Κι όμως, δεν τον συνέλαβαν επιτόπου!

Ενα ματς που δεν έπρεπε να ξεκινήσει και τελικά έγινε ματσάρα... Δεν έπρεπε να γίνει γιατί ένας μεθυσμένος μπήκε στο γήπεδο, έπιασε από τον λαιμό τον Σηφάκη και ο Δαλούκας όχι απλά δεν το πήρε χαμπάρι, φαίνεται ότι δεν το πίστευε όταν του το περιέγραφαν ποδοσφαιριστές, βοηθός και όποιος άλλος είχε πρόσβαση στα αποδυτήρια των διαιτητών.

Μεγάλη η ευθύνη της διοίκησης του Ηρακλή για το... τετ α τετ του Σηφάκη με τον οπαδό, τον οποίο η αστυνομία δεν συνέλαβε επιτόπου! Αν η είσοδος στον αγωνιστικό χώρο είναι τόσο εύκολη, φανταστείτε τι συμβαίνει στις πόρτες του γηπέδου. Υπάρχει άραγε έλεγχος; Ποιος μπορεί να μας πείσει ότι γίνεται ουσιαστικός έλεγχος; Ποιος μπορεί να μας πείσει ότι απαγορεύεται η είσοδος σε μεθυσμένους που μπορεί κανείς να τους διακρίνει ακόμα και από τους τηλεοπτικούς δέκτες;

Πόσες φορές πέρυσι παρακολουθήσαμε έναν, δύο, μερικούς ή ακόμα και εκατοντάδες να μπαίνουν στον αγωνιστικό χώρο σε αγώνα του Καυτανζογλείου; Ξεχάσατε τι συνέβη; Ξεχάσατε πόσα πλήρωσε η ΠΑΕ Ηρακλής για την είσοδο μερικών από τους «σουρομενάκηδες» που καθοδηγούνται από την επιπολαιότητα και την αναλγησία των αρχηγών των κερκίδας;

Δεν γνωρίζω αν η ΠΑΕ Ηρακλής έχει εκδώσει εισιτήρια διαρκείας για οπαδούς στους οποίους δίνεται η δυνατότητα να προσεγγίσουν τους αντίπαλους ποδοσφαιριστές και με εγκληματικό θράσος να πιάνουν από τον λαιμό τον φιλοξενούμενο τερματοφύλακα...

Είμαι σίγουρος ότι δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Είμαι επίσης σχεδόν σίγουρος ότι ένας τέτοιου είδους «εισβολέας» παρανομεί με την είσοδό του στο γήπεδο, συλλαμβάνεται αμέσως και κινείται η διαδικασία του αυτόφωρου. Πόσω μάλλον αν χειροδικήσει... Και χθες τι έκαναν: Τον αναζητούσαν ανάμεσα σε χιλιάδες οπαδούς μετά το τέλος του αγώνα. Για γέλια και για κλάματα...

Κρίμα για όλους μας, κρίμα για τη φουκαριάρα την μπάλα, κρίμα και για εκείνα τα κακόμοιρα παιδιά της οικογενειακής κερκίδας του Καυτανζογλείου που θα έχουν να λένε και στα δικά τους τα παιδιά για τα ανδραγαθήματα μερικών αλκοολικών που δήθεν ξεσπούν στο γήπεδο.

Μπορώ να αντιληφθώ την αγωνία του Αντώνη Ρέμου που έπιασε το μικρόφωνο για να κάνει συστάσεις (δηλαδή να πει το αυτονόητο) στους οπαδούς του Ηρακλή. Ωστόσο, θα περίμενα από τον ίδιο και τους συνεργάτες του να είχαν μεριμνήσει για κάτι πιο αποτελεσματικό από το να αποκλείουν τους αντίπαλους οπαδούς και να απαιτούν διαχωριστικά και πλεξιγκλάς... Επειδή κι αυτά δεν θα καταφέρουν να απομονώσουν τους εισβολείς.

Η ανόητη απόφαση του Δαλούκα, που δεν γνωρίζω ποιες εγγυήσεις πήρε για να επιστρέψει στο γήπεδο και να ξεκινήσει ένα παιχνίδι που έμοιαζε τελικά με... ωρολογιακή βόμβα, μας επέτρεψε να παρακολουθήσουμε μια εξαιρετική αναμέτρηση. Για περισσότερο από ένα ημίχρονο. Μη νομίζετε ότι είναι λίγο. Είναι περισσότερο από ό,τι θα περίμενε κανείς τέτοια εποχή, στη δεύτερη αγωνιστική του πρωταθλήματος. Μέσα στο κατακαλόκαιρο.

Να 'ναι καλά γι' αυτό ο Κάμπορα, τον οποίον ο Μαζίνιο θα πρέπει να το σκεφτεί πολύ σοβαρά πριν τον βγάλει από την ενδεκάδα. Να 'ναι καλά κι ο Προτάσοφ που μας προσφέρει έναν ελκυστικό Ηρακλή, πολύ μακριά από εκείνο το περσινό ποδοσφαιρικό έκτρωμα.