Ούτε εμίρης ούτε κακομοίρης

Στο «Emirates» απόψε ο Ολυμπιακός δεν προβλέπεται να είναι ο εμίρης της βραδιάς. Το ζητούμενο, ωστόσο, είναι να μην είναι ο... κακομοίρης! Υπάρχει διαφορά. Οταν γίνεται η εκάστοτε κλήρωση των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ στο Μόντε Κάρλο και βγαίνει το πρόγραμμα των αγώνων, οι απεσταλμένοι των συλλόγων βγάζουν άλλος τη χρυσοποίκιλτη πένα και το δερματόδετο σημειωματάριο, άλλος ανοίγει το laptop και άλλος απλώς το... μπακαλοτέφτερο!

Ολοι, όμως, κάνουν το ίδιο πράγμα: προϋπολογίζουν βαθμούς εκεί θα χάσουμε, εκεί θα πάρουμε και πάει λέγοντας. Στην περίπτωση του Ολυμπιακού, το Βόρειο Λονδίνο εξαρχής ήταν μέρος απαγορευτικό για να λογαριάσεις θετικό αποτέλεσμα. Αλλο αυτό, όμως, κι άλλο να σε βρει μπόσικο η Αρσεναλ και να σε κονιορτοποιήσει. Εχει τις δυνατότητες...

Η Αρσεναλ, το ξέρουν και στον Πειραιά, δεν είναι ομάδα-φωτιά, είναι η ίδια η φωτιά. Αν δεν την ελέγξεις έγκαιρα, αν δεν φροντίσεις να την περιορίσεις, είναι ικανή να σε κάνει στάχτη. Από τη σεζόν 1998-1999, όταν πρωτοεμφανίστηκε στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, η ομάδα του Αρσέν Βενγκέρ συμμετέχει ανελλιπώς στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση και ουδέποτε έχει αποκλειστεί σε αυτή τη φάση.

Μία Αρσεναλ η οποία την προηγούμενη αγωνιστική βρέθηκε να χάνει 0-2 στη Λιέγη και κατόρθωσε να γυρίσει το ματς. Συνεπώς, είναι πέρα για πέρα ουτοπικό να ονειρεύονται κάποιοι «ερυθρόλευκοι» ότι ο Ολυμπιακός θα της φάει τη θέση και ν' απαιτούν τα... σκαλπ του Φαν Πέρσι και του Φάμπρεγκας!

Νομιμοποιούνται, ωστόσο, οι φίλοι του Ολυμπιακού να ζητούν (δεν είναι το ίδιο με το απαιτώ και το αξιώνω) από την ομάδα τους να μη δώσει την επομένη του αγώνα το δικαίωμα για να τη χλευάσουν τα ΜΜΕ, οι αντίπαλοι φίλαθλοι, ο κόσμος όλος.

Κι αυτό θα το καταφέρει με πολλή συγκέντρωση, συνεχή προσπάθεια και μπόλικη τύχη. Προπάντων, πρέπει να μη δώσει ελεύθερους χώρους στους «κανονιέρηδες». Η Αρσεναλ είναι μάλλον η καλύτερη ομάδα στο νησί -ανώτερη από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και την Τσέλσι- στο να απειλεί με κάθετες πάσες.

Το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός έχει κληρονομήσει από τη θητεία Κετσπάγια ένα modus operandi στο παιχνίδι με πολλούς παίκτες πίσω από την μπάλα δεν είναι κατ' ανάγκην κακό στην προκειμένη περίπτωση. Αλλωστε, μέσα στο «Emirates» δεν νοείται να παίξεις την Αρσεναλ σαν να είναι μια οποιαδήποτε ομάδα. Θέλει τρόπο και κόλπο για να την κρατήσεις σε χαμηλή πτήση. Το θέμα είναι πόσο μπορεί να αντέξει ο κουρασμένος Ολυμπιακός να την κυνηγάει στο τερέν.

Οσο για τον Ζίκο, στο διάστημα που είναι στην τεχνική ηγεσία του Ολυμπιακού δεν θα μπορούσε να παρουσιάσει μια ομάδα όπως την ονειρεύεται. Αλλά μπορεί να κατεβάσει μία ομάδα με προσήλωση στην αποστολή της. Και ουδείς θα τον κατηγορήσει για μία ήττα σε λογικό πλαίσιο.

Εξάλλου, κανείς προπονητής δεν κρατά μαγικό ραβδί, ώστε να μεταμορφώνει μεμιάς την ομάδα που αναλαμβάνει. Είναι κάτι που το ξέρει και ο Βενγκέρ. Το 1997 ο Αλσατός είχε αποκλειστεί μέσα στο «Χάιμπουρι» από τον ΠΑΟΚ του Αγγελου Αναστασιάδη. Με το γκολ του Ζήση Βρύζα. Αργότερα, βέβαια, η Αρσεναλ πήρε το νταμπλ στην Αγγλία.

Και αν, παρ' ελπίδα, συνωμοτήσει το σύμπαν και ο Ολυμπιακός αποδράσει από το Λονδίνο αήττητος, ποιος στη χάρη του. Τα βαθμολογικά κέρδη σε θεωρητικά απόρθητα κάστρα είναι αυτά που δίνουν το κλειδί του παραδείσου στις ομάδες που δεν συμμετέχουν στο Τσάμπιονς Λιγκ για να το κατακτήσουν. Θυμηθείτε τα περσινά: το «διπλό» του Παναθηναϊκού επί της Ιντερ στο Μιλάνο ήταν εκείνο που του άνοιξε πέρυσι την πόρτα της πρόκρισης και όχι η νίκη στη Βρέμη. Οι νίκες στη Βρέμη και στη Ρώμη ήταν για τον Ολυμπιακό αυτές που τον έστειλαν να παίξει με την Τσέλσι πρόπερσι.

Σε κάθε περίπτωση το «ζουμί» για τον Ολυμπιακό είναι τα δύο παιχνίδια που ακολουθούν με τη Σταντάρ (παίζει αυτή την αγωνιστική με την Αλκμααρ). Η ατμόσφαιρα του «Emirates» και η υψηλού επιπέδου εμπειρία είναι η διασκέδασή του (εκτός αν του «καθίσει» ήττα χωρίς αξιοπρέπεια), οι συναντήσεις με τους Βέλγους είναι το ψωμί του.