Ενα στοίχημα πολύ ακριβό

Aν ήμασταν στο καλοκαίρι του 2004 και ο Παναθηναϊκός έπαιρνε τον Σισέ, θα μιλούσαμε για τη μεγαλύτερη μεταγραφή στην ιστορία του «τριφυλλιού». Ομως βρισκόμαστε πια στο 2009, ο Γάλλος διεθνής στο ενδιάμεσο από ακριβότερη μεταγραφή στην ιστορία της Λίβερπουλ (20 εκατομμύρια ευρώ) βρέθηκε δανεικός από τη Μαρσέιγ στη Σάντερλαντ, έχει πάθει σοβαρές ζημιές και στα δύο πόδια. Με δεδομένο το ιδιόρρυθμο του χαρακτήρα του, μιλάμε για ένα πολύ ακριβό στοίχημα που παίρνει ο ΠΑΟ.

Θυμάμαι το βράδυ του πρώτου του σοβαρού τραυματισμού, εναντίον της Μπλάκμπερν τον Οκτώβριο του 2004, τα ρεπορτάζ να αναφέρουν πως λίγο έλειψε να χάσει το πόδι του, μια και η ζημιά με το συντριπτικό κάταγμα κνήμης και περόνης έπρεπε να αντιμετωπιστεί από τους τραυματιοφορείς άμεσα προτού καν φτάσει στο νοσοκομείο. Επανήλθε λίγους μήνες μετά και έπαιξε μάλιστα στον αξέχαστο τελικό της Πόλης, σκοράροντας στη διαδικασία των πέναλτι, αλλά ποτέ δεν ήταν ξανά ο ίδιος παίκτης που έλαμπε στην Οσέρ.

Πήγε στη Μαρσέιγ, αλλά το 2006 πριν από το Μουντιάλ σε φιλικό της Γαλλίας με την Κίνα έπαθε ανάλογη ζημιά και στο άλλο πόδι, οπότε πλέον η καριέρα του τέθηκε σε κίνδυνο. Φέτος με τη φανέλα της Σάντερλαντ σε 35 ματς έβαλε 10 γκολ, κάτι που επ' ουδενί δεν μπορεί να θεωρηθεί αμελητέο, αλλά οι «μαύρες γάτες» δεν θεώρησαν πως άξιζε τα λεφτά που ήθελε η Μαρσέιγ για να τον παραχωρήσει.

Φυσικά, αν ήταν ακόμα ο Σισέ που έβαζε τις άμυνες στα δίχτυα στο Σαμπιονά, θα ήταν ο παρτενέρ του Τόρες στη Λίβερπουλ ή του Μπενζεμά στην εθνική Γαλλίας. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι κακή περίπτωση για την Ελλάδα. Αντίθετα, άνετα κάνει τη διαφορά ανάμεσα στο να πάρεις τον τίτλο ή όχι. Μην ξεχνάμε πως είναι στα 27 του χρόνια ακόμα, οπότε αν τα ιατρικά τεστ δείξουν πως δεν ταλαιπωρείται πια από τα προηγούμενα προβλήματά του, τότε τα λεφτά αυτά λογικά θα πιάσουν τόπο.

Ο ορίτζιναλ και ο νέος Κατσουράνης

Για να βάλουμε τα πράγματα στην αληθινή τους διάσταση, γιατί μ' αυτά που γράφονται και ακούγονται μπερδευόμαστε. Λοιπόν, ο Παναθηναϊκός παίρνει τον... αληθινό Κατσουράνη και η ΑΕΚ τον... καινούργιο, σύμφωνα με τα ρεπορτάζ. Αλλά αυτό που είναι ξεκάθαρο δεν είναι άλλο από το ότι ο μεν Παναθηναϊκός έχει κάτι χειροπιαστό στα χέρια του.

Αντίθετα, η «Ενωση» κάτι που ελπίζει να γίνει τέτοιο. Διότι ο Γρηγόρης Μάκος δεν είναι ακόμα «νέος Κατσουράνης», αλλά απλώς ο Γρηγόρης Μάκος με όλα τα «συν» και τα «πλην» που έχει για την ηλικία του. Είναι οκτώ χρόνια μικρότερος από τον Πατρινό μέσο, κάτι πολύ θετικό αν μιλάμε για προσδόκιμο χρόνο προσφοράς, αλλά κάτι αρνητικό αν συζητάμε για εικόνες, παραστάσεις και εμπειρίες.

Ο ΠΑΟ εν ολίγοις παίρνει έναν έτοιμο ποδοσφαιριστή, κάποιον που δεν χρειάζεται να καταλαβαίνεις πολλά πράγματα για να τον κατατάξεις στην κατηγορία «απαραίτητος» σε μία ομάδα. Η ΑΕΚ αποκτά ένα παιδί που έχει εξαιρετικά προσόντα και που, αν δουλευτεί σωστά και άνετα, θα κάνει μεγάλη καριέρα. Για τον Μάκο έχω να πω ένα και μόνο: είναι εξαιρετικός χαρακτήρας. Και είναι βέβαιο ότι τα πολλά προσόντα του θα αναδειχτούν δουλεύοντας με τον Ντούσαν Μπάγεβιτς. Οσο για τον Κατσουράνη, καταθέτω μία προσωπική εμπειρία.

Στο ταξίδι της Εθνικής πέρυσι σε Λετονία και Λουξεμβούργο μιλούσα με αρκετούς παίκτες, με τους οποίους έχω την οικειότητα, και κάναμε ένα μικρό τεστ. Τους ζήτησα να μου πουν χωρίς σκέψη ποιος ποδοσφαιριστής από την ομάδα θα ήταν η πιο μεγάλη ζημιά αν έλειπε σε ένα κρίσιμο ματς. Είχαν το δικαίωμα να πουν από δύο ονόματα και από αυτούς που απάντησαν (και ήταν αρκετοί) ο Κατσουράνης συγκέντρωσε τις περισσότερες προτιμήσεις. Δεύτερος ήταν ο Καραγκούνης και ο Παναθηναϊκός τη νέα σεζόν θα έχει την πολυτέλεια να τους έχει μαζί στην ενδεκάδα. Εκτός αν ο Τεν Κάτε έχει πάλι τίποτα περίεργες ιδέες!

Ο Κατσουράνης είναι τόσο πολυσύνθετος που ένας προπονητής λύνει περισσότερα από ένα προβλήματα όταν τον έχει στη διάθεσή του. Ο Κίκε Φλόρες σε μία συνέντευξή του πριν από μερικούς μήνες τον αποκάλεσε «σκάουτερ» μέσα στο γήπεδο, τονίζοντας κάτι που αρκετοί στην Ελλάδα γνώριζαν ήδη από το 2004. Ο Κατσουράνης έχει την ικανότητα να ακτινογραφεί τον αντίπαλο την ώρα που αγωνίζεται απέναντί του και μη νομίζετε πως αυτό είναι κανόνας στο ποδόσφαιρο.

Στον Παναθηναϊκό κόντεψαν να χάσουν την περίπτωση γιατί ασχολήθηκαν με τον Ενχελάαρ, αλλά κάθε εμπόδιο σε καλό, μια και ο Ολλανδός όσο σπουδαίος παίκτης και αν είναι, δεν μπορεί να μπει καν στη ζυγαριά η χρησιμότητα ή όχι του Κατσουράνη σε μια ομάδα. Και μάλιστα αποκτάται με ένα ποσό που δεν ξεπερνά τα λεφτά που δόθηκαν για τον Ροντρίγκο Σόουζα πέρυσι!

Η ΑΕΚ από την άλλη πλευρά πήρε την απόφασή της να μην ασχοληθεί με τον παίκτη που έχει ένα συμβόλαιο πολύ υψηλό για τα δικά της στάνταρ και για τον οποίο ο Μπάγεβιτς δεν καίγεται να συνεργαστεί μαζί του. Η ΑΕΚ θα πάρει και ένα ποσό κοντά στο ένα εκατομμύριο ευρώ από τη μετακίνηση του πρώην παίκτη της στην Παιανία.

Μικρό ποσό λένε κάποιοι, αλλά επί της ουσίας ποιος θα διασφάλιζε την «Ενωση» πως θα πάρει πιο πολλά με κάποιον άλλον τρόπο; Και με αυτά τα χρήματα μπορεί και εξασφαλίσει ότι ο Γρηγόρης Μάκος θα έκανε πραγματικότητα την επιθυμία του, όπως την είχε εκφράσει στη συνέντευξή του στους σπουδαστές στο ΚΕΝΤΡΟ ΑΘΛΗΤΙΚΟΥ ΡΕΠΟΡΤΑΖ πριν από ενάμιση μήνα. Να συνεργαστεί δηλαδή με τον Μπάγεβιτς. Κερδισμένος από την όλη ιστορία και ο Πανιώνιος, μια και με έξυπνους ελιγμούς ο Κωνσταντίνος Τσακίρης κατάφερε να πουλήσει με καλά λεφτά έναν παίκτη που -να μην ξεχνάμε πως- τον Ιανουάριο θα έμενε ελεύθερος.

Απόλυτα επιτυχημένος

O Κώστας Πηλαδάκης από χθες είναι παρελθόν από την προεδρία της Σούπερ Λίγκας. Η ιστορία θα καταγράψει πως ήταν απόλυτα επιτυχημένος. Εκανε πραγματικότητα την κεντρική διαχείριση στα τηλεοπτικά, βοήθησε στην ομαλή διαδοχή στην ΕΠΟ με την εκλογή Πιλάβιου, ισορρόπησε την κατάσταση πολύ σωστά και ακούστηκαν επί της δικής του προεδρίας οι λιγότερες φωνές διαμαρτυρίας στην 30χρονη πορεία του επαγγελματικού ποδοσφαίρου στην Ελλάδα.

Οποιος νομίζει πως αυτά είναι εύκολα πράγματα, ας δοκιμάσει την τύχη του στην οδό Αστροναυτών. Οσο για τον διάδοχο; Το σωστό θα ήταν (αφού παρακάμφθηκε με δική της επιθυμία η σειρά της ΑΕΚ μετά τους κυρίους Κόκκαλη και Βαρδινογιάννη) να δοθεί το χρίσμα στον εκπρόσωπο της «Ενωσης». Ο Νίκος Θανόπουλος με την ήρεμη και τεχνοκρατική παρουσία του σ' αυτό το σύντομο διάστημα πιστεύω ότι δικαιούται την ευκαιρία.