Βρείτε τις 10 διαφορές

Ξαφνικά οι «βλακείες» διορθώθηκαν. Και «οι παίκτες που ντροπιάζουν τον Παναθηναϊκό» τίμησαν τη φανέλα. Ο «Κέρβερος» Τζόρβας πήρε τη θέση του «κουμπαρά» Γκαλίνοβιτς και -ως διά μαγείας- όλα τα προβλήματα πήγαν περίπατο. Ο Παναθηναϊκός συνεχίζει με «4 στα 4» και πάει στο ντέρμπι με την ΑΕΚ με τον αέρα του πρωτοπόρου. Και τώρα που τέλειωσαν τα κλισέ πάμε στην ουσία.

Τι διαφορά είχε ο Παναθηναϊκός που είδαμε με τον Αρη σε σχέση μ’ αυτόν που είδαμε με τη Γαλατά; Πρακτικά καμία, ουσιαστικά είχε με τον Αρη τον Κατσουράνη που του έλειψε στο ματς με τη Γαλατά. Και στα δύο παιχνίδια έκανε φάσεις. Εχασε ευκαιρίες κυρίως στο δεύτερο ημίχρονο. Προσπάθησε όχι μόνο απ’ τα αριστερά αλλά κι από δεξιά κι από τον άξονα.

Είχε πολύ καλό Νίνη και στα δύο παιχνίδια. Είχε καλό Ζιλμπέρτο. Είχε μέτριο Σισέ. Είχε καλό -αλλά με τάσεις φλυαρίας- Λέτο. Και χωνί στην άμυνα. Μόνο που ο Μπάρος κι ο Ελάνο τα δικά τους τετ α τετ τα έκαναν γκολ σε αντίθεση με τον Αμπρέου. Τέσσερις ευκαιρίες οι Τούρκοι, τρία γκολ. Τέσσερις ευκαιρίες οι Αρειανοί, ένα γκολ. Η αριθμητική δίνει απαντήσεις και λέει αλήθειες.

Θα μπορούσε ο Αμπρέου να είχε βάλει τα δύο που δεν χάνονται και ο Παναθηναϊκός να έχει χάσει. Ή θα μπορούσε ο διαιτητής Ντάκος να είχε καταλογίσει το πέναλτι και να ερχόταν «Χ» το παιχνίδι. Τότε θα κάναμε πάλι διαφορετική κουβέντα. Για τον αμυντικό που δεν ήρθε ποτέ, για τον Μπιέρσμιρ που δεν έχει τον παρτενέρ που του αξίζει, για την ακαταλληλότητα του Σαριέγκι, για την ανάγκη απόκτησης τερματοφύλακα - μη σας πω ότι θα ακούγονταν φωνές που θα έλεγαν «δώσε και στον Καρνέζη μια ευκαιρία, ούτε ο Τζόρβας κάνει!».

Θα απαξιώναμε πλήρως τον Σισέ, θα γράφαμε επικολυρικά άρθρα για τον Σαλπιγγίδη «που ζητάει έναν σκασμό λεφτά, με τέτοιες εμφανίσεις και πολλά παίρνει» και θα τον προτρέπαμε να πάει στην Μπόχουμ «που την έκανε και γιο-γιο ο Ιβανσιτς». Τον οποίο Ιβανσιτς θα ψιλονοσταλγούσαμε ήδη, μαζί με τον Μάτος (που δεν έχει κάνει ακόμα τίποτα στην Κορίνθιανς, αλλά ποιος νοιάζεται;), όπως και τον Σιμάο που δεν παίζει, αλλά όταν έπαιζε συνέχεια επίσης αναρωτιόμασταν για ποιον λόγο παίζει, αφού «είναι άτεχνος και καταστρέφει κάθε προσπάθεια ανάπτυξης».

Αυτά και άλλα όμορφα θα λέγαμε. Εμείς οι δημοσιογράφοι, οι οπαδοί, οι παράγοντες που θα έφευγαν από το γήπεδο στραβωμένοι και λάβροι. Ενώ τώρα έγινε το «4 στα 4», ο Τεν Κάτε μοίρασε συγχαρητήρια για πρώτη φορά όπως μας ενημέρωσε (προφανώς μετά την «τριάρα» επί της Σπάρτα μοίρασε καμπάνες και μπινελίκια), η ομάδα έχει «ψυχή», «καρύδια», «μέταλλο», «καρδιά (wannabe) πρωταθλητή» και άλλα τέτοια. Συνεπής στο ραντεβού με την ιστορία, ο Αρης έβγαλε οργίλη ανακοίνωση διότι προφανώς ο Παναθηναϊκός του ενός πρωταθλήματος στα 13 χρόνια είναι αυτός που έχει σοδομίσει κατά συρροή κι εξακολούθηση το ελληνικό ποδόσφαιρο κι όλα είναι όπως πρέπει.

ΥΓ.: Τρεις παίκτες του Παναθηναϊκού έφυγαν τραυματίες από το παιχνίδι και οι τρεις είναι ακραίοι αμυντικοί. Τυχαίο; Καθόλου, λέω εγώ. Με εξαίρεση τον Δάρλα, ο οποίος έχει και παρελθόν παρόμοιων τραυματισμών, θεωρώ ότι Μαρίνος και Σπυρόπουλος τραυματίστηκαν από την υπερπροσπάθεια. Με τους αμυντικούς να φταίνε για όλα σε κάθε στραβή (παρ' όλο που όλη η ομάδα -θεωρητικά- αμύνεται κι όλη επιτίθεται) έπρεπε να τρέξουν περισσότερο απ’ όσο άντεχαν για να μπαλώσουν τρύπες.

Για να μη γίνει πάλι η ζημιά. Με την ΑΕΚ άραγε ποιος θα παίξει; Βύντρα αριστερά και Μπιέρσμιρ δεξιά; Ή μήπως θα δούμε Γιούρκα (έστω και στη 18άδα) σε χρόνο ρεκόρ, ελλείψει άλλου; Α, και κάτι ακόμα. Αγαπητέ κόουτς, ο Σπυρόπουλος δεν έπαθε ζημιά επειδή είχε μπει χωρίς ζέσταμα. Διότι μπήκε στο 5' και αποχώρησε στο 70'. Και ντίζελ να ήταν, τα μπεκ θα είχαν ζεσταθεί τόση ώρα.