Μετά και τη διαιτησία του Κύρκου στη Νέα Σμύρνη ζεστάθηκε καλά το πρωτάθλημα της διαιτησίας. Το ποδοσφαιρικό μας πρωτάθλημα για την ώρα έχει ελάχιστα καλά ματς, λίγους πρωταγωνιστές, όχι και τόσο μεγάλες συγκινήσεις. Αλλά το πρωτάθλημα της διαιτησίας είναι πάντα ένα από τα κορυφαία στην Ευρώπη.
Αν ο Κύρκος χθες στη Νέα Σμύρνη στο ματς του ΠΑΟΚ με τον Πανιώνιο δίνει επιθετικό φάουλ στον Μπέλιτς θεωρώντας ότι ο Κονσεϊσάο τον παρενοχλεί στην έξοδο, έχει ορθά ακυρώσει το γκολ. Στη φάση μπορεί όντως να υπάρχει φάουλ, η τηλεοπτική κάμερα δεν βγάζει ούτε αθώο ούτε ένοχο τον Πορτογάλο, οπότε για μένα η αμφιβολία είναι υπέρ του διαιτητή.
Αν, από την άλλη, υποδεικνύεται οφσάιντ (ο Χαλκιάς είπε ότι ο βοηθός τού ζήτησε συγγνώμη…), έχει γίνει μια τεράστια κουταμάρα. Του Κύρκου μπορεί και να του στοιχίσει, γιατί προοριζόταν για διεθνής: διεθνής για να γίνεις πρέπει να προσέχεις και τους βοηθούς σου.
Ένα
Το ματς του Πανιωνίου με τον ΠΑΟΚ μοιάζει με αυτό του ΠΑΟ με τον Αρη ως προς ένα πράγμα: και στα δύο ματς είχαμε δυο σε γενικές γραμμές καλές διαιτησίες που προκάλεσαν θύελλα παραπόνων των φιλοξενούμενων για μία μόνο φάση. Στη Νέα Σμύρνη η αποβολή του Παπάζογλου είναι φάση που δεν σηκώνει συζήτηση, στο ΟΑΚΑ ο Ντάκος μέχρι ο Σαριέγκι να σπρώξει τον Κάμπορα έχει δώσει ρεσιτάλ.
Σε ένα κανονικό πρωτάθλημα κανείς δεν θα κατέκρινε ή θα τιμωρούσε τους διαιτητές για μία λάθος απόφαση, όσο σημαντική κι αν ήταν. Εδώ γίνεται φασαρία για δύο λόγους: ο πρώτος είναι ότι τα περισσότερα ματς κρίνονται στο γκολ, οπότε το κάθε λάθος σφύριγμα σχεδόν διαμορφώνει αποτέλεσμα. Ο δεύτερος γιατί υπάρχουν πολλά προηγούμενα. Και ουαί κι αλίμονο αν αυτά τα προηγούμενα τα προσπερνάμε χωρίς προσοχή.
Λάθος
Στην περίπτωση του Ντάκου, πιο μεγάλο λάθος κι από τον ίδιο που δεν έδωσε ένα καταφανέστατο πέναλτι στον Αρη έχουν κάνει ο Βασίλης Τεροβίτσας και η ΚΕΔ, που τον έστειλαν στο συγκεκριμένο ματς. Ο Ντάκος πέρυσι έκανε μια εξαιρετική χρονιά με δύο «σκιές»: μπορεί να μην το έκανε εσκεμμένα (αυτό μας έλειπε...), αλλά αδίκησε τον Αρη σε δύο ματς στην Αθήνα.
Το ένα, που όλοι θυμούνται, είναι αυτό με τον ΠΑΟ, όπου έδωσε στο δεύτερο ημίχρονο ένα πέναλτι στους «πράσινους» που δεν υπήρχε, ενώ τους είχε αρνηθεί ένα πεντακάθαρο στην αρχή: ο συμψηφισμός δείχνει πάντα έλλειψη σθένους. Το δεύτερο ματς, που λίγοι θυμούνται, είναι το παιχνίδι με τον Πανιώνιο στη Νέα Σμύρνη, όπου επίσης είχε αρνηθεί ένα πέναλτι στους Σαλονικιούς. Αυτά τα δύο προηγούμενα ήταν αρκετά για να μην τοποθετούνταν στον αγώνα του Αρη με τον ΠΑΟ. Γιατί πήγε; Πρώτον, γιατί ο Τεροβίτσας εκτίμησε το σθένος που έδειξε στο ματς ΑΕΚ – Ηρακλής (δύο ολόσωστες κόκκινες κι ένα πέναλτι) και, δεύτερον, γιατί αυτά τα περσινά άσχημα προηγούμενα δεν νομίζω ότι τα θυμόταν.
Φορές
Η ΟΥΕΦΑ δεν στέλνει ποτέ διαιτητή δύο φορές στην ίδια ομάδα στη φάση των ομίλων, ούτε στο Τσάμπιονς Λιγκ ούτε στο Γιουρόπα Λιγκ. Ακόμα πιο πολύ, δεν στέλνει δύο φορές την ίδια χρονιά τον ίδιο παρατηρητή αγώνα στην ίδια ομάδα. Παίζει κανένα ρόλο ο παρατηρητής; Κανέναν απολύτως. Αλλά η ΟΥΕΦΑ προφανώς δεν θέλει να δημιουργούνται προηγούμενα, δηλαδή σχέσεις.
Καλές ή κακές, δεν έχει σημασία: αν το καλοσκεφτείτε είναι το ίδιο. Πώς το κατορθώνει αυτό; Υπάρχει προφανώς κάποιος που κρατά αρχείο και με τους διαιτητές και με τους παρατηρητές και πριν γίνουν οι ορισμοί ενημερώνει την αρμόδια επιτροπή. Ο Τεροβίτσας πέρυσι έκανε άλλη δουλειά, πού να θυμάται τα προηγούμενα του κάθε διαιτητή και τα παράπονα της κάθε ομάδας; Χρειάζεται να τα θυμάται; Στο ψυχωτικό μας πρωτάθλημα -όπου ένα σφύριγμα καθορίζει αποτέλεσμα- ναι, δυστυχώς, είναι απαραίτητο.
Φάση
Τι άλλο κάνει η ΟΥΕΦΑ την οποία τόσο επικαλούμαστε; Οταν προκύπτει κάποια φάση στην οποία χωράει μια κανονιστική οδηγία, σε όλα τα μεγάλα τουρνουά, εμφανίζεται κάποιος κύριος και εξηγεί τι αποφάσισε ο διαιτητής: αν ο διαιτητής έχει κάνει λάθος, απλώς ανακοινώνεται η τιμωρία του διαιτητή.
Αν όχι, γίνεται μια επεξήγηση των κανονισμών ώστε να τους μαθαίνει ο κόσμος. Στην Ελλάδα προτιμούν όλοι τη σιωπή, που μεγαλώνει την καχυποψία. Εκανε λάθος ο βοηθός στη Νέα Σμύρνη; Το λες και το εξηγείς. Οπως εξηγείς και την προ ημερών απόφαση του Καρατζίκα στο Ολυμπιακός - Καβάλα 0-0, στη φάση της ακύρωσης του γκολ του Λεονάρντο. Θάρρος χρειάζεται, από όλους.
Θάρρος
Θάρρος χρειάζεται και από τους παράγοντες. Τις δηλώσεις του Νίκου Πατέρα χθες δεν τις κατάλαβα. Τι θα πει ν' ανοίξει ο φάκελος «διαιτησία» τα τελευταία δώδεκα χρόνια; Αν έχει τίποτα στοιχεία, οφείλει να τα πάει στον εισαγγελέα. Επίσης, αν κρίνει ότι υπάρχουν «παπαγαλάκια» που επηρεάζουν διαιτητές ή δημιουργούν κάποιου τύπου καταστάσεις, πάλι πρέπει να βγει με ονόματα και να πει τι συμβαίνει και τι γίνεται.
Εγώ, π.χ., διάβαζα όλο το καλοκαίρι διαιτητές να δίνουν συνεντεύξεις και να λένε ότι αλλάζουν τα κόζια και άλλα τέτοια ωραία. Αν ήμουν ο πρόεδρος του ΠΑΟ, θα έκανα μια μηνυτήρια αναφορά και θα ζητούσα να τους φωνάξουν να δώσουν τρεις - τέσσερις εξηγήσεις παραπάνω. Ολα τα άλλα, συμπεριλαμβανομένων και των αναφορών σε νέες εποχές κ.λπ., είναι λόγια του αέρα.
ΟΑΚΑ
Δεν ξέρω τι έγινε στο ΟΑΚΑ, όταν έγραφα, το ματς δεν είχε αρχίσει. Αλλα το μόνο για το οποίο είμαι σίγουρος είναι πως ούτε συνωμοσίες κατά του Ολυμπιακού υπάρχουν ούτε «πράσινες παράγκες». Αυτά είναι απλώς κουραφέξαλα…
Τι δεν θέλουν
Για να μην μπερδεύεται η ΚΕΔ, να σας γράψω ποιους διαιτητές δεν θέλουν οι ομάδες και καλό είναι να αποφεύγουν να τους βάζουν στα παιχνίδια τους:
- Ολυμπιακός: Δεν θέλει τον Καλόπουλο και γκρινιάζει όταν προκύπτει Παπασταμάτης, Σπάθας και πλέον κι ο Ντάκος. Επίσης, δεν θέλει Αθηναίους επόπτες από τότε που έφυγε ο «Ψυχώ».
- ΠΑΟ: Δεν τρελαίνεται για Κάκο, Παμπορίδη, Χαραλαμπίδη, Κύρκο. Δεν γουστάρουν και τον Κωνσταντινέα που κάνει τα δικά του. Και τρέμουν τον επόπτη Νικολακόπουλο.
- ΑΕΚ: Μετά την απομάκρυνση του Γκαγκάτση δεν βλέπω να έχει ιδιαίτερα προβλήματα με διαιτητές. Αν και τον Σπάθα δεν τον πολυθέλουν, ούτε και τον Δαλούκα μετά τα περσινά στην Τούμπα (το 'χω γράψει πριν από το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό…).
- ΠΑΟΚ: Φέτος του κάνουν πλάκα λίγο πολύ όλοι οι διαιτητές, αλλά δεν έχει σημασία. Σημασία έχει ότι, όπως λέει ο «Ζαγόρ»: «Εχει αποκτήσει φωνή στα κέντρα αποφάσεων».
- Λάρισα: Δεν θέλουν τον Κάκο. Ειδικά μέσα στο Αλκαζάρ κάνει επίδειξη δύναμης.
- Αρης: Δεν θέλουν πολλούς: Παμπορίδης, Κάκος, Χαραλαμπίδης, κυρίως, είναι ανεπιθύμητοι. Κι ο Ντάκος πλέον…
- Ξάνθη: Ο «Κάσνα» απεχθάνεται τον Κωνσταντινέα και δεν θέλει τους νέους που εμφανίστηκαν στους πίνακες τα δυο τελευταία χρόνια. Φύγανε και δυο - τρία δικά του παιδιά (Μαζαράκος, Ζωγράφος, Γερμανάκος), τι να πει…
- Πανιώνιος: Με Παμπορίδη βγάζουν σπυράκια όλοι. Δεν θέλουν και κάτι Σταθόπουλους, Λαμπρόπουλους κ.λπ.
- Εργοτέλης: Με τον Σπάθα και τον Καραγεωργίου υπάρχει από παλιά ένα θέμα. Οπου βρεθούν, τσακώνονται.
- Ηρακλής: Παρά τα πολλά και τα διάφορα που έχουν συμβεί σε παιχνίδια του, δεν υπάρχουν ούτε συμπάθειες ούτε αντιπάθειες.
- Πανθρακικός: Πέρυσι δεν είχε παράπονα σχεδόν από κανέναν. Φέτος θα δούμε.
- Αστέρας Τρίπολης: Και ο «Μπορό» δεν παίρνει θέση. Αμα τον βασανίσεις λέει μόνο τον βαθμό του και τι ομάδα είναι.
- Λεβαδειακός: Ξέρει ο Γιάννης μου καλύτερα.
- Ατρόμητος: Κι ο Σπανός είναι του διπλωματικού σώματος. Αλλά αν χρειαστεί ξέρει πού θα κάνει τα παράπονά του.
- Καβάλα: Ολοι αγαπούλες. Αν βάζαν και λίγο πλάτη…
- ΠΑΣ Γιάννινα: Ξέρουν ότι μακριά από τους Ζωσιμάδες αν δεν παίξουν δεν θα τους λυπηθεί κανείς. Και δεν έχει πια δύναμη και ο φίλος, του φίλου, ω φίλε.
Το ρεκόρ
Τις προάλλες είχα κάνει μια ερώτηση για το αν κάποιος θυμάται στην Ελλάδα περίπτωση προπονητή που να έχει απολυθεί έχοντας αποτελέσματα ανάλογα με αυτά που είχε ο Τιμούρ Κετσπάγια στον Ολυμπιακό κι έχοντας φυσικά κάτσει σε πάγκο σε τουλάχιστον πέντε ματς.
Παρά τις πολλές απαντήσεις, δεν βρέθηκε κανένας. Ομως ένας φίλος από την Κύπρο μου έστειλε κάτι που είναι πραγματικά εντυπωσιακό. «Το 2002, εδώ στην Κύπρο», μου γράφει, «απολύθηκε από τον ΑΠΟΕΛ ο Τσέχος Ντούσαν Ούχριν (για χρόνια προπονητής της εθνικής Τσεχίας) ύστερα από 11 παιχνίδια, 9 νίκες και δύο ισοπαλίες, ενώ ήταν φυσικά πρώτος στη βαθμολογία»!
Να το μεγάλο ρεκόρ που πρέπει κάποιος να ξεπεράσει στην Ελλάδα…
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.