Eυχαριστούμε και αντίο

Tον Οτο Ρεχάγκελ και πρέπει να τον τιμήσουμε και δεν πρέπει να τον ξεχάσουμε ποτέ. Ακόμα κι αν μας πάει στο Μουντιάλ, που θα είναι μια δική του νέα επιτυχία, έχω τη βεβαιότητα ότι στα γήπεδα της Νοτίου Αφρικής δεν πρέπει να πάμε με αυτόν. Ο Γερμανός είναι φανερό ότι έχει χάσει τους παίκτες που ήταν γι' αυτόν κάτι σαν φάρος (π.χ. Δέλλας, Μπασινάς) και από τότε έχει χάσει και τον μπούσουλα.

Το χθεσινό πείραμά του, έστω κι αν τελείωσε με θρίαμβο και 5-2, είναι άνευ προηγουμένου. Βασικός ο Τζιόλης, ο οποίος στην ομάδα του δεν έχει καν νούμερο φανέλας και δεν προπονείται με τους υπόλοιπους ποδοσφαιριστές αλλά μόνος του. Στην αποστολή ο Μάντζιος; Καμία εθνική ομάδα ποτέ δεν εμφάνισε στη 18άδα της τόσους ανενεργούς παίκτες. Σχεδόν οι μισοί από αυτούς που καλεί ο Ρεχάγκελ έχουν μόνο προπονήσεις και όχι ματς στα πόδια τους.

Ε, αυτά δεν είναι σοβαρά πράγματα. Ο Ρεχάγκελ είναι φανερό ότι έχει απομονωθεί, είναι φανερό ότι δεν έχει κανέναν δίπλα του, είναι φανερό ότι έχει χάσει τον προσανατολισμό του. Δεν γίνεται να πάμε με αυτόν στο Μουντιάλ, ακόμα κι αν προκριθούμε. Πρέπει να τον ευχαριστήσουμε για όσα πολύ σπουδαία μας προσέφερε και τα οποία δεν πρόκειται ποτέ να μας προσφέρει κανένας άλλος, αλλά το ποδόσφαιρο δεν μπορεί να ζήσει με τις αναμνήσεις του, όσο σπουδαίες κι αν είναι.

Η Εθνική δεν μπορεί το 2010 να ζει με όσα πέτυχε το 2004. Και σήμερα η εικόνα που παρουσιάζει ο προπονητής της είναι εικόνα παραίτησης. Δεν μπορεί, όσο κι αν θα κατηγορηθεί η ΕΠΟ για μέγιστη αχαριστία, να βλάψει την ομάδα σε βάρος της... ηθικής του πράγματος.

Και το συμφέρον της ομάδας είναι η απομάκρυνση του Οτο εδώ και τώρα και φυσικά με όλες τις τιμές που οφείλονται σε έναν τεράστιο προπονητή και άνθρωπο του παρελθόντος. Και μια λύση για να αποφύγουμε και τις κατηγορίες για αχαριστία είναι να του προσφέρουμε μια τιμητική σύνταξη, προσφέροντάς του ένα νέο ρόλο συμβούλου στην Ομοσπονδία για αρκετά ακόμα χρόνια. Οχι, όμως, στον πάγκο.