Ο Δαλούκας, η προπαγάνδα, η γελοιότητα

Οι πρώτοι παιδεύονταν να δημιουργήσουν ένα είδος εφορίας μπας και πείσουν τους οπαδούς της ομάδας τους ότι κάτι κάνουν: αναφέρομαι κυρίως στον ΠΑΟ, αλλά και η ΑΕΚ επί Ντέμη το χαρτί της αισιοδοξίας το 'χε παίξει πολλές φορές: θυμηθείτε π.χ. τις επισκέψεις κάποτε του Ντέμη Νικολαΐδη στον Γιάννη Ιωαννίδη. Οι δεύτεροι είχαν σκοπό να μην πέσει κάποιου τύπου πανικός στους διαιτητές και χαθεί η βεβαιότητα ότι ο Ολυμπιακός ελέγχει την Ομοσπονδία. Στο τέλος ξέρουμε πώς τελείωνε το πράγμα.

Ελάττωμα

Φέτος το καλοκαίρι κάτι άλλαξε. Ο Νίκος Πατέρας μοιάζει να έχει το ελάττωμα να λέει περισσότερα από όσα η θεσμική θέση του ως προέδρου του ΠΑΟ επιτρέπει. Από το «έφαγα τον Ψυχομάνη και τον Γκαγκάτση», που λέει ανοικτά στους δημοσιογράφους, φτάνει εύκολα κάποιος στο «έβαλα τους δικούς μου και θα δείτε το έργο», που λέγεται ότι είπε στους οργανωμένους. Το πρόβλημα είναι ότι κι αν δεν το είπε (προσωπικά δεν το πιστεύω γιατί δεν τον έχω για κουτό), η ενασχόλησή του με τα θεσμικά επιτρέπει τη φράση να γίνει πιστευτή. Οπως εύκολα μπορεί να γίνει πιστευτό ότι πιέζει τον Σοφοκλή Πιλάβιο π.χ. Μερικές φορές οι λάθος συζητήσεις οδηγούν και σε λάθος εκτιμήσεις και ο Πατέρας συζητήσεις ειδικά κάνει πολλές.

Εχθρός

Ο Πατέρας για τον Ολυμπιακό είναι μια χαρά εχθρός και σε άλλες εποχές θα έφταναν απλώς οι κατά καιρούς δηλώσεις του για να πάρει ανάποδες ο Σωκράτης Κόκκαλης και να γίνει Χιροσίμα. Μόνο που φέτος το καλοκαίρι έχουμε μια διαφορά σε σχέση με παλιότερα: ο Κόκκαλης δεν γουστάρει να ασχολείται πια με τα παραγοντικά. Μπορεί να έχει βαρεθεί ή να σιχαίνεται αυτού του τύπου την πιάτσα, μπορεί το πρώτο μέλημά του να είναι να βρεθούν χρήματα, μπορεί να μη γουστάρει να του καταμαρτυρούν ακόμα και τις αμαρτίες κατάπτυστων υπαλλήλων του: το βέβαιο είναι ότι δεν νοιάζεται. Δεν προσέλαβε τον Γκαγκάτση, ειδικά μετά το βέτο της «Θύρας 7» που εναντιώθηκε στην πιθανότητα. Δεν έκανε καμία πρόταση μομφής στη Λίγκα σε βάρος του Πηλαδάκη, παρά τα αντιθέτως θρυλούμενα. Εστειλε στη Σούπερ Λίγκα τον συναινετικό Γιώργο Λούβαρη και έβγαλε στην αποστρατεία τον ηφαιστειώδη Σάββα Θεοδωρίδη. Και φυσικά ευλόγησε τον ερχομό του Σοφοκλή Πιλάβιου με την ελπίδα ότι κανείς δεν θα του χρεώνει πια την Ομοσπονδία.

Τρόμος

Τι αποτέλεσμα είχε αυτό; Να υπάρχει φέτος από το καλοκαίρι ήδη ένας πρωτοφανής τρόμος όχι στον Ολυμπιακό (η ομάδα και η διοίκησή της δεν έχουν τέτοια προβλήματα), αλλά στους κύκλους διάφορων παρατρεχάμενων που στην αποστασιοποίηση του Κόκκαλη από τον παραγοντικό τζόγο είδαν τη δική τους χρεοκοπία. Ενας ολόκληρος κόσμος που συνωστίζεται στα επίσημα του Καραϊσκάκη για να δείξει ότι είναι του Κόκκαλη και έχει την ελπίδα να εισπράξει ή να διατηρήσει οφίτσια στην Ομοσπονδία βρέθηκε ξαφνικά ξεκρέμαστος -πόσω μάλλον όταν έχει προηγηθεί η αποχώρηση του καλού φίλου Γκαγκάτση. Ανθρωποι με βαρύγδουπους τίτλους όπως «υπεύθυνος ανάπτυξης του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου», «πρώτο αναπληρωματικό μέλος της Επιτροπής Κυπέλλου» κ.λπ. έχασαν ξαφνικά μεροκαματάκια διόλου ευκαταφρόνητα. Ξέρεις τι ωραίο είναι να περιοδεύεις την Ευρώπη με τις εθνικές ομάδες και να περνάς ωραία στα «Σέρατον» και στα «Χίλτον» με όλα πληρωμένα; Ψώνιο είναι!

Διαρροές

Ολος αυτός ο μικρόκοσμος, σε συνεργασία με τους διαιτητοπατέρες που έμειναν στην απέξω, έσπειρε μέσω διαρροών στις εφημερίδες τη θεωρία ότι τα κόζα άλλαξαν. Το ότι το έλεγαν πρώην διαιτητές σε συνεντεύξεις όλο το καλοκαίρι χωρίς να τους καλέσει εισαγγελέας είναι το λιγότερο. Οι ψίθυροι και τα παρολιά είναι η αληθινή τέχνη. «Εννιά διαιτητές στους πίνακες είναι του ΠΑΟ». «Τα ματς με ΠΑΟΚ και ΑΕΚ είναι σημαδεμένα». «Ο ΠΑΟ την πέμπτη αγωνιστική θα 'ναι επτά βαθμούς μπροστά κι ο Ολυμπιακός θα 'χει φάει δυο πιστολιές». «Ο Πιλάβιος είπε στους διαιτητές θα σφυρίζετε ό,τι βλέπετε, αλλά θα μου προσέχετε τον ΠΑΟ». Το τι μπούρδα κυκλοφορούσε δεν περιγραφόταν! Ωσπου μετά ήρθε ο Δαλούκας κι έκανε ένα (ας με συγχωρήσουν οι οπαδοί της ΑΕΚ) ευλογημένο λάθος. Ευλογημένο διότι η αξιοπιστία όσων αυτά τα παραμύθια τα πίστευαν καταρρακώθηκε και υπάρχει πια ελπίδα όχι να δούμε καλύτερες διαιτησίες αύριο, αλλά να αρχίσουν στο μυαλό των φιλάθλων να γίνονται ταυτόσημα η προπαγάνδα και η γελοιότητα: τίποτα δεν ξεβρακώνει περισσότερο έναν προπαγανδιστή από την πραγματικότητα.

Καροτσάκι

Τι συμβαίνει φέτος είναι απλό. Ο ΠΑΟ θα 'χει καλύτερη διαιτητική αντιμετώπιση διότι η περσινή του, ειδικά μέχρι τον Φεβρουάριο, ήταν φρικτή: από πουθενά όμως δεν προκύπτει για την ώρα ότι θα τον πάνε καροτσάκι στον τίτλο. Αν ο Πατέρας λέει τέτοια πράγματα θα γελάει ο κόσμος και μαζί του όσο με αυτούς που μετά το ματς με τον Αρη φώναζαν για πράσινες παράγκες. Επίσης από πουθενά δεν προκύπτει ότι θα σφάζουν οι διαιτητές και θα πίνουν το αίμα του Ολυμπιακού με το μπουρί της σόμπας. Οτι δεν θα ξαναδούμε διαιτησίες σαν τις περσινές του Γερμανάκου και του Χαραλαμπίδη στο Καραϊσκάκη είναι βέβαιο. Οτι δεν θα γίνεται διεθνής κάποιος επειδή δίνει δύο ανύπαρκτα πέναλτι στον Ολυμπιακό, σίγουρο. Αυτά ο πρώτος που τα 'χει βαρεθεί είναι ο Κόκκαλης.

Γκροτέσκο

Τέλος κάτι για την ΑΕΚ. Αδικήθηκε πέραν πάσης αμφιβολίας. Αλλά το να βγάζει ανακοινώσεις κατά των αρμοδίων όταν ο πρόεδρός της είναι πρόεδρος στη Σούπερ Λίγκα (!) καταντάει γκροτέσκο...

Κύρκος

Για όσους καταλαβαίνουν από διαιτησία και ξέρουν, αυτό που έκανε ο Κύρκος στο ματς του ΠΑΟΚ με τον Πανιώνιο είναι κάτι απίστευτο: κυρίως δείχνει πόσο σκληροί και άτεγκτοι μπορεί να γίνουν οι διαιτητές με όσους στο πολύ πρόσφατο παρελθόν τούς πρόσεξαν και τους βοήθησαν. Ο Κύρκος, τον οποίο προσωπικά θεωρώ καλό και εξελίξιμο διαιτητή, λέγεται σε όλη την πιάτσα ότι βρέθηκε στους πίνακες της Σούπερ Λίγκας περνώντας τις μικρές σε χρόνο ρεκόρ. Στην ανέλιξή του βοήθησαν διάφοροι διακεκριμένοι παράγοντες της Ενωσης Ηπείρου, που ήταν από τις φιλικότερες του πρώην προέδρου της Ομοσπονδίας μας. Ο

Κύρκος πήρε σε χρόνο ρεκόρ τη θέση του Θανάση Μπριάκου όταν αυτός διαγράφτηκε από τους πίνακες ενώ έκανε ντους κάποτε στην Καλαμαριά για να γίνει παρατηρητής διεθνών αγώνων με τη σειρά του σε χρόνο ρεκόρ ώστε να μη στενοχωρηθεί η «Ενωση». Ο Κύρκος προοριζόταν από το προηγούμενο καθεστώς για διεθνής, όλοι μιλούσαν παντού για αυτόν, ήταν το αγαπημένο παιδί της Ομοσπονδίας. Αλλά από τη στιγμή που άλλαξε η κεφαλή άλλαξε κι ο Κύρκος. Και μάλιστα στη Νέα Σμύρνη θέλησε και να το δείξει σε όλους ώστε να μην υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία. Στη φάση του γκολ μπορεί να τον παίρνει στον λαιμό του ο επόπτης αλλά κι αυτός μοιάζει να ψάχνει λόγο να το ακυρώσει.

Στην επαναφορά της μπάλας αφήνει τους παίκτες του Πανιωνίου να χτυπήσουν το ελεύθερο την ώρα που όλοι οι παίκτες του ΠΑΟΚ είναι έξω και πανηγυρίζουν. Τέλος, με τους παίκτες και τους προπονητές του ΠΑΟΚ εκτός εαυτού, αποβάλλει τον Παπάζογλου και μετά τη χαρίζει στον Γκαρσία έτσι για να καταλάβουν όλοι ότι αυτός κάνει κουμάντο και δεν καταλαβαίνει τίποτα! Τέτοια επίδειξη μαγκιάς σε πρώην εργοδότη, συνεταίρο και συμπότη, που λέει κι ο Σαββόπουλος, είχα να δω από τότε που ο Ζωγράφος έφαγε τον Θωμά σε ένα ματς του Αιγάλεω στο Σίτι.

Ο Γκαγκάτσης, που πάντα αγαπούσε όλους τους διαιτητές σαν παιδιά του (ίσως πιο πολύ και από τον Μάκη που τον έχει αφήσει στον ΠΑΟΚ να πληρώνεται με στέιτζ...) όταν τα είδε αυτά αηδίασε και παραιτήθηκε. Κατά τη γνώμη μου γλίτωσε το ξύλο: σε δεκαπέντε μέρες θα τον κυνηγούσε η μισή Θεσσαλονίκη. Και τώρα που έχει χρόνο μπορεί να πηγαίνει στον Θωμά όπως παλιά να συζητάνε για τα βρομόπαιδα...

Ανταμοιβή

«Σκασμένος» είναι ο Περικλής Βασιλάκης. Την ώρα που γίνεται της κακομοίρας κάθε εβδομάδα στη διαιτησία και πέφτουν τα σπόρια σαν χαλάζι, ο πιο διάσημος τηλεκριτικός διαιτησίας είναι εκτός παιχνιδιού και γυρνάει την Πρέβεζα και όλον τον νομό για να μαζέψει ψήφους για τον ίδιο και το ΠΑΣΟΚ. Προχθές το βράδυ, ενώ ο Κύρκος και ο Δαλούκας τα 'καναν μαντάρα, μιλούσε στους Ηπειρώτες της Αθήνας: χαρά στο κουράγιο του. Τουλάχιστον ο λαός της Πρέβεζας ας ανταμείψει τη θυσία του να λείπει από τις οθόνες πάνω στο καλύτερο...