγαπάνε όλοι και τον καλύπτουν. Αλλά μία διαιτησία καλή έχει να κάνει από πρόπερσι. Αν τα κάνει θάλασσα και τώρα, τι να πω...