Το λέμε ή δεν το λέμε;

Ηθελα να 'ξερα, όλοι αυτοί που σήμερα έχουν πάρει στο κυνηγητό τον φουκαρά τον Σάντος σίγουρα είναι κάποιοι άλλοι από αυτούς που τον επευφημούσαν στο φινάλε της περσινής περιόδου; Δεν μπορεί. Δεν είναι δυνατόν να είναι αυτοί που πέρυσι σηκώθηκαν από τα καρεκλάκια τους και τον χειροκροτούσαν για ένα τέταρτο και φώναζαν το όνομά του.

Πώς, δηλαδή, εξηγείται το γεγονός ότι ο ΠΑΟΚτσής (καλά, όχι όλοι...) τον χειροκρότησε πέρυσι και φέτος, ύστερα από τέσσερα ευρωπαϊκά παιχνίδια (αυτό κάντε πως δεν το ακούσατε...) και μερικά ελληνικής προελεύσεως, τον καταδίκασαν και απαιτούν να οδηγηθεί στην αγχόνη;

Θα μου πείτε, εντάξει, δεν είναι όλοι. Δεν είναι όλοι όσοι τον επευφημούσαν αυτοί που τώρα τη γύρισαν την πλάκα και τον κατατρέχουν. Είναι αρκετοί. Και, στο κάτω κάτω της γραφής, έχουν το δικαίωμα της κριτικής. Το θέμα είναι να ασκείται σε λογικά πλαίσια και να μην γίνεται με υπερβολές και άνευ επιχειρηματολογίας.

Φωνάζουν να φύγει ο Σάντος, έχουν στην άκρη του μυαλού τους τον Αναστασιάδη κι αυτό είναι όλο. Το λέμε δεν το λέμε, γιατί κινδυνεύουμε να μπούμε στη γνωστή ομάδα των Αγγελόσκυλων... Κατά τ' άλλα, δεν υπάρχει γόνιμη κριτική.

Μου φαίνεται ότι κατά μία έννοια, μέχρι τη μέση, δηλαδή (το λέμε ή δεν το λέμε), έτσι λειτουργεί κι ο Ζαγοράκης. Μάλλον θέλει τον Σαλπιγγίδη, αλλά σκέφτεται ότι υπάρχουν πολλοί που δεν θέλουν να επιστρέψει και δεν το αγγίζει παραπάνω το θέμα.

Εκτός κι αν καταφέρει να το περάσει ομαλά. Γιατί, ξέρετε κάτι, μπορεί η άποψή μου να μην έχει καμία απολύτως αξία, αλλά σας τη λέω ξεκάθαρα γιατί έτσι πιστεύω ότι πρέπει να συμβαίνει. Είναι καλός ποδοσφαιριστής, να έρθει και να βοηθήσει. Αν υπάρχει αξεπέραστο ηθικό θέμα, πάω πάσο. Αν, όμως, μιλούμε για περασμένα ξεχασμένα και για «ιμιτασιόν» ηθικό θέμα.

Λοιπόν, ο ΠΑΟΚτσής έχει δικαίωμα να κρίνει και να θέλει. Επίσης, θα πρέπει να μεταφέρω στη διοίκηση του ΠΑΟΚ το εξής:

Επειδή διαπίστωσα ότι ορισμένες απόψεις αντιμετωπίζονται –δυστυχώς– χαλαρά, δεν παίζει ρόλο αν αυτό που διατυπώνεται ως αντικειμενικά σωστό και περιέχει καλοπροαίρετη κριτική προέρχεται αποκλειστικά από ΠΑΟΚτσή. Αλίμονο στις μέρες μας να ακούμε: «Μη μιλάς εσύ, δεν είσαι ΠΑΟΚτσής και ασχολήσου με την ομάδα σου». Η φυλή του ΠΑΟΚτσή είναι πρώτα απ' όλα υπερήφανη. Η απομόνωσή της από παράλληλα ακούσματα θα τη συρρικνώσουν.

Ανοικτά τ' αυτιά σας. Ακούμε, ακούτε, μαθαίνουμε και μαθαίνετε συνεχώς και πολλά. Δεν κλεινόμαστε σε ένα γυάλινο βάζο μέχρι να σωθεί το οξυγόνο και να αποδημήσουμε σε άλλο... γήπεδο.