Παραφωνία ο προπονητής

«Mου αρέσουν οι γυναίκες με παρελθόν και οι άνδρες με μέλλον», είχε πει ο Μπέρναρντ Σο, που αν ήταν οπαδός της Λάρισας θα είχε ανατριχιάσει. Γιατί η Λάρισα, από τις ομάδες του πρώτου μισού του βαθμολογικού πίνακα, στους καλούς έχει τους περισσότερους μεγάλης ηλικίας παίκτες, με τους νεαρότερους να μοιάζουν -με την καλύτερη των διαθέσεων- γεμίσματα της ενδεκάδας.

Δεν ξέρω πώς τα καταφέρανε στον κάμπο, αλλά αυτή τη στιγμή ικανότεροι παίκτες πρέπει να είναι ο Βενετίδης, που στον Ολυμπιακό είχε πάει ως αντικαταστάτης του Γεωργάτου όταν ο τελευταίος είχε πάρει μεταγραφή στην Ιντερ, ο Γιαννακόπουλος, που ανήκει στην πρώτη παρτίδα που είχε αγοράσει ο Κόκκαλης, και ο Νταμπίζας, που υπάρχει από την εποχή των πέτρινων χρόνων.

Οταν ο Νταμπίζας πήγαινε από τους Πόντιους Βέροιας στον Ολυμπιακό, ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν νιόπαντρος, ο Δημήτρης Μελισσανίδης τον διεκδικούσε για την ΑΕΚ, και τα παιδιά που κάνουν σήμερα μεταπτυχιακό πήγαιναν στην τρίτη δημοτικού. Η εντύπωση που δίνει η Λάρισα δεν είναι της κακής ομάδας, αλλά της παρατημένης. Μιας ομάδας που ξεκινάει με στόχο να βγει και αυτή η χρονιά στη μεγάλη κατηγορία και από εκεί και πέρα βλέπουμε. Οπως δεν είναι συμπτωματικό και ότι τελευταία φορά που ο Ολυμπιακός είχε νικήσει στη Λάρισα ήταν με σκόρερ τον Τάσο Μητρόπουλο πριν από 22 χρόνια.

Η χθεσινή όμως νίκη του Ολυμπιακού δεν μπορεί να προσμετρηθεί αποκλειστικά στην αδυναμία της Λάρισας. Κατ' αρχάς οφείλεται στην ικανότητα του Ζαϊρί και του Μαρέσκα. Στο πρώτο γκολ, ο Ζαϊρί ξεφεύγει από τα αριστερά και κατορθώνει να χρονίσει τόσο καλά τη σέντρα στην πλάτη της άμυνας της Λάρισας ώστε δύο παίκτες, ο Ντουντού και ο Λεονάρντο, αν ακούμπαγαν την μπάλα να είναι σίγουρο γκολ.

Στο δεύτερο, ο Μαρέσκα μετράει τόσο καλά τα φάλτσα μιας μπαλιάς που από κοντράρισμα έρχεται ψηλοκρεμαστά στο δεξί του πόδι, που δίνει όσο ακριβώς περισσότερα χρειάζονταν για να τη στείλει στο γάμμα του τέρματος του Μάλαρτζ. Επίσης θετικό για τον Ολυμπιακό είναι ότι από τη στιγμή που η Λάρισα βγήκε στην επίθεση, και ιδιαίτερα στο δεύτερο ημίχρονο, μπόρεσε να ανοίξει αρκετές αντεπιθέσεις σε βεντάλιες των τριών και των τεσσάρων παικτών.

Αν όμως υπάρχει κάτι αρνητικό στον Ολυμπιακό, ήταν ο προπονητής του. Οχι στην τακτική, που οδήγησε στην άνετη επικράτηση του Ολυμπιακού, αλλά στη νοοτροπία. Πριν από 120 χρόνια, όταν είχε πρωτοκυκλοφορήσει η «Εστία», το πρώτο της φύλλο είχε τυπωθεί ανάποδα. Οταν την επόμενη μέρα οι υπόλοιπες εφημερίδες της εποχής την είχαν πάρει στην πλάκα, ο Αδωνις Κύρου για να αποδείξει ότι έτσι το ήθελε συνέχισε να την τυπώνει ανάποδα, τύπωμα που διατηρήθηκε ως τις μέρες μας.

Αν με το να συνεχίζει να βάζει αμυντικό χαφ τον Κυριάκο Παπαδόπουλο ο Κετσπάγια προσπαθεί να αποδείξει ότι έτσι θα το είχε σχεδιάσει, το γήπεδο είναι σκληρός καθρέφτης. Και όπως μέχρι τις μέρες μας η «Εστία» για όλο τον κόσμο εκτός από τους εκδότες της συνεχίζει να βγαίνει ανάποδα, και ο Κυριάκος Παπαδόπουλος για όλο τον κόσμο εκτός του προπονητή του δεν ήταν, δεν είναι και δεν πρόκειται να γίνει αμυντικό χαφ.