«Με λένε Σάββα, είμαι 10 μηνών και από την κούνια μου Παναθηναϊκός»

Δεν ξέρω αν το έχετε παρατηρήσει, αλλά... Αλλά ενάμιση χρόνο μετά την πρόσληψή του στο πόστο του προπονητή του Παναθηναϊκού, με τη χειρότερη στα τελευταία 20 χρόνια αντιμετώπιση από τον Τύπο, ο Χενκ Τεν Κάτε συνεχίζει να έχει την ασυλία της κερκίδας. Αντίθετα με τον Πεσέιρο και τον Μπάκε, που τον πρώτο τον είχαν ξεφωνήσει ανελέητα και τον δεύτερο τον είχαν κυνηγήσει στο γήπεδο της Πάτρας, ο Τεν Κάτε μπορεί να μη χειροκροτείται αλλά ούτε και αποδοκιμάζεται. Δεν έχω να κάνω κάποια κριτική στην τακτική ή τις επιλογές του Τεν Κάτε στο ματς με τη Γαλατά. Ωραία, ο Νίνης θα μπορούσε να είχε ξεκινήσει. Από τη στιγμή όμως που ακόμα η ΦΙΦΑ συνεχίζει να επιτρέπει μόνο 11 παίκτες, κάποιος δεν έπρεπε να παίξει.

Λες λοιπόν ποιος δεν πρέπει να ξεκινήσει και μετά προσθέτεις ότι στη θέση του έπρεπε να παίξει ο Νίνης. Επίσης ο Πετρόπουλος καλή εμφάνιση έκανε, αλλά πότε την έκανε; Οταν η Γαλατά είχε τραβήξει το χειρόφρενο. Η αντίρρησή μου στον Τεν Κάτε είναι στην ανοχή του στη συμπεριφορά των παικτών ανάμεσά τους στο γήπεδο. Το καταλαβαίνω στη λογική της επιβίωσης των ειδών, ότι όποιος είναι πιο μάγκας και έχει πιο δυνατή προσωπικότητα θα επιβληθεί στους υπόλοιπους, αλλά αν το πάμε σε αυτή τη λογική, για να επιβληθεί θα τους ξεκάνει. Ο Κατσουράνης μουρμουράει στον Λέτο, ο Λέτο όταν βγήκε ο «Κατσούρ» μουρμούραγε στον Πετρόπουλο και όταν παίζει ο Σισέ έτσι και του δώσουν την μπάλα ψηλά σηκώνει το φρυδάκι και παίρνει το επιτιμητικό ύφος του Σίντνεϊ Πουατιέ στο «In the heat of the night» όταν του θίγουν τη φυλετική αξιοπρέπειά του.

Φυσικά στην Ολλανδία ή στην Εθνική του Ρεχάγκελ μπορεί να γίνονται χειρότερα, αλλά δεν νομίζω ότι με τη μουρμούρα στο γήπεδο βοηθιούνται οι σχέσεις. Μέχρι και ο Καραγκούνης το έχει καταλάβει και φέτος σταμάτησε να τεντώνει τα χεράκια κατά κάτω και να φωνάζει να του δώσουν την μπάλα. Επίσης το «έτσι είναι ο Παύλος» και το «έτσι είναι ο Θανάσης» δεν είναι δικαιολογίες για ανθρώπους που έχουν εβδομηνταρίσει. Τελειώνει προχθές το ματς και ο Παύλος κάνει δήλωση ότι μια ομάδα ανθρώπων ξεφτιλίζει τον Παναθηναϊκό. Πρώτον οι δηλώσεις των Τσιπ και Ντέιλ το έχουνε αυτό το κακό να είναι φλου. Για την ακρίβεια βολεύει να είναι φλου, γιατί ανά πάσα στιγμή μπορούν να πουν «κάτι άλλο θέλαμε να πούμε». Στη συγκεκριμένη λοιπόν δήλωση τι καταλαβαίνετε; Μιλάει για τους διοικητικούς ή για τους παίκτες σαν «ομάδα ανθρώπων»; Και αν δεν θέλεις ή δεν αντέχεις να τους ονομάσεις, τι το θέλεις να το πεις;

Πάντως αν η φράση είναι για τους διοικητικούς, όταν με το καλό γίνει η αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου λύση υπάρχει. Βάζουν τα αδέρφια τα λεφτά, ζητάνε και κάτι παραπάνω και «τσουφ» η ομάδα που ξεφτιλίζει τον Παναθηναϊκό είναι παρελθόν. Αν είναι για τους παίκτες και τον προπονητή και πάλι η κατάσταση διορθώνεται. Το μόνο που δεν διορθώνεται είναι να λέει ο ένας αδερφός κάτι αιχμηρό και ο άλλος να ζητάει να κρατήσει ο κόσμος την ψυχραιμία του. Από την εποχή που στην ασφάλεια είχαν δύο στην ανάκριση ο ένας να κάνει τον καλό και ο άλλος τον κακό, τόσες φορές το ίδιο κόλπο δεν ξαναέχει γίνει. Αντίθετα με τους Γιαννακόπουλους, επειδή ο Σωκράτης Κόκκαλης δεν έχει αδερφό έπρεπε να διαλέξει ρόλο. Διάλεξε να παίζει τον ρόλο του κακού. Πενήντα τρία χρόνια ασχολείται με τον Ολυμπιακό ο Σάββας. Αποφασίζει λοιπόν τώρα ο πρόεδρος να τον φάει επειδή ο προπονητής δεν θέλει να έχει άνθρωπο της διοίκησης στα πόδια του.

Και θέλουν να βάλουν στη θέση του Σάββα τον «Τζόλε» ή όποιον άλλον. Δικαίωμά του είναι του προέδρου να φωνάξει τον Σάββα, να του πει έτσι και αλλιώς και να τον τελειώνει. Αλλά να τον φωνάξει ο ίδιος. Οχι να του στείλει το μαντάτο με τρίτο. Ακόμα καλύτερα, άσε τον Σάββα να φύγει με τιμές. Από την εποχή που το γήπεδο λεγόταν «Γ. Καραϊσκάκης», επειδή ο Καραϊσκάκης είχε διαρκείας στα επίσημα, είναι στον Ολυμπιακό ο Σάββας. Δώσ' του λοιπόν την ευκαιρία να τελειώσει τη ζωή του όπως αρμόζει σε έναν ήρωα. Να συνοδεύσει τον Ολυμπιακό για τελευταία φορά στη Θεσσαλονίκη και πριν αρχίσει το ματς να πάει μπροστά στη Θύρα 4 και να κουνάει μια φωτογραφία του Κούδα με τη φανέλα του Ολυμπιακού. Να μπουν όχι μόνο η Θύρα 4, αλλά όλοι οι ΠΑΟΚτσήδες στο γήπεδο και από τον Σάββα να μείνει μια γλυκιά ανάμνηση. Μετά ο ΠΑΟΚ θα τιμωρηθεί και ο Σάββας θα φύγει από αυτόν τον κόσμο με την ικανοποίηση ότι η θυσία του έδωσε τρεις βαθμούς στον Θρύλο. Αλλά πού να καταλάβει από τέτοια ο πρόεδρος...

Το μισό Καραϊσκάκη πούλησε στον Λαυρεντιάδη και θα καθόταν να σκεφτεί τον πόνο του Σάββα; Και τι είναι το μυαλό; Ενα τίποτα. Εδώ άλλοι άνθρωποι χάσανε και το λίγο που είχανε επειδή τους άφησε η γκόμενα και ο Σάββας δεν είναι δυνατόν να το χάσει μετά την άσχημη ξήγα που του έκανε ο Κόκκαλης; Ηταν να γίνουν τα βαφτίσια του Σάββα τζούνιορ, του γιου του πρίγκιπα του Λουξεμβούργου, που αναβλήθηκαν. Και ευτυχώς. Γιατί μετά το άδικο, πες ότι το έχανε ο Σάββας το μυαλό του και έντυνε τον Σάββα τζούνιορ στα πράσινα και έστελνε τη φωτογραφία στον κυρ-Θόδωρα να τη βάλει πρώτη σελίδα στο «Φως» με λεζάντα «Με λένε Σάββα, είμαι 10 μηνών και από την κούνια μου Παναθηναϊκός». Θα είχε άδικο ο Σάββας ή ο πρόεδρος; Χρόνος όμως υπάρχει. Αν ο Σωκράτης αλλάξει γνώμη μια κουβέντα είναι. Ακόμα και να έχει φύγει η αποστολή του Ολυμπιακού για την Τούμπα, ο Σάββας θα προλάβει να ανέβει με το αμάξι και αν δεν βρει χώρο το παρκάρει έξω από τη Θύρα 4.