Διαιτησίες και γραφικότητα

Τον περσινό τελικό του Κυπέλλου ανάμεσα στην ΑΕΚ και τον Ολυμπιακό κατά σατανική σύμπτωση διηύθυνε ο Τάσος Κάκκος. Αφησε τον Ολυμπιακό με εννέα παίκτες, με την αποβολή του Γκαλέτι με δεύτερη κίτρινη επειδή έβγαλε τη φανέλα και δεν σφύριξε πέναλτι σε χέρι του Αλεξόπουλου.

Ο Ολυμπιακός όμως δεν διαμαρτυρήθηκε. Φυσικά όχι από ανωτερότητα, αλλά επειδή είχε κερδίσει το ματς. Η ΑΕΚ δεν είχε λόγους να διαμαρτυρηθεί, το παιχνίδι πέρασε στα χρονικά σαν γιορτή του ποδοσφαίρου και όλα καλά. Ο Κάκκος τότε δεν βρισκόταν σε διατεταγμένη υπηρεσία; Πέρυσι ο Ολυμπιακός δεν είχε τα κόζα και φέτος τα απέκτησε.

Αλλά να το δούμε και από την άλλη. Το μοναδικό πρωτάθλημα που κέρδισε ο Παναθηναϊκός τα 13 τελευταία χρόνια ο Ολυμπιακός το ονόμασε «πρωτάθλημα Δούρου» επειδή δεν είχε αποβληθεί ο Κυργιάκος. Αν ο Ολυμπιακός είχε πάρει το πρωτάθλημα κανένας δεν θα θυμόταν τη φάση.

Βέβαια από τον Παναθηναϊκό οι διαμαρτυρίες για το συγκεκριμένο πρωτάθλημα είναι χλιαρές. Γιατί αφήνοντας το πρωτάθλημα, σαν «του Δούρου» έχουν το δικαίωμα να ονομάζουν πρωταθλήματα «του Κασναφέρη», του «Παπουτσέλη» και όποιου άλλου. Δικαιολογίες να υπάρχουνε και άνθρωποι να τις πιστεύουνε γεννιούνται κάθε μέρα. Μόνο που ορισμένες φορές, και ειδικά όταν είναι γραπτές, φτάνουν στη γελοιότητα.

Θέλει η διοίκηση της ΑΕΚ να περάσει την ήττα στην Ξάνθη σαν απόρροια διαιτητικών εγκλημάτων, αλλά έχει ένα πρόβλημα. Ο Δημητριάδης τρία ματς βρίσκεται στην ΑΕΚ και τα τρία φωνάζει για τη διαιτησία και η γνώμη του Dear All στο ποδόσφαιρο είναι τόσο σεβαστή όσο η δική μου στα θέματα της αστροφυσικής. Χρειάζεται λοιπόν μια λιγότερο φθαρμένη γνώμη.

Ας πούμε του Ντούσαν Μπάγεβιτς... Μόνο που ο Μπάγεβιτς είχε δηλώσει παραίτηση την προηγούμενη καταλογίζοντας την ήττα σε αδιαφορία παικτών και δεν έχει καμία διάθεση να φθείρεται μιλώντας για τη διαιτησία. Οπότε ένας άγνωστος λογοτέχνης βγάζει ανακοίνωση που ανάμεσα σε άλλα λέει: «... Στη συνάντηση που διήρκεσε περίπου μία ώρα, ο προπονητής εξέφρασε τη δικαιολογημένη αγανάκτησή του σε σχέση με αυτά που έγιναν στην Ξάνθη και που είδε όλος ο κόσμος.

Τα όσα ειπώθηκαν από την πλευρά του μετά τη λήξη του αγώνα στα αποδυτήρια της ομάδας ήταν απόρροια της απογοήτευσης της στιγμής και ουδέποτε τέθηκε θέμα παραίτησής του». Ετσι αχαχούχα «με αυτά που ο όλος ο κόσμος είδε», οπότε λέμε ότι ο Μπάγεβιτς εννοεί τη διαιτησία και ησυχάζουμε, και μετά κολλάμε ένα «τα όσα ειπώθηκαν σε σχέση με αυτά που έγιναν στην Ξάνθη» second αχαχούχα και «δεν τέθηκε θέμα παραίτησης» third and final αχαχούχα και όσοι κουτοί προσέλθετε.

Μόνο που όσο κουτός κι αν είναι κάποιος δεν μπορεί παρά να θυμάται ότι μετά το ματς με τον Ολυμπιακό ο Θανόπουλος είχε μιλήσει για ανθρώπινα λάθη και στο ματς με τον Παναθηναϊκό την είχε κοπανήσει πριν από τη λήξη. Εκτός αν φοβόταν ότι θα του την πέσουν οι διαιτητές.




Oλοι είναι πρόθυμοι να δώσουν πίστωση χρόνου στη νέα κυβέρνηση. Μέχρι το Σαββατοκύριακο. Μερικοί υπομονετικοί μέχρι και τη Δευτέρα. Μετά θα βγαίνουν στα ραδιόφωνα και θα λένε «Τα έλεγα. Ούτε και αυτοί θα κάνουν κάτι». Με το φτωχό μου λοιπόν το μυαλό λέω και εγώ ότι καταστάσεις που διαμορφώθηκαν σε χρόνια και δεκαετίες χρειάζονται άλλο τόσο για να διορθωθούν.

Φτάνει η ενδιάμεση περίοδος να μην είναι του αέρα μπανά. «Να έχετε υπομονή και να μας δείξετε πάλι την εμπιστοσύνη σας και όλα θα διορθωθούν». Να υπάρχουν ενδιάμεσοι στόχοι, που με την επίτευξή τους να μπορεί ο κόσμος να καταλάβει αν κάτι γίνεται. Επίσης, εκτός των στρατηγικών στόχων, υπάρχουν και τακτικοί. Πράγματα που γίνονται αμέσως και βοηθάνε να ανέβει το ηθικό του πολίτη. Για παράδειγμα το χάλι με τις διαφημιστικές πινακίδες που μια οργάνωση πολιτών που έχουν χάσει συγγενείς και φίλους διαμαρτυρόταν πριν από τις εκλογές. Μισό για να το γράψω και για τον πρωθυπουργό.

George, do something about the fucking pinakides. OK in the States they have them but here in Europe we are oi monoi me avto to xali. Katevase tis George and Greece will look better. Kai opoio council leei oti vgazei lefta tell them na pane na pidixtoune. Say it like this in Greek means «Happy birthday». Συγγνώμη, ρε παιδιά, για το αγγλικό, αλλά πρέπει να τα καταλαβαίνει.

Ας πάμε όμως και στα αθλητικά. Η πρώτη ζημιά που πρέπει να σταματήσει τώρα είναι οι Μεσογειακοί. Το καταλαβαίνω ότι κάθε αρχηγός θέλει να τους στρατιώτες ικανοποιημένους, ότι με τους Μεσογειακούς θα μοιραστούν φράγκα στη Λάρισα και τον Βόλο, ότι μέσα στην κονόμα βρίσκονται και στελέχη του ΠΑΣΟΚ, αλλά με τον Δουβή, τον Γερόλυμπο και τον Γουίλς, που όπου αγώνες και χαρά η Βασίλω πρώτη, υπάρχει περίπτωση να μην πάμε άπατοι με τη διοργάνωση;

Και επειδή, George, λογικά ούτε τα άτομα ξέρεις, ούτε τον τρόπο που γίνονται αυτά τα κόλπα, το σύστημα είναι απλό. Θα σου λένε ότι όλα πάνε καλά και ένα χρόνο, έξι μήνες πριν από τους Αγώνες θα αρχίσουν να φωνάζουν. «Τα έργα δεν τελειώνουν, οι Μεσογειακοί κινδυνεύουν και η χώρα μας θα γίνει ρεζίλι».

Να οι αναθέσεις, να τα «τώρα δεν έχουμε χρόνο για διαγωνισμούς» και να μετά τους Ολυμπιακούς θα πληρώνουμε και τους Μεσογειακούς. Και με τους Ολυμπιακούς, πάει στο διάολο, είναι τουλάχιστον μεγάλη διοργάνωση. Με τους Μεσογειακούς που ούτε ο πρόεδρος της διοργάνωσης δεν θυμάται πού γίνανε οι πέντε τελευταίοι είναι απαραίτητο να πληρώνει ο κόσμος μια παπάρα που κανείς δεν ενδιαφέρεται εκτός από αυτούς που θα κονομήσουν;

Επίσης, μια που θυμήθηκα τους Ολυμπιακούς. Το κτίριο της Κηφισίας στο οποίο βρίσκεται σήμερα το Υφυπουργείο Αθλητισμού αρχικά είχε ενοικιαστεί από τον Βωβό ως έδρα της Οργανωτικής Επιτροπής των Ολυμπιακών Αγώνων, επί εποχής Στρατήγη και Μπακούρη.

Οταν το 2000 ανέλαβε η Γιάννα, κάθισε για λίγο, αλλά επειδή της την έσπαγε η πόρτα της επιτροπής της να βρίσκεται δίπλα στο Carfour πήγε στη Νέα Ιωνία, σε κτίριο της αρεσκείας της. Μόνο που για το κτίριο της Κηφισίας είχαν πληρωθεί λεφτά. Οπότε στην αρχή στεγάστηκε η κυβερνητική επιτροπή για τους Ολυμπιακούς με τον Βενιζέλο και τον Καρτάλη και μετά οι περισσότερες υπηρεσίες του Yφυπουργείου Αθλητισμού. Στη λογική «μια που πληρώσαμε τα κέρατά μας, τουλάχιστον ας το κάνουμε κάτι».

Οι Αγώνες τελείωσαν εδώ και πέντε χρόνια, αλλά το υφυπουργείο εκεί, χωρίς όμως πια τη δικαιολογία της έκτακτης κατάστασης και των Ολυμπιακών και με μόνο κερδισμένο τον ιδιοκτήτη. Το πρόβλημα στην Ελλάδα είναι το «πολιτικό κόστος». Οχι το πραγματικό, αλλά αυτό που πείθουν τους πολιτικούς ότι υπάρχει για να κονομάνε. «Ο Βόλος και η Λάρισα θα ωφεληθούν από τους Μεσογειακούς».

Φυσικά. Στην ίδια λογική που οι τυφλοί ωφελούνται από κάτι μαϊμούδες εράνους που γίνονται, στους οποίους το 5% πάει στους τυφλούς και το 95% σε αυτούς που τους διοργανώνουν. George, το μυστικό σε αυτά τα κόλπα είναι να βάζεις άτομα χωρίς εξαρτήσεις.

Ο υφυπουργός Αθλητισμού που είχε σεβαστεί περισσότερο από όλους το δημόσιο χρήμα, George, ήταν ο Γιώργος Φλωρίδης επειδή δεν τον ήξερε κανένας. Βρες ένα UFO, George, κάποιον που να μην τον ξέρουνε τα λαμόγια και μη το φοβάσαι το πολιτικό κόστος. Ο Βενιζέλος σεβόταν περισσότερο από όλους το πολιτικό κόστος, George, και όταν κατέβηκε να μας αντιμετωπίσει τού ρίξαμε double score και κάτι.




Το βράδυ των εκλογών συνάδελφος ονειρεύτηκε ότι μετά τη νίκη του ΠΑΣΟΚ μαζί με τον Στάγκο και τον Κάρπετ επιστρέφουμε στην ΕΡΤ για να κάνουμε εκπομπή για τους αγρότες με θέμα το πού πρέπει να φυτεύουν τις πορτοκαλιές με 3D ανάλυση. «Αγρότη, 4-2-3-1 οι πορτοκαλιές, με φουνταριστή μπροστά μια αχλαδιά».