Ο απλήρωτος, ο Αχιλλέας Μπέος και ο Μίρκο Σαβίνι

Ο,τι γουστάρει κάνει ο ποδοσφαιριστής που δεν τον πληρώνεις, ενώ του υποσχέθηκες όχι μία, αλλά δύο φορές ότι θα του εξοφλήσεις τα δεδουλευμένα. Δηλαδή, τον κοροϊδεύεις. Είναι αυτός που παρουσιάζεται από προχθές τραυματίας και χθες δεν αγωνίστηκε στο φιλικό. Ψελλίζει μερικές λέξεις στα ελληνικά και τα «έχωνε» πέρυσι στη διοίκηση που δεν τον πλήρωνε, όπως κι όλους τους υπόλοιπους συναδέλφους του. Του υποσχέθηκαν ότι φέτος δεν θα έχουμε τα ίδια, αλλά τελικά ο «τρομερός» (όχι Ιβάν), όπως είναι το συνοδευτικό προσωνύμιο στο «μικρό» του, δεν είδε φως. Δεν υπάρχει ένας Μπέος να κάνει τη σωστή, την αντρίκια εξήγηση και να λήξει το θέμα εν τη γενέσει του.

Τον παραδέχθηκα για μία ακόμη φορά τον Αχιλλέα. Το αυτονόητο έπραξε ο άνθρωπος, αλλά ακόμη και το αυτονόητο σε ορισμένες περιπτώσεις πρέπει να επιβραβεύεται. Προέταξε την επιβλητική σωματοδομή του και με τη στεντόρεια φωνή του απέτρεψε μια ενδεχόμενη –δεύτερη– επίθεση στην αποστολή του Αρη, που τελικά φυγαδεύτηκε από τον Βόλο, στο φιλικό με τον Ολυμπιακό. Οταν τον άκουσα τις προάλλες (τον Μπέο, εννοώ), αντιλήφθηκα ότι κάτι δεν πάει καλά. Ή ενδεχομένως να ήθελε να πει κάτι παραπάνω από αυτό που ακούσαμε. Του ζήτησε ο Τσορμπατζόγλου (με αυτόν μιλούσε στο ραδιόφωνο) να καταθέσει μια εκτίμηση για τον Ηρακλή.

Ο Μπέος το μετάλλαξε σε ευχή και είπε ότι θα ήταν πολύ καλό να τον δούμε στην εξάδα. Ο Τσορμπατζόγλου του ευχήθηκε καλό μεσημέρι, αλλά εγώ κάπου εκεί ξύπνησα. Με είχαν συνεπάρει τα χάδια της γνώριμης φωνής του Αχιλλέα, που θεραπεύει κάθε ηχητική ρύπανση στα αθλητικά ερτζιανά της Θεσσαλονίκης. Ακούς αλήθειες, ιδιαίτερα όταν μιλά για τρίτους ή παλιούς συγγενείς και φίλους. Αυτό με την εξάδα τι σημαίνει για τον Ηρακλή, λοιπόν. Αφού ο έκτος δεν πάει πλέι οφ και Ευρώπη, τι να την κάνεις την έκτη θέση; Αν τερματίσεις πέμπτος, είσαι μέσα. Η πεντάδα πριμοδοτείται με έξοδο στην Ευρώπη. Η εξάδα δεν σημαίνει τίποτα. Σε κερνούν μια πάστα. Τίποτα περισσότερο. Βέβαια, δεν είναι και λίγο η έκτη θέση, αν σκεφτείς πού βρέθηκες τις τελευταίες χρονιές.

Από την άλλη, θα λέμε κρίμα που δεν πέρασε στην πεντάδα και σκέφτομαι ότι είναι καλύτερα να σε ζηλεύουν παρά να σε λυπούνται. Κι ο Σάντος είναι για λύπηση. Ο κακόμοιρος έχει μπλέξει με τις ευπαθείς ομάδες ποδοσφαιριστών. Τραυματίζονται και στον ύπνο τους. Ξυπνούν με μηνίσκο και θλάσεις. Εκπληκτικό. Είδε και απόειδε ο βλογιοκομμένος με τους τραυματισμούς. Εμεινε με τον Μαλεζά, τον Λίνο και τον Σαΐνι. Συγγνώμη, Σαβίνι. Μεγάλη… εφεύρεση ο Σαβίνι. Είναι ικανός να παίζει 90 λεπτά σε έναν αγώνα και μόλις στις καθυστερήσεις να αντιλαμβάνεσαι ότι ο ΠΑΟΚ δεν παίζει τελικά με δέκα. Και αυτός σκέφτεται να βάλει στόπερ, διότι δεν έχει άλλον. Λέτε να διαπρέψει και να φάμε τα μολύβια μας επειδή τον κακολογήσαμε;