Περιμένοντας τις εκπτώσεις...

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΖΙΑΣ

Μάθανε τις εκπτώσεις και οι ελληνικές ομάδες. Πέφτουνε οι τιμές τις τελευταίες μέρες του Αυγούστου. Αυτό δεν είναι λάθος. Οντως αν βγεις τώρα στο παζάρι μπορείς να βρεις κάτι καλό. Καλό και φθηνό. Φθηνότερο σε σχέση με πριν από δύο μήνες. Μπορείς να πάρεις και δανεικό σε τιμή ευκαιρίας. Αυτή είναι μια λογική τακτική αν δεν έχεις λεφτά. Είναι, όμως, μια κίνηση που παράλληλα εμπεριέχει ρίσκο. Ποιο είναι αυτό;

Στην αγορά καμία ομάδα δεν βγαίνει μόνη της. Δεν είσαι ο μόνος... έξυπνος που θα πάει να ψωνίσει φθηνά. Εκεί μπορεί να προκύψει πλειστηριασμός και να χάσεις τον παίκτη που θέλεις. Το άλλο ρίσκο είναι η μάχη με τον χρόνο. Οταν απομένουν παρά ελάχιστες μέρες για να λήξει η μεταγραφική περίοδος, τότε κινδυνεύεις να μην προλάβεις να ολοκληρώσεις μια μεταγραφή. Μπορεί ο παίκτης να εγείρει ξαφνικά υπέρογκες απαιτήσεις και να μην έχεις περιθώρια αντίδρασης.

Επίσης, μπορεί να μη βρεις έναν πραγματικά καλό παίκτη που θα έρθει και θα κάνει τη διαφορά. Παράλληλα, είναι πιθανό να πας να ψωνίσεις με λίγα λεφτά και στο φινάλε να δώσεις ένα τσουβάλι ευρώ επειδή θα τελειώνει ο χρόνος και η ομάδα που θα σου δώσει τον παίκτη θα έχει καταλάβει πως την έχεις ανάγκη. Aπο την άλλη υπάρχει και αγωνιστικό κόστος.

Οσο πιο αργά έρθει ένας παίκτης τόσο πιο αργά θα μπει στον ρυθμό της ομάδας και θα προσαρμοστεί στον νέο τρόπο ζωής και το σύστημα μέσα στο γήπεδο. Σίγουρα η χρονιά δεν αρχίζει και δεν τελειώνει τον Σεπτέμβρη. Εναν παίκτη τον αποκτάς για όλη την περίοδο.

Αν τον πάρεις νωρίς, τότε μειώνεις κατά πολύ και το ρίσκο και του δίνεις την ευκαιρία να προσφέρει με την έναρξη των επίσημων υποχρεώσεων. Για τους προπονητές και τους προέδρους, όμως, το σημαντικό είναι να έρθει ο παίκτης, έστω κι αν είναι την τελευταία ώρα των μεταγραφών. Τα περί προγραμματισμού θα έχουν πάει περίπατο, αλλά αυτό είναι πάντα το τελευταίο που κοιτάνε οι σύλλογοι. Δος ημίν σήμερον...