Κάποτε ο Μιτόσεβιτς

Είχα εγώ τον καημό μου για τον Αντώνη (Νικοπολίδη), ήρθε ο Σάκης (Παπάζογλου) να με αποτελειώσει. Σκέτος εφιάλτης το γκολ που έχασε εξ επαφής. Τι απόσταση να είχε από τη γραμμή; Ενα μέτρο, ένα και κάτι; Η τακουνιά ήταν μνημείο. Πώς να μη ζητήσει αλλαγή ο φουκαράς; Είναι και συνεσταλμένος. Αν δεν πει κάποιος ότι όλα χάνονται κι όλα μπαίνουν, θα κάνει καιρό να συνέλθει.

Μόνο μην τον πάρει χαμπάρι ο Σάντος και τον αφήσει στον πάγκο οριστικά. Ξέρετε, ο Σάντος νομίζει ότι προχώρησε σε τομή στο ελληνικό ποδόσφαιρο βάζοντας τον Κοντρέρας στην κορυφή. Δύο φορές πάτησε περιοχή ο Χιλιανός. Οχι ότι ήρθε σε επαφή με το τόπι.

Δύο εθιμοτυπικές επισκέψεις έκανε στον Κοβαλέφσκι, επειδή κάτι του θύμιζε η φάτσα του. Είναι κάτι σαν το σύστημα που παίζει η Ξάνθη όταν μένει με δέκα παίκτες και παίζει εκτός έδρας: ρίχνει μπετά στην άμυνα, δεν περνά τίποτα κι όποιος τολμήσει να βγει στην αντεπίθεση πάνω από τη μεσαία γραμμή πυροβολείται από ελεύθερο σκοπευτή που βρίσκεται στην άκρη του πάγκου. Ακαριαίος ο θάνατος του ποδοσφαίρου. Να σας πω, και ο Ηρακλής του δεύτερου μέρους στην Τούμπα δεν απείχε πολύ.

Είχα, που λέτε, έναν νταλγκά με τον Αντώνη, αν τελικά θα βγει πρόεδρος του ΠΣΑΠ (άντε, καλοφόρετος), αλλά τελικά μου είπαν ότι δεν προηγήθηκε διαδικασία εκλογής. Αναδιάρθρωση έγινε επειδή αποχώρησε ο Σημαιοφορίδης. Ο Αντώνης ήταν αντιπρόεδρος και αναβαθμίστηκε. Ησύχασα, λοιπόν. Το ένα που μου βγήκε σε καλό. Αξιο παλικάρι ο Αντώνης, οι συνάδελφοί του ελπίζουν ότι δεν θα περιορίζεται σε ανακοινώσεις διαμαρτυρίας, αλλά θα φωνάζει κι αυτός με τα υπόλοιπα μέλη της διοίκησης, μπας και διορθωθεί η δραματική κατάσταση για την πλειονότητα των Ελλήνων ποδοσφαιριστών.

Ο Σάκης, πάλι; Τι την ήθελε εκείνη την τακουνιά με τον Ηρακλή. Ηρωας θα γινόσουν, Σάκη μας, αν το έβαζες. Ηρωας και μόνιμος. Γνωρίζεις καλύτερα από τον καθένα το γιατί. Το βλέπεις, όπως και εκατομμύρια μάτια, ότι ο συμπαίκτης σου ο βασικός είναι ματιασμένος. Οταν θα βάλει επιτέλους ένα γκολ, θα φωνάξουμε τόσο δυνατά που θα μας ακούσουν στην Αυστραλία. Οπως το «α» που ακούστηκε στις 12 Φεβρουαρίου 1984 στο Ηρακλής – Παναθηναϊκός 2-2, μπροστά σε 50.000 κόσμο. Επί Χατζηπαναγή.

Ο άτιμος τους περνούσε όλους και επειδή ήταν ευγενικός, τους ξαναπερνούσε προς την αντίθετη κατεύθυνση και τους ρωτούσε: «Διαλέξτε, να σας περάσω πάλι ή να δώσω από τώρα πάσα και να βάλει κάποιος άλλος το γκολ;». «Το δεύτερο», του απάντησαν. Και την έκανε την πάσα στον Μιτόσεβιτς, 40 εκατοστά από τη γραμμή της εστίας. Κι ο Μιτόσεβιτς έμεινε στην ιστορία. Σούταρε άουτ. Σε 15 αγώνες του Ηρακλή σημείωσε επτά γκολ. Σπουδαία επίδοση. Ωστόσο, κανείς δεν το θυμάται. Ο Μιτόσεβιτς έμεινε ως ο μεγαλύτερος χασογκόλης. Πάσες-λουκούμια του πρόσφερε ο «Νουρέγεφ» κι αυτός είχε μια αδυναμία στα περιστέρια.

Ο Σάκης μας δεν είχε γεννηθεί ακόμα. Επειτα από τέσσερα χρόνια άρχισε να μπουσουλά. Γι' αυτό και εμείς του θυμίζουμε τον μύθο του Μιτόσεβιτς, καλή του ώρα όπου κι αν είναι. Θα του είναι χρήσιμος.