Μισό παίκτη να είχαμε!

Η Εθνική μας ομάδα αναχώρησε χθες για την Πολωνία, πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια χωρίς τη χροιά αλλά και την ψυχολογία του φαβορί για ένα μετάλλιο. Οι απουσίες των Παπαλουκά και Διαμαντίδη είναι αυτές που άλλαξαν το status, παρά η αλλαγή του προπονητή, με τον Γιόνας Καζλάουσκας να παίρνει τη θέση του Παναγιώτη Γιαννάκη. Οχι ότι η αλλαγή προπονητή, και ειδικά μάλιστα η συγκεκριμένη, δεν παίζει ρόλο, αλλά πιο πολύ μας πληγώνουν οι απουσίες των δύο παικταράδων μας, σε ένα Ευρωμπάσκετ μάλιστα που χαρακτηρίζεται από απουσίες μεγάλων σταρ. Από πού να αρχίσουμε και πού να τελειώσουμε.

Τον Ντιρκ Νοβίτζκι βαρεθήκαμε (με την καλή έννοια) να τον βλέπουμε να παίζει χειμώνα-καλοκαίρι. Κουράστηκε, όμως, να τον βλέπει και το αφεντικό του στους Μάβερικς, Μαρκ Κιούμπαν, και του έβαλε απαγορευτικό. Η Ρωσία δύο παίκτες της προκοπής είχε και αμφότεροι είπαν «όχι» στον Ντέιβιντ Μπλατ. Κιριλένκο και Χόλντεν αποφάσισαν αυτό το καλοκαίρι να κάνουν διακοπές διαρκείας. Αμ, η Λιθουανία; Ο Γιασικεβίτσιους είχε το πόδι του και χαλάρωνε σε Μύκονο, Βαρκελώνη και Λιθουανία, ο Σισκάουσκας δεν ξέρουμε πού πήγε αλλά προτίμησε την ξεκούραση, ενώ ο πολυσύνθετος Καουκένας είχε σοβαρό προσωπικό πρόβλημα και έμεινε κι αυτός στα «πιτς». Να συνεχίσουμε; Θέλετε και άλλα παραδείγματα; Γι' αυτούς, λοιπόν, τους λόγους ή μάλλον και γι' αυτούς, στενοχωριόμαστε που δεν έχουμε Παπαλουκά και Διαμαντίδη σε αυτό το αγωνιστικό σχήμα. Για να μην είμαστε και μονοφαγάδες (με δεδομένο ότι και οι άλλες ομάδες έχουν τρομερές απουσίες), έναν από τους δύο να είχαμε, μια χαρά θα ήμασταν.

Για να μην πούμε... μισό. Χρειαζόμασταν, πέρα από τις ικανότητές τους, την εμπειρία τους, για να δείξουν στους υπόλοιπους ή σε κάποιους από τους υπόλοιπους τον δρόμο προς την επιτυχία. Προς Θεού, δεν είμαστε χαμένοι από χέρι. Αλλά παράλληλα δεν νιώθουμε και σίγουροι ότι μπορούμε να φθάσουμε ψηλά. Αν και τα φιλικά και δη τα αποτελέσματα σε αυτά δεν παίζουν ρόλο, η αλήθεια είναι ότι το -17 από τη Σλοβενία μάς έριξε την ψυχολογία. Τουλάχιστον εμάς, που βρισκόμαστε μακριά από την ομάδα. Ελπίζουμε στην Πολωνία να δείξουμε κάτι αρκετά καλύτερο σε σχέση με τα ματς προετοιμασίας. Και προς αυτή την κατεύθυνση θα μας βοηθήσουν εκτός των άλλων δύο στοιχεία: να έχουμε καλό τρίποντο και να δείξει το πραγματικό του πρόσωπο ο Κώστας Κουφός.

Ο μικρός (20 ετών) είναι μακριά από τον καλό του εαυτό και δικαιολογημένα εν πολλοίς, από τη στιγμή που πρώτη φορά καλείται να παίξει με άνδρες στην Ευρώπη. Εχει, όμως, τα προσόντα και δη τα επιθετικά για να δώσει το κάτι παραπάνω στο Ευρωμπάσκετ. Ας ελπίσουμε να θυμηθεί κάτι από το Ευρωμπάσκετ των Εφήβων του 2007, όταν και έκανε απίστευτα πράγματα, και οι πιθανότητές μας για κάτι καλό (τετράδα, μετάλλιο) αυτομάτως θα αυξηθούν.