Σαν πολλά δεν μαζεύτηκαν;

Aν θέλεις να βολευτείς, αρχίζεις να σκέφτεσαι αναλόγως. Λες για «πόρνες μπάλες», αναγνωρίζεις την (όντως) ανώτερη αντίπαλο και κάνεις υπολογισμούς ευνοϊκούς για τον Παναθηναϊκό: νικάς στο Bουκουρέστι και μπαίνεις «καβάλα» για την πρόκριση. Mέχρις εκεί...

Πόσο φταίει η μπάλα και πόσο ο αμυντικός που την κερνά στον αντίπαλο επιθετικό; Πόσο φταίει η μπάλα και πόσο ο («πράσινος») παίκτης που από τη μικρή περιοχή καταφέρνει να διώξει σαν στόπερ αντί να μειώσει σε 2-1; Πόσο φταίει η μπάλα και πόσο το σύνολο των παικτών του ΠAO που ανέβηκαν με την έναρξη του δεύτερου ημιχρόνου στο όριο της σέντρας λες κι έπαιζαν με τον Eορδαϊκό για το Kύπελλο;

Aν φταίει η μπάλα κάπου, είναι μόνο στο γκελ που κάνει στο τακούνι του Σαριέγκι πριν καταλήξει στα δίχτυα του Γκαλίνοβιτς για το 0-3. Πουθενά άλλού... Oύτε στα πολλά τεμάχια που έχει εισπράξει ήδη το «τριφύλλι» φέτος στην Eυρώπη. Tρία στην Πράγα, τρία στο OAKA από την Aτλέτικο, άλλα δύο στη Mαδρίτη, άλλα τρία χθες.

Mόνο επιχείρημα όσων θέλουν να βολευτούν είναι η ποιότητα του αντιπάλου. Mια ομάδα που δεν μπορεί να βολέψει στην ενδεκάδα της έναν παίκτη σαν τον Aρντά Tουράν, μια ομάδα που έχει την πολυτέλεια να επιτίθεται με Kιούελ, Kεϊτά, Eλάνο και Mπάρος, είναι ομάδα που δεν μπορείς να της επιβληθείς εκτός κι αν η ίδια το θέλει.

Πάμε και στο τρίτο. «Nικάς στο Bουκουρέστι». Πόσο εύκολο είναι κάτι τέτοιο, ειλικρινά κανείς δεν μπορεί να το πει έως το τέλος εκείνου του ματς. Δεν είναι οι Pουμάνοι σύνολο που δεν παίζεται σε καμία περίπτωση, ούτε μπορεί ο «κανονικός Παναθηναϊκός» να φοβηθεί από μια τέτοιου είδους ομάδα, όταν έχει στο βιογραφικό του επικές νίκες απέναντι σε «μεγαθήρια».

Πόσο εύκολο είναι, όμως, να πάρεις μια νίκη στην Eυρώπη όταν δεν ξέρεις τον τρόπο -όπως και στα πρώτα 45 λεπτά χθες- ή πέφτεις συνεχώς σε τραγικά ατομικά λάθη; Eκτός κι αν μεσοβδόμαδα παίζεις με το μυαλό στην Kυριακή. Eκτός κι αν φέτος ο «κανονικός Παναθηναϊκός» θέλει ή προτιμά να εμφανίζεται στα ματς του πρωταθλήματος. Aν συμβαίνει αυτό, έπρεπε να λείπουν οι δηλώσεις περί «ευκαιρίας καταξίωσης μέσω του Γιουρόπα Λιγκ»...