Ζαγοράκης, το πρώτο βήμα για την κατάκτηση του τίτλου

Αν δεν ξεκαρδιστούμε, για να μη γίνουμε υπερβολικοί στις αντιδράσεις μας, σκάμε ένα ειρωνικό χαμόγελο και το αφήνουμε να περάσει ασχολίαστο. Τι άλλο να κάνεις όταν ακούς τον προπονητή του ΠΑΟΚ να μιλά για την κατάκτηση του πρωταθλήματος; Πέστε μου τι άλλο να κάνω ο φουκαράς, που τη διαδρομή της… ευτυχίας την έχω ζήσει από κοντά πιο πολλά χρόνια απ' ό,τι ο σημερινός πρόεδρος του ΠΑΟΚ.

Ας τη θυμηθούμε: είμαι ο ΠΑΟΚτσής και ξεκινάμε με στόχο το πρωτάθλημα και είναι Ιούλιος, το πολύ Αύγουστος. Φτάνει η Εκθεση (η Διεθνής, του Σεπτεμβρίου, για όσους δεν γνωρίζουν από Θεσσαλονίκη) και έχω ένα απύθμενο θράσος για πρωτάθλημα. Ξεκινά η παρέλαση στις 28 του Οκτώβρη και κοιτάζω τη βαθμολογία. Αν δεν βρίσκομαι πιο κάτω από τη δεύτερη θέση, κοιτάζω τη διαφορά από τον πρώτο και διαπιστώνω ότι αρχίζει να απομακρύνεται.

Πολύ πριν από τα Χριστούγεννα, κάπου γύρω στη γιορτή του Πολυτεχνείου, αντιλαμβάνομαι ότι κάτι δεν πάει καλά. Για τα υπόλοιπα δεν χρειάζεται πλήρης και λεπτομερής περιγραφή. Μου φταίει ο Σάντος, μου φταίει ο Κονσεϊσάο, μου φταίει ότι το καλοκαίρι… πέφτει νωρίς και εγώ μόνον τότε μπορώ να κατακτήσω το πρωτάθλημα. Α, συγγνώμη, μου φταίει και η διαιτησία του Κάκκου, στον οποίο έδωσα συγχαρητήρια για τη διαιτησία του πριν από λίγες μέρες.

Φέτος τις μελωδικές δηλώσεις του καλοκαιριού από τους αναψοκοκκινισμένους ΠΑΟΚτσήδες για την κατάκτηση του πρωταθλήματος δεν χρειαζόταν να τις επικροτήσει ο Σάντος, που μας μίλησε για τον τίτλο ως στόχο του ΠΑΟΚ την επόμενη ή τη μεθεπόμενη περίοδο. Σιγά μη χρειαζόταν να ακούσουν τον Σάντος για να πάρουν γραμμή. Υπάρχουν πολλοί που ελπίζουν, θέλουν και πιστεύουν ότι ο ΠΑΟΚ θα πάρει φέτος το πρωτάθλημα. Και καλά κάνουν οι άνθρωποι. Γιατί δηλαδή να ελπίζουν σε κάτι λιγότερο;

Απ' ό,τι θυμάμαι, βάσει πλάνου που όρισαν Ζαγοράκης και Σάντος πριν από δύο χρόνια, φέτος ο ΠΑΟΚ ξεκινά για να κατακτήσει το πρωτάθλημα. Τι λιγότερο μπορεί να κάνει μια ομάδα που πέρυσι είχε φτάσει στη δεύτερη θέση της κανονικής περιόδου και στην τελική κατάταξη τερμάτισε στην τέταρτη; Για την τέταρτη θέση υπάρχει σοβαρή αμφισβήτηση από τους ΠΑΟΚτσήδες οπαδούς, οι οποίοι επιμένουν ότι πέρυσι τερμάτισαν δεύτεροι, αν και δεν αγωνίζονται στο Τσάμπιονς Λιγκ.

Αν δεν θέλει κανείς να θυμάται την τελική κατάταξη, τότε πολύ σωστά οριοθετείται ως στόχος η κατάκτηση του πρωταθλήματος από την ομάδα που τερμάτισε δεύτερη.

Εγώ είμαι της άποψης να αισιοδοξείς και να θέτεις υψηλούς στόχους. Κι ας σε κατηγορούν ότι ονειροβατείς. Οχι στη μιζέρια. Να υπόσχεσαι, δηλαδή, μια καλή πορεία γενικά και αόριστα ή το άλλο που λένε όλοι οι εξυπνάκηδες ποδοσφαιριστές: «Βλέπουμε κάθε παιχνίδι ξεχωριστά». Τι θα πει αυτό;

Το θέμα με την κατάκτηση του πρωταθλήματος δεν αφορά τον προπονητή. Πρωτίστως αφορά τη διοίκηση. Αυτή θα πρέπει να το φωνάξει όταν θα έχει δημιουργήσει τις απαραίτητες συνθήκες ώστε η ομάδα να μπει πραγματικά σε τροχιά τίτλου. Η διοίκηση του ΠΑΟΚ άρχισε πλέον να το ψιθυρίζει: «Πάμε για το πρωτάθλημα». Και ξέρετε γιατί; Γιατί είναι η πρώτη φορά που επενδύει σε έναν προπονητή για πολλά χρόνια, όπως ακριβώς κάνουν οι πρωταθλητές. Οι σοβαροί πρωταθλητές κι όχι οι εποχιακοί.

Τι χρειάζεται ένας σοβαρός πρωταθλητής πέρα από τα ουσιώδη συστατικά (διοίκηση, κόσμο, έδρα, χρήματα); Ή ένα βασικό κορμό που τον ενισχύεις κάθε χρόνο με δυο-τρεις επιλογές ή έναν προπονητή για πολλά χρόνια. Δεν μπορεί, κάποια στιγμή ο μόνιμος και αξιόπιστος προπονητής θα στρώσει την ομάδα.

Αν λοιπόν τα καταφέρεις σε ένα από τα δύο, τότε κατακτάς πολύ συχνά το πρωτάθλημα (Ολυμπιακός στο ποδόσφαιρο). Αν τα καταφέρεις και στα δύο, βαριέσαι να παίρνεις τίτλους σε Ελλάδα και Ευρώπη (ΠΑΟ στο μπάσκετ).