Τι όνειρο είδε ο Τεν Κάτε;

Ηταν από τις καταστροφές που ο καθένας έβαλε το λιθαράκι του. Ας ξεκινήσουμε με τον προπονητή, που η συνεισφορά του δεν ήταν λιθαράκι, αλλά αγκωνάρι.

Κι εγώ έχω δει περίεργα όνειρα. Εχω δει ότι ήμουν αστροναύτης, έχω δει τα γενέθλια μιας καμήλας, αλλά ούτε με κράνος κυκλοφορώ στον δρόμο ούτε χτυπάω κουδούνια να ρωτάω αν η εκεί μένει η καμήλα που γιορτάζει. Οπότε τι όνειρο είδε ο Τεν Κάτε που τον έκανε να βάλει τον Μπιέρσμιρ να παίξει δεξί μπακ; Ο,τι και να ήταν, πρέπει να ήταν ευχάριστο για τον προπονητή, αλλά κατέληξε εφιάλτης για τον κόσμο. Γιατί ο Μπιέρσμιρ μπορεί να κόβει, μπορεί να πηδάει για κεφαλιές, αλλά ούτε με την μπάλα τρέχει ούτε μπορεί να συνδυαστεί με παίκτη που τρέχει στην πλευρά του.

Αν δεν έχει δεξιό πλάγιο ο Παναθηναϊκός, ας ζητήσει ο Τεν Κάτε από τον Πατέρα να κόψει έναν τέταρτο Πιζάρο και να του βρουν κάποιον που να παίζει τη θέση και αν ο Πατέρας έχει ξεμείνει από Πιζάρο, ας βάζει τουλάχιστον ο κόουτς τον Βύντρα αντί του Μπιέρσμιρ.

Αποδεικνύεται, πάντως, ότι για να εξοικονομηθούν κάτι ψιλά σε Πιζάρο έφυγε ο Νίλσον, που μπορεί να μην ήταν κάποιος θεός του ποδοσφαίρου, αλλά μετά τον Μουν ήταν ο καλύτερος δεξιός πλάγιος. Για να μην πω πριν και από τον Μουν. Επίσης, ο κόουτς ευθύνεται για ένα σύστημα που ό,τι και να έπαιζε, συνέκλινε προς το κέντρο. Η είσοδος του Λέτο στο δεύτερο ημίχρονο αξιοποίησε και τις επιθετικές ικανότητες του Σπυρόπουλου και άνοιξε το παιχνίδι του Παναθηναϊκού.

Μόνο που υπάρχουν και τα λιθαράκια των παικτών, που όταν μαζεύονται όλα μαζί κάνουν ένα αγκωνάρι μεγαλύτερο και από αυτό του κόουτς. Πρώτον, αγωνιστικά το δίδυμο Βύντρα και Καντέ κατέγραψε σκηνές απείρου κάλλους. Ορκισμένος εχθρός να είσαι του Τεν Κάτε, τι μπορούσε να κάνει στη φάση που ο Χολέντα παίρνει την κεφαλιά μισό μέτρο διαφορά από τον Βύντρα και βάζει το πρώτο γκολ; Να μπει στο γήπεδο και να σηκώσει τον Βύντρα ή να κάνει πατητή στον Χολέντα;

Επίσης, τι να κάνει στη φάση που ο Σιμάο ταλαιπωρεί την μπάλα, πανικοβάλλεται, στο τέλος τη χάνει και η φάση καταλήγει στη σέντρα που φέρνει τελικά το δεύτερο γκολ; Να του δώσει Αρντάν να ηρεμήσει; Στην ίδια φάση, όταν ο Σιμάο έχει χάσει την μπάλα, κάτω δεξιά στο πλάνο εμφανίζεται ο Σπυρόπουλος να αγκομαχεί σαν τον τελευταίο φαντάρο από τον Σαγγάριο. Τι να κάνει ο κόουτς; Να του πει «ή μπορείς να γυρνάς ή να μην κατεβαίνεις»; Μερικά πράγματα όπως το «πρέπει να αναπνέεις για να μην πεθάνεις» είναι μεν σωστά, αλλά δεν χρειάζεται να λέγονται.


Σε ένα πράγμα συμφωνούν ο υποτιθέμενος και ο πραγματικός γιος του Σάββα. Στο ότι όταν οι παίκτες του Ολυμπιακού κατεβαίνουν τσιτωμένοι για να παίξουν ένα ματς χωρίς να πλακώνονται στις δηλώσεις, το κερδίζουν. Από τα ματς του εξωτερικού μέχρι τα άλλα που κρινόντουσαν πρωταθλήματα, όταν οι παίκτες του Ολυμπιακού ανησυχούσαν, οι δύο γιοι του Σάββα χαιρόντουσαν.

Από εκεί και πέρα, είχαν τα γούρια, τις φοβίες τους και ό,τι άλλο κάνει έναν άνθρωπο πολιτισμένο και μορφωμένο να συμπεριφέρεται για ένα τρίωρο σαν Ολυμπιακός. Αλλά το κοινό χαρακτηριστικό παρέμενε: «Αν αυτοί φοβούνται, εγώ δεν ανησυχώ». Σήμερα, λοιπόν, οι δύο γιοι του Σάββα θα πρέπει να είναι πανευτυχείς. Οι παίκτες του Ολυμπιακού πηγαίνουν να παίξουν στην Μπρατισλάβα τρομοκρατημένοι.

Δεν ξέρω τι βιβλικές ιστορίες καταστροφής τους διηγούνται τόσο καιρό οι άνθρωποι του Ολυμπιακού, αλλά αυτοί που έπαιζαν στο «Ημίχρονο του θανάτου» πρέπει να ήταν πιο άνετοι. Μέχρι και ο Μαρέσκα, που πιάνει το τι θέλει να ακούει ο κόσμος και η διοίκηση, σαν νέος Κούρκουλος, αντί να αναφωνήσει «όχι άλλο κάρβουνο», δήλωσε «όχι άλλη Ανόρθωση». Νομίζω, πάντως, ότι και η τάση να τσιτώνουν τόσο πολύ τους παίκτες είναι υπερβολική.

Αποδείχθηκε πέρυσι στο δεύτερο ματς με την Ανόρθωση, όταν από την υπερβολική τσίτα στο κέντρο του Ολυμπιακού οι παίκτες δεν μπορούσαν να αλλάξουν μπαλιά στο μισό μέτρο. Ο αντίλογος είναι ότι το σύστημα δουλεύει στα πρώτα ματς, αλλά όχι όταν ο Ολυμπιακός χρειάζεται να ανατρέψει αποτέλεσμα. Η θεωρία σηκώνει νερό, γιατί και το 4-1 στη Λεωφόρο το 2001, που είχε έρθει μετά την ισοπαλία στο ΟΑΚΑ, χρεώνεται στη μέθοδο της τσίτας. Ας πούμε ότι κάθε οπαδός έχει επιλεκτική μνήμη και σήμερα θα δούμε αν το να τρελαίνεις μια ομάδα στο άγχος είναι συνταγή στην επιτυχία.

Μια, λοιπόν, που η συζήτηση ήρθε στον Σάββα, ενδιαφέρον έχει σε τι φόρμα θα κατέβει φέτος για το πρωτάθλημα. Οταν ο Σωκράτης, βλέποντας τα κόζια να αλλάζουν, αποφάσισε να επανενεργοποιήσει τον Λούβαρη, ο Σάββας, ως καλός στρατιώτης του Ολυμπιακού, έσφιξε τα δόντια, έριξε και ένα μικρό καρφί ότι η συνεισφορά του φαίνεται στο γήπεδο και δέχτηκε τον νέο περιορισμένο ρόλο του.

Η απογοήτευσή του φαίνεται και από τη συμπεριφορά του πριν από το ματς με τη Σλόβαν. Ενώ πέρυσι ο Σάββας θα είχε βγάλει τρεις μεγεθύνσεις και δύο Σινάνογλου, φέτος πάει στην Μπρατισλάβα στη μούγκα. Πόσο, όμως, θα αντέξει; Σε λιγότερο από ένα μήνα ο Ολυμπιακός παίζει με την ΑΕΚ και όλο και κάτι θα πει ο Θανόπουλος, κάτι θα πει και κάποιος παίκτης και ο γνωστός Σάββας θα ξαναεμφανιστεί.

Για την ώρα, πάντως, ούτε μια καλή κόντρα δεν μπορεί να φτιαχτεί. Εκανε μια προσπάθεια ο Νίκος Πατέρας να ανεβάσει την ατμόσφαιρα με τη φράση «να αφήσουμε και κανέναν παίκτη να πάρει ο Ολυμπιακός», αλλά από την άλλη πλευρά δεν υπήρξε σοβαρή απάντηση. Ο Σάββας είναι πικαρισμένος, ο Σωκράτης ψάχνει αγοραστή των μετοχών, ο κύριος Γιώργος είναι για άλλα και η κόντρα δεν στήθηκε. Κάτι πήγε να γίνει και με τη δήλωση του Θανόπουλου ότι ο Σισέ είναι σακάτης. Αλλά ο Dear All απλώς δεν είχε καταλάβει τι έλεγε και τα μάζεψε γρηγορότερα και από τον Κομπότη όταν τον είχε πάρει τηλέφωνο ο Πατέρας για τις δηλώσεις του για τον Τεν Κάτε. Οπότε, στην Αθήνα τουλάχιστον, γαλήνη.

Η Θεσσαλονίκη, βέβαια, είναι μια άλλη ιστορία και το ετήσιο σκάλωμα ανάμεσα σε ΠΑΟΚ και Αρη θα γίνει για τη μεταγραφή του Βιτόλο. Για να δικαιολογήσει την απώλεια του παίκτη ο Γιάννης Κόντης σκότωσε τη λογική. «Εμάς μας πειράζει να χάνουμε παίκτες που τους θέλουμε.

Οταν του κάναμε την πρόταση και δεν απάντησε, δεν τη δέχθηκε, έπαψε πια να είναι στόχος μας», είπε ο Κόντης, δίνοντας μια νέα ερμηνεία στη λέξη «θέλω». Δηλαδή αν πας σε ένα μπαρ, δίπλα κάθεται μία που γουστάρεις, της πεις «θέλεις, μωρό μου, να γνωριστούμε καλύτερα;» και αυτή γυρίσει από την άλλη, πάει να πει ότι δεν την ήθελες;

Για το δεύτερο που είπε ο Κόντης, ότι ο Αρης θα διεκδικήσει χρήματα από τη Σανταντέρ επειδή ο Βιτόλο πήγε σε άλλη ελληνική ομάδα, παρ' ότι ο Βιτόλο έμεινε ελεύθερος, περιέργως υπάρχει μια λογική. Ο Βιτόλο έμεινε ελεύθερος χαρίζοντας στη Σανταντέρ κάποια οφειλόμενα.

Τώρα αν ο Αρης κατορθώσει να στηρίξει την άποψη ότι η διαγραφή των χρημάτων του Βιτόλο στην πραγματικότητα ήταν το τίμημα της μεταγραφής του παίκτη στον ΠΑΟΚ, θα πάρει τα λεφτά της ρήτρας. Μόνο που η υπόθεση μπλέκεται, γιατί αν πραγματικά η Σανταντέρ βρισκόταν σε αδυναμία να πληρώσει, δεν μπορεί να τιμωρηθεί για κάτι που δεν είχε πρόθεση. Επαναλαμβάνω, δύσκολη υπόθεση, αλλά όχι αδύνατη και όσον αφορά τον ΠΑΟΚ αδιάφορη, μια και είναι αδύνατον η ΦΙΦΑ να τον υποχρεώσει να πληρώσει τον Αρη.


Oπως αναμενόταν, η μεταγραφή του Μάντζιου συνδέεται με τη μεταγραφή του Τζεμπούρ. Μόνο που αν ο Μπλάνκο και ο Τζεμπούρ δεν χώραγαν στην ίδια περιοχή, ο Μπλάνκο και ο Μάντζιος δεν χωράνε στην ίδια ενδεκάδα. Και ο Μάντζιος δεν παίρνει μεταγραφή για να είναι αναπληρωματικός.