Να μιλήσουμε για ανάκαμψη ή να το αφήσουμε;

Τα πράγματα τελικά είναι πιο σοβαρά από ό,τι έδειχναν μέχρι πριν από τη σέντρα του χθεσινού αγώνα. Μπορεί εμείς (οι δημοσιογράφοι) να δώσαμε διαστάσεις τελικού στη χθεσινή αναμέτρηση, ειδικά για τον ΠΑΟΚ. Φαίνεται, όμως, ότι δεν ήμασταν καθόλου υπερβολικοί. Το αντίθετο μάλιστα. Οταν είδαμε τον Σάντος να σηκώνει απεγνωσμένα από τον πάγκο τον Κοντρέρας για να τον βάλει στην κορυφή της επίθεσης, στη θέση του Παπάζογλου, είναι σίγουρο ότι υπήρχε πανικός.

Ο πανικός δικαιολογεί σε μεγάλο βαθμό τη συμπεριφορά των ποδοσφαιριστών του ΠΑΟΚ. Δεν ήταν απλώς νευρικοί, δεν ήταν μόνο σκληροί. Αγγιξαν τα όρια της βιαιότητας και αυτό ήταν ίσως πιο ανησυχητικό. Κάτι που δεν ενόχλησε, πάντως, σε καμία περίπτωση τον Παμπορίδη. Σφύριζε αδιάφορα και κούμπωσε το τσεπάκι με τις κάρτες πριν μπει στο γήπεδο. Σε καμία περίπτωση, βέβαια, δεν έβγαλε νικητή, αν τυχόν κάποιος παρεξηγήσει τη διατύπωσή μας για την απόδοση του διαιτητή. Ο τελευταίος είχε απλώς σκοπό να κάνει μια βόλτα χθες από την Τούμπα κι όχι να εφαρμόσει τους κανονισμούς.

Ο ΠΑΟΚ ήταν η καλύτερη ομάδα του γηπέδου, έχοντας έναν Βιεϊρίνια, που όχι άδικα το καλοκαίρι η απόκτησή του εξελίχθηκε σε «σίριαλ». Τελικά πήρε αυτό που του άξιζε, βάσει της επιθετικής του απόδοσης. Οσον αφορά την αρχική καταγραφή- εκτίμηση ότι «στον ΠΑΟΚ τα πράγματα είναι πιο σοβαρά από ό,τι έδειχναν», έγκειται στο γεγονός ότι ποδοσφαιριστές με προσωπικότητα και πολλούς αντίστοιχους «τελικούς» στα πόδια τους, δεν ήταν σε θέση να αντεπεξέλθουν στις απαιτήσεις της χθεσινής καθοριστικής αναμέτρησης με τον Ηρακλή. Κι όλοι αυτοί θα δοκιμαστούν σε αρκετούς ακόμη «τελικούς» μέχρι το τέλος του πρωταθλήματος, εφόσον ο ΠΑΟΚ εξακολουθήσει να έχει τον πήχη ψηλά.

Βέβαια, ένας «τελικός» κρίνεται συνήθως σε μια φάση, όπως καλή ώρα η χθεσινή, στο 87', με πρωταγωνιστή τον Ιβιτς. Δεν περιμένεις να μπουν βροχή τα γκολ. Με αυτό το σκεπτικό, η απόπειρα του ΠΑΟΚ να απεγκλωβιστεί από την κρίση της φετινής περιόδου, δεδομένου ότι πήρε την ουσία του «τελικού», οδήγησε σε επιτυχία. Ας πούμε, λοιπόν, ότι έγινε το πρώτο βήμα για την ανάκαμψη.

Στην άλλη όψη του νομίσματος, οι φωνές του Προτάσοφ, πέρα από τη διαιτησία, θα πρέπει να αφορούν και τους ποδοσφαιριστές του. Δεν έδειχναν ότι ήθελαν κάτι περισσότερο από τον βαθμό κι αυτό το πλήρωσαν σε μια από τις στιγμές ολιγωρίας. Αφού δεν τα κατάφεραν με τον Επστάιν στην αρχή, προσέφεραν όλα τα στρέμματα γηπέδου στον ΠΑΟΚ για να πετύχει στον μοναδικό του στόχο.