Ωραιοπαθείς, ανίκανοι, διπλωμάτες, αλλά όλοι τους το ίδιο επικίνδυνοι

Οπως είχε πει πολύ εύστοχα ο Λάμπρος Σκόρδας πριν από ενάμιση χρόνο, «όταν πλακώνονται τα βουβάλια την πληρώνουν οι βάτραχοι». Κάτι τέτοιο θύμιζε η προχθεσινή ιστορία με τον Δαλούκα να φοβάται να σφυρίξει το πέναλτι του Μέλμπεργκ στο πρώτο ημίχρονο, ύστερα από τον θόρυβο που είχε ξεσπάσει από την απόφαση του Ντάκου να μη δώσει το άλλο πέναλτι που έγινε υπέρ του Αρη την Κυριακή. Στην Ελλάδα στεκόμαστε πιο πολύ από πολλούς άλλους στο ζήτημα ενός ή δύο σφυριγμάτων σε κάθε ματς, όπως φυσικά μόνο εμείς αξιολογούμε τους ανθρώπους που βγαίνουν στα κανάλια για να αναλύσουν τις φάσεις σαν ειδικούς, ξεχνώντας πως ανάλογα ή και χειρότερα λάθη έκαναν αυτοί όταν σφύριζαν! Φαύλος κύκλος.

Βέβαια, με τον Ολυμπιακό και τον ΠΑΟ να ξέρουν πως μόνο μία θέση, αυτή του πρωταθλητή, δίνει απευθείας πρόκριση στους ομίλους του χρυσοφόρου Τσάμπιονς Λιγκ το ερχόμενο καλοκαίρι, πολύ φοβάμαι πως ακόμα δεν είδαμε τίποτα. Οι κακές διαιτησίες, πάντως, δεν αφορούν και επηρεάζουν μόνο δύο ομάδες. Κάθε κακό σφύριγμα επηρεάζει και διαμορφώνει καταστάσεις για ολόκληρο το πρωτάθλημα. Ο ΠΑΟΚ, για παράδειγμα, είδε να του στερούν ένα πεντακάθαρο γκολ στη Νέα Σμύρνη και η συγγνώμη του Κύρκου δεν αλλάζει κάτι. Το σίγουρο είναι πως όλοι οι καινούργιοι διαιτητές είναι μετριότατοι. Κάποιοι είναι ωραιοπαθείς και αρέσκονται να πλασάρονται στην κάμερα, γι' αυτό και σφυρίζουν πολύ, κάποιοι άλλοι φοβούνται και τον ίσκιο τους.

Οι πιο επικίνδυνοι, όμως, είναι εκείνοι που σκέπτονται σε χρόνο ρεκόρ τη διπλωματική ισορροπία πριν βάλουν τη σφυρίχτρα στο στόμα! Και εσκεμμένα αγνοούν και την κοινή λογική προκειμένου να μη στενοχωρήσουν τα κέντρα εξουσίας. Και για κερασάκι στην τούρτα έρχονται οι εκθέσεις των παρατηρητών, που τους βγάζουν λάδι. Ποιοι είναι, όμως, οι παρατηρητές; Αυτοί που στο παρελθόν ήταν διαιτητές και έκαναν κατά καιρούς εγκλήματα! Αυτός κι αν είναι φαύλος κύκλος. Ο Δαλούκας με τον Κύρκο και τον Ντάκο μια μέρα θα γίνουν παρατηρητές και θα αθωώνουν τα νέα φυντάνια αναπολώντας τις δικές τους μεγάλες στιγμές! Εκτός κι αν κάποιο κανάλι βρεθεί να τους κάνει σταρ, βάζοντάς τους να δείχνουν μια φάση περνώντας την πέντε φορές από το μικροσκόπιο, προκειμένου να γίνουν αρεστοί σε κάποια αυτιά και μάτια.

Είτε άσχετοι είτε βλάκες, το ίδιο επικίνδυνοι, που έγραψε κάποτε πάρα πολύ επιτυχημένα στο πρωτοσέλιδό της η «Ελευθεροτυπία» για τον μακαρίτη τον Μένιο Κουτσόγιωργα. «Είναι αυτό το πρωτάθλημα που θέλει ο κόσμος;», αναρωτιούνται κάποιοι κλαίγοντας. «Ναι», είναι η κυνική απάντησή μου, αφού με τα χρόνια έχουμε δημιουργήσει (όλοι μας και δεν βγάζω τα ΜΜΕ απέξω) αρρωστάκια οπαδούς, που δεν ενδιαφέρονται για τίποτε άλλο, παρά μόνο για τη νίκη και μόνο τη νίκη, ανεξαρτήτως κόστους. Οποια ομάδα φωνάζει στην Ελλάδα για 50-50, από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου να παρακολουθεί ποδόσφαιρο, εννοεί 90-10 υπέρ της. Βολεύεται και με 80-20, τέλος πάντων, φτάνει να έχει αβάντα! Ομως έτσι ούτε θα φτιάξουμε ποτέ καλό ποδόσφαιρο, ούτε ανταγωνιστικό πρωτάθλημα, ούτε καν κάτι που να αξίζει τα χρήματα που αφειδώς προσφέρουν τα κανάλια, κάτι που να ανταποκρίνεται σε ποιότητα. Εγραφε χθες πάρα πολύ πετυχημένα ο Αντώνης Πανούτσος πως μόνο στην Ελλάδα μπορείς να βρεις στην ίδια εφημερίδα δύο εκδοχές του ίδιου ρεπορτάζ!

Σε όποια χώρα έχει αθλητικό Τύπο, ακόμα και σε αυτές με πολύ φανατισμένο κοινό, όπως εμείς, το γεγονός είναι γεγονός και αυτό και μόνο αυτό γράφεται. Σε εμάς στη μία σελίδα υπάρχει έτσι και στην άλλη αλλιώς και δεν εννοώ στα άρθρα, που από τη φύση τους στις πολυφωνικές εφημερίδες οφείλουν, αν θέλετε, να είναι γραμμένα με τέτοιον τρόπο. Αυτή η αναξιοπιστία του Τύπου έχει κάνει μεγάλο κακό, αλλά μην ξεχνάμε πως αυτό ακριβώς είναι το άλλοθι των διοικούντων. Βρίσκουν πάντα κάποιον πρόθυμο να απεμπολήσει την όποια αξιοπρέπεια και να βάλει πλάτη σε κάθε ανοσιούργημα. Με γεια τους, με χαρά τους αυτοί που δεν ενδιαφέρονται για το αν θα ξεφτιλιστούν, αλλά κάποια στιγμή το παραμύθι πρέπει να τελειώνει.

Μέσα σε όλον τον ορυμαγδό, λοιπόν, ας πούμε και κάτι εποικοδομητικό. Αν υπήρχαν στο ΟΑΚΑ την Κυριακή και προχθές, όπως και στη Νέα Σμύρνη, οι δύο έξτρα βοηθοί στις περιοχές, θα υπήρχαν περισσότερες πιθανότητες να μη γίνουν τα όποια λάθη. Αυτή η δοκιμή που κάνει η ΟΥΕΦΑ στο νεοσύστατο Γιουρόπα Λιγκ και που την περασμένη εβδομάδα λειτούργησε σχεδόν άψογα σε κάθε γήπεδο. Λιγότερα τραβήγματα από τις φανέλες, πιο καθαρό παιχνίδι, στατιστικά 305 λιγότερα φάουλ από τα ματς του Τσάμπιονς Λιγκ! Α, και το βασικότερο, πέντε δύσκολες περιπτώσεις σε ολόκληρη τη βραδιά, μεταξύ των οποίων ένα στραβοπάτημα μέσα στην περιοχή του Μπέινς, στο Εβερτον - ΑΕΚ, με τη σωστή απόφαση από τους διαιτητές. Γιατί πάντα δύο ζευγάρια μάτια παραπάνω είναι τεράστια βοήθεια. Και αν και αυτοί δεν έβλεπαν τις ξεκάθαρες παραβάσεις, τότε η επιστήμη θα σήκωνε τα χέρια ψηλά!