«Σπάει» χρονόμετρα και ραντάρ

Οι αριθμοί ψάχνουν τη λογική στη σφαίρα του απίθανου που δημιουργεί ο Ουσέιν Μπολτ.

Της Ρούλας Βλασσοπούλου

Tα μάτια δεν βοηθούν. Ανοιγοκλείνουν αυτόματα. Κι όταν γίνεται λόγος για μία κούρσα όπου οι λεπτομέρειες των χιλιοστών των δευτερολέπτων είναι βασικές, αυτό μπορεί να αποτελέσει πρόβλημα. Χρειάζεται κι άλλο επιχείρημα; Χθες το μεσημέρι, αρκετοί Ελληνες δημοσιογράφοι προσπαθούσαν να κάνουν το αυτονόητο. Πόσους διασκελισμούς χρειάστηκε αυτή τη φορά ο Ουσέιν Μπολτ για να καλύψει τα 100 μέτρα; Ο αντίστοιχος μαγικός αριθμός του Πεκίνου ήταν 41. Υστερα από άπειρα replay και αντικρουόμενες απόψεις -το αποτέλεσμα κυμαινόταν ανάμεσα στο εκτός λογικής 31 και το... σίγουρο 41-, όλοι εγκατέλειψαν την προσπάθεια. Το συμπέρασμα ήταν ομόφωνο. Ο Τζαμαϊκανός είναι πολύ γρήγορος ακόμη και για να μετρήσει κανείς τα βήματά του, αν δεν τον βλέπει σε αργή κίνηση.

Και κάπου εκεί ήρθαν να δώσουν τη λύση οι αριθμοί. Οχι στο ζήτημα των διασκελισμών, αλλά στον εντοπισμό μιας λογικής εξήγησης αυτού του εκπληκτικού 9.58. Από το «μηδέν» λοιπόν. Τη στιγμή που τα πόδια των αθλητών ξεκινούν από τους βατήρες. Κάθε προπονητής σπριντ που σέβεται τον εαυτό του, τονίζει ένα πράγμα. Αλλο πράγμα η καλή αντίδραση στην εκκίνηση και άλλο το ότι κάποιος αθλητής ξεκινά γρήγορα. Ο Μπολτ υπάρχει για να τους επιβεβαιώνει. Πέρυσι στο Πεκίνο είχε την «τραγική»- για την κούρσα της μιας ανάσας- αντίδραση 0.165, αλλά είχε καλύψει τα πρώτα 20 μ. σε 2.87.

Προχθές στο Βερολίνο είχε τη «μέτρια» και πάλι -αλλά καλύτερη- αντίδραση 0.146, όμως ήταν πιο αργός στο πρώτο πέρασμα! Κάλυψε τα πρώτα 20 μ. σε 2.89. Μία γρήγορη μελέτη όλων αυτών των στοιχείων αποδεικνύει αυτό που και ο γυμνός οφθαλμός είδε, όσες φορές κι αν ανοιγόκλεισε κατά τη διάρκεια του τελικού του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος. Ο Μπολτ ήταν σε κάθε πέρασμα -η ανάλυση είναι ανά 20 μ.- ταχύτερος από κάθε αντίπαλό του. Ακόμη και ο Γκέι, που τεχνικά θεωρείται ότι έκανε καλύτερη κούρσα, δεν μπόρεσε σε κανένα πέρασμα όχι να τον φτάσει, αλλά ούτε καν να καλύψει τα συγκεκριμένα 20 μ. πιο γρήγορα, ώστε να μειώσει τη διαφορά. Αντίθετα, αυτή αυξανόταν.

Προχθές το βράδυ, όμως, οι αντίπαλοι του Μπολτ δεν ήταν οι επτά που βρίσκονταν γύρω του στα υπόλοιπα κουλουάρ. Ούτε και ο... Μπολτ του Πεκίνου. Και σε αυτή τη σύγκριση σαφώς ήταν νικητής -το δείχνει άλλωστε και η κατάρριψη του παγκόσμιου ρεκόρ. Επίτευγμα που ήρθε επειδή ήταν μεν πιο αργός στην αρχή, αλλά στα 60 μ. βρέθηκε ένα εκατοστό μπροστά από τον εαυτό του, στα 80 μ. τέσσερα και στο τέλος πρόσθεσε άλλα επτά, μια και στο Βερολίνο προτίμησε να τρέξει τα τελευταία 20 μ. κι όχι να αρχίσει τους πανηγυρισμούς, όπως στο Πεκίνο.

Και το κακό είχε ξεκινήσει από νωρίς. Τη στιγμή που οι Γκέι και Ασάφα Πάουελ δεν κατάφεραν να κάνουν τη «φονική» αντίδραση και να εκτελέσουν τα πρώτα 20 μ. που θα άφηναν τον Μπολτ πίσω τους, είχαν χάσει το παιχνίδι. Τη στιγμή που ο 23χρονος παγκόσμιος ρέκορντμαν μπήκε στο δεύτερο μισό της κούρσας, που είναι και το ακαταμάχητο όπλο του, δεν είχε να ανησυχεί για τίποτα. Και φρόντισε όχι μόνο να «σπάσει» τα χρονόμετρα, αλλά και τα ραντάρ ταχύτητας. Στο τμήμα 60-80 οι σπρίντερ φτάνουν πάντα στο μέγιστο. Τι έδειξε το ραντάρ αυτή τη φορά; Το εντυπωσιακό 44.72 χλμ/ώρα. Αξίζει να σημειωθεί πως το αντίστοιχο στοιχείο του περσινού τελικού στους Ολυμπιακούς Αγώνες ήταν 43.9 χλμ./ώρα. Και ο Μπολτ... κινδυνεύει να πάρει κλήση.

Εμπνευση

Γνωρίζει τι σημαίνει η κατάρριψη ενός παγκόσμιου ρεκόρ. Παρ' όλα αυτά, ξέρει πως ο Ουσέιν Μπολτ κι εκείνος δεν μπορούν να μπουν στην ίδια κατηγορία. Γι' αυτό ο Ντάιρον Ρόμπλες δεν διστάζει να εκφράσει τον θαυμασμό του για τον Τζαμαϊκανό. «Είναι φαινόμενο! Οταν τον βλέπεις στον αγωνιστικό χώρο, εμπνέεσαι για να πιέσεις τα όριά σου, να τρέξεις γρήγορα και να κυνηγήσεις ένα παγκόσμιο ρεκόρ», δήλωσε ο Κουβανός «χρυσός» Ολυμπιονίκης των 110 μ. με εμπόδια.

Δώρο

Από παγκόσμια πρωταθλήτρια, απλή φίλαθλος και πάλι πίσω. Αυτή τη διαδρομή έκανε μέσα σε λίγα λεπτά προχθές το βράδυ η Τζέσικα Ενις. Την ώρα που η Βρετανίδα πανηγύριζε την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στο έπταθλο, ο γύρος του θριάμβου διακόπηκε, διότι είχε φθάσει η ώρα της εκκίνησης για τον τελικό των 100 μέτρων. «Ηταν απίστευτο ότι είχα την ευκαιρία να τον δω από εκεί να τρέχει τόσο γρήγορα! Ηταν ένα δώρο για εμένα. Το τέλειο τέλος σε ένα υπέροχο διήμερο», είπε εκστασιασμένη η Ενις.

Τις αποστόμωσε

Στα κλισέ ελαττώματα που αποδίδουν οι άνδρες στις γυναίκες περιλαμβάνεται η γκρίνια. Δυστυχώς οι σπρίντερ των 100 μ. φρόντισαν να το επιβεβαιώσουν. Προχθές το πρωί, όταν οι αθλήτριες έμπαιναν στη μεικτή ζώνη έπειτα από τον προκριματικό, οι περισσότερες ένα πράγμα είχαν στο μυαλό τους. Πώς θα παραπονεθούν γιατί ο ελαστικός τάπητας του Ολυμπιακού σταδίου του Βερολίνου είναι πιο μαλακός -και κατά συνέπεια πιο «αργός»- από εκείνον στο Πεκίνο. Μόνο η Βερόνικα Κάμπελ διασώθηκε. «Πάντα πιστεύω ότι οι μεγάλοι αθλητές κάνουν τις μεγάλες πίστες», είπε η Τζαμαϊκανή παγκόσμια πρωταθλήτρια. Μάλλον είχε πληροφορίες εκ των έσω για το ότι θα τις διέψευδε ο συμπατριώτης της Μπολτ, έπειτα από λίγες ώρες, στον τελικό.

Αισθάνονται ευτυχείς!

Υπήρξαν αμφότεροι μεγάλοι σταρ των σπριντ. Τόσο ο Φρανκ Φρέντερικς όσο και ο Μορίς Γκριν έχουν γράψει το δικό τους κομμάτι στην ιστορία των 100 μ. και των 200 μέτρων. Αλλά παρακολουθώντας την ιστορία να αλλάζει διά χειρός Ουσέιν Μπολτ αισθάνονται ευτυχείς. Γιατί αυτό το βλέπουν από την κερκίδα ως θεατές πια και όχι από το πίσω μέρος της κούρσας αντικρίζοντας την πλάτη του Τζαμαϊκανού. «Είμαι πολύ χαρούμενος που κάθομαι εδώ και δεν πρέπει να βρω τι χρειάζεται να κάνω για να νικήσω αυτούς τους τύπους», είπε ο Φρέντερικς. Οταν ο Γκριν ρωτήθηκε για το αν θα λαχταρούσε να ήταν αντίπαλος του Μπολτ, γελώντας, βιάστηκε να απαντήσει: «Σε καμία περίπτωση! Είστε τρελοί;».

Πηγή: SportDay