Η εποχή της καλύτερης προετοιμασίας, μέχρι φυσικά την επόμενη

Βρισκόμαστε στην πιο ωραία εποχή του χρόνου. Η διάθεση είναι ανεβασμένη, αφού ο ήλιος και η θάλασσα αποτελούν παράγοντες βελτίωσής της, και ακόμα και αυτοί που είναι ακόμη στα γραφεία έχουν ένα κοντινό όραμα στις διακοπές. Είναι λοιπόν η καλύτερη στιγμή για να επιθυμεί ο καθένας το παραμύθιασμά του εν όψει του χειμώνα, που αυτή τη στιγμή έχει απωθηθεί ως σκέψη στο πίσω μέρος του εγκεφάλου.

Κάποτε, μέχρι και πριν από λίγα χρόνια και ο Αύγουστος έπαιρνε ξεχωριστή θέση στο πάνθεον της αποθέωσης κάθε παιχταρά που ερχόταν για να απογειώσει την οπαδική φαντασία. Είναι γεγονός πως οποιοδήποτε θέμα που θα μας έφερνε αναστολές και θα μας έκανε να πάρουμε μια επιφυλακτική στάση απέναντί του οποιαδήποτε άλλη εποχή του χρόνου, το καλοκαίρι το κοιτάμε ανάλαφρα.

Η απογείωση της κυκλοφορίας των αθλητικών φύλλων αυτή την εποχή έχει να κάνει με παιδικά βιώματα για τους άνδρες που θυμούνται τον εαυτό τους να τρέχει στο περίπτερο για να διαβάσει στην εφημερίδα το ποιον ημίθεο πήρε η ομάδα τους.

Σήμερα με το site και το ραδιόφωνο να μην αφήνουν περιθώρια ανάσας σε αποκλειστικότητα στις εφημερίδες, είμαστε στην αρχή ενός τέλους εποχής, αλλά και πάλι αυτή η συνήθεια είναι όπως όλες αυτές που παραπέμπουν, όπως γράφει ο Μαρσέλ Προυστ, σε εκείνα τα μοναδικά γλυκίσματα στο αριστουργηματικό «Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο». Κάθε βούτηγμά τους στον καφέ και μία παιδική ανάμνηση, κάθε μυρωδιά και κάθε σκέψη αποτελούν μια στιγμή που ο εγκέφαλος έχει καταχωρίσει με τη δική του μοναδική δυνατότητα αρχειοθέτησης στις ξεχωριστές.

Αυτή την περίοδο λοιπόν οι εφημερίδες ζουν την καλύτερη εποχή τους. Είναι η εποχή της «καλύτερης προετοιμασίας που έγινε ποτέ». Μέχρι την επόμενη φυσικά. Μέχρι να αρχίσουν τα πρωτοβρόχια (στην τελευταία διετία μάλιστα μιλάμε για τον Δεκαπενταύγουστο πλέον) και αντιληφθούμε ότι ο αέρινος εξτρέμ που κατάπινε τα χιλιόμετρα στην προετοιμασία είχε την ίδια αδυναμία και στα ουίσκι στην παραλιακή, μέχρι να γίνει ολοφάνερο πως ο θηριώδης χαφ που αγωνιζόταν σαν βασιλιάς έκανε ακριβώς αυτό και στα επίσημα ματς.

Μόνο όμως που έμοιαζε σαν τον βασιλιά στο σκάκι, αγωνιζόμενος ένα βήμα μπροστά και ένα πίσω, μένοντας πάντα σταθερός! Μέχρι επίσης να δούμε με τα μάτια μας πως ο αίλουρος γκολκίπερ που απογειωνόταν στην προετοιμασία το ίδιο κάνει και τώρα, αλλά με μία κακή συνήθεια, να μην ακουμπάει ποτέ την μπάλα.

Ολα αυτά που τα καταλαβαίνουμε πολύ εύκολα μόλις αρχίσει η σεζόν, το καλοκαιράκι μάς αρέσει να μας παραμυθιάζουν. Δεν μας πειράζει να διαβάζουμε για παίκτες που ξεπερνάνε όλη την αντίπαλη ομάδα (αλλά δεν μας συμπληρώνει κανείς πως ο αγώνας ήταν 5Χ5), μας κεντρίζει το ενδιαφέρον να γράφει ο απεσταλμένος πως ο τάδε παίκτης, που δεν υπολογιζόταν από τους προηγούμενους προπονητές, έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη του καινούργιου (αλλά δεν μας απασχολεί το γεγονός πως και πέρυσι τα ίδια γράφονταν και μετά ο αδικημένος άσος άρχισε τα γνωστά τερτίπια του), ενώ φυσικά όλοι μας απολαμβάνουμε τις δηλώσεις που γίνονται από τους παίκτες της ομάδας για τον καλύτερο προπονητή που πέρασε ποτέ από τα μέρη μας. Επαινοι και διθύραμβοι για το στυλ του, για τις καινοτομίες της προπόνησης για την επιβλητικότητά του.

Φυσικά καμία μουρμούρα, γιατί ο οπαδός που διαβάζει αν δει κάτι επικριτικό στραβώνει και το εκλαμβάνει ως πόλεμο στην ομαδάρα του. Ετσι ο Μπάκε ήταν ένας εξαιρετικός προπονητής με πρωτόγνωρες μεθόδους μέχρι τον Σεπτέμβριο που απολύθηκε και έβγαιναν τότε οι ίδιοι παίκτες και μιλούσαν για ελαστική προετοιμασία και μηδενική πειθαρχία. Ετσι ο Φερέρ ήταν ο κορυφαίος που πέρασε από την Ελλάδα τα τελευταία 25 χρόνια και αποθεωνόταν για τον τρόπο που χειριζόταν τις βεντέτες, και μετά την απομάκρυνσή του όλοι μιλούσαν για έναν τύραννο ουσιαστικά που δεν είχε το παραμικρό έρεισμα στα αποδυτήρια.

Ετσι υπήρχε ένα λιβάνισμα στον Σόλιντ σχετικά με τον πρωτοποριακό τρόπο το 2005 που φόρμαρε την ομάδα για να είναι έτοιμη στο ξεκίνημα της σεζόν, αλλά, μόλις ήρθε η σφαλιάρα από τη Ρόζενμποργκ στην πρεμιέρα των ομίλων, όλοι συμφώνησαν πως είχε μαρσάρει νωρίς και έμεινε από βενζίνη! Τέτοια παραδείγματα είναι πάμπολλα, αλλά, όπως λένε οι Αμερικανοί, «μην αφήνεις ποτέ την αλήθεια να σου χαλάσει μια ωραία ιστορία».

Αριστα από την αρχή έως το τέλος

Η πρώτη προσπάθεια της εταιρείας Eleven Group στις συναυλίες υψηλού επιπέδου στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία την προηγούμενη εβδομάδα με την έλευση ενός διαχρονικού μύθου, του Santana. Συνήθως στις συναυλίες αυτού του βεληνεκούς επικρατεί μία προχειρότητα στην Ελλάδα, σε θέματα που είναι καίρια. Δηλαδή ενώ οι εταιρείες που τη σχεδιάζουν κάνουν εξαιρετική προσπάθεια σε όλο το διάστημα της προεργασίας, μόλις φτάνει η ώρα της συναυλίας αφήνουν το καράβι ακυβέρνητο.

Στην προκειμένη περίπτωση υπήρξαν άψογος σχεδιασμός και εκτέλεση από όλους τους εμπλεκόμενους, που είχαν άμεσο αντίκτυπο και στους γνωστούς καλεσμένους αλλά κυρίως στους μη διάσημους. Και αυτό είναι το κλειδί. Στην περίπτωση της συναυλίας του Santana τα πάντα λειτούργησαν στην εντέλεια και το αντιλήφθηκαν όλοι οι άνθρωποι της «SportDay» και του NovaΣΠΟΡ FM που βρέθηκαν εκεί. Στο παρελθόν σε κάποιες συναυλίες που υπήρξαμε χορηγοί επικοινωνίας, γίναμε δέκτες παραπόνων από κόσμο που ταλαιπωρήθηκε. Σε αυτή την περίπτωση, αντίθετα, είχαμε μόνο θετικά σχόλια και αυτό σημαίνει πολλά.