1987 «ευχαριστώ» είναι λίγα...

Πριν από 22 χρόνια, η Εθνική έφθασε στην κορυφή της Ευρώπης - Eπιτυχία-ορόσημο στην ιστορία του αθλητισμού μας

Η ανάπτυξη και η εξέλιξη του μπάσκετ στην Ελλάδα οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στον Γκάλη, τον Γιαννάκη και τα άλλα παιδιά που το 1987 πέτυχαν κάτι που η πλειονότητα θεωρούσε ακατόρθωτο.

Στο Ευρωμπάσκετ της Αθήνας η ομάδα του Κώστα Πολίτη, κατέβαινε με στόχο κάτι παραπάνω από μία αξιοπρεπή εμφάνιση. Στην πορεία τα πράγματα ήρθαν διαφορετικά και…άνοιξε η όρεξη. Το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα εκτός των άλλων, κέρδισε δύο φορές τη μεγάλη Γιουγκοσλαβία, στον τελικό, χρειάστηκε να φτάσει στην παράταση αλλά εντέλει έριξε στο... καναβάτσο τη Σοβιετική Ένωση και... πλέον «είμαστε πια πρωταθλητές»…

Επιτυχία που πανηγυρίστηκε όσο καμία άλλη στη χώρα μας, ένας θρίαμβος που μαζί με εκείνο του ποδοσφαίρου το 2004 είναι οι μεγαλύτεροι στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού.
Και τι σύμπτωση. Κυριακή ήταν και τότε, 14 Ιουνίου 1987, Κυριακή και σήμερα, οπότε και συμπληρώνονται 22 χρόνια από το αξέχαστο έπος.

Πόσα άλλαξε το ’87

Το Ευρωμπάσκετ του 1987 αποτελεί το μεγαλύτερο ορόσημο στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ. Ρίξτε μια ματιά στο πώς επέδρασε το χρυσό ευρωπαϊκό στις Εθνικές ομάδες

Λίγο πριν από τη λήξη του 19ου αιώνα, το 1891, ο Τζέιμς Νέισμιθ ανακάλυψε το μπάσκετ. Σταδιακά άρχισε να γίνεται γνωστό στις Ηνωμένες Πολιτείες και στη συνέχεια σε ολόκληρο τον κόσμο. Στην Ελλάδα ήρθε αργότερα, αλλά κάλλιστα θα μπορούσε να έχει γενέθλια ημερομηνία τη 14η Ιουνίου 1987. Το άθλημα ήταν γνωστό μόνο σε μια ισχνή μειοψηφία, διότι οι πλατιές μάζες αγνοούσαν την πορτοκαλί μπάλα.

Με την κατάκτηση, ωστόσο, του Ευρωμπάσκετ το 1987 άρχισε να αυξάνεται κατακόρυφα το ενδιαφέρον του κόσμου και για αρκετά χρόνια εκτόπισε το ποδόσφαιρο από την πρώτη προτίμηση των Ελλήνων φιλάθλων. Με αφορμή τη συμπλήρωση 22 χρόνων από το χρυσό ευρωπαϊκό, ανατρέξαμε στις επιτυχίες των Εθνικών μας ομάδων για να διαπιστώσουμε τη ραγδαία αλλαγή που πραγματοποιήθηκε από τότε στο άθλημα με την «άνοιξη του μπάσκετ». Θυμηθήκαμε όλα τα μετάλλια που έχουμε κατακτήσει σε εθνικό επίπεδο –με την εξαίρεση όμως διοργανώσεων όπως οι Μεσογειακοί Αγώνες–, βάζοντας ως ημερομηνία-ορόσημο τις 14/06/1987.

Ανατρέχοντας λοιπόν στα επιτεύγματά μας πριν από το Ευρωμπάσκετ της Αθήνας, θα διαπιστώσουμε ότι από το πρώτο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της ιστορίας μέχρι και το 1987 απείχαμε από 12 διοργανώσεις, με μόνη επιτυχία το χάλκινο μετάλλιο του 1949 στην Αίγυπτο. Σε επίπεδο μικρότερων ηλικιακά Εθνικών, σημειώσαμε επίσης δύο ακόμα επιτυχίες, με τα ασημένια μετάλλια που κατέκτησαν οι Εφηβοι το 1970 (με πρωταγωνιστές, μεταξύ άλλων, τους Βαγγέλη Αλεξανδρή, Απόστολο Κόντο, Μιχάλη Γιαννουζάκο) και το 1975 οι Παίδες, με ηγέτες τους Παναγιώτη Γιαννάκη, Μέμο Ιωάννου, Λιβέρη Ανδρίτσο.
Επίσης, μη νομίζετε ότι η «χρυσή» Εθνική του 1987 είχε στο πρόσφατο παρελθόν της κάποιες αξιοσημείωτες επιτυχίες. Δεν συμμετείχε στο προηγούμενο Ευρωμπάσκετ, το 1985 στη Στουτγκάρδη, κατέλαβε τη δέκατη θέση στο Μουντομπάσκετ του 1986 και έπειτα δεν τα κατάφερε στο προολυμπιακό τουρνουά το 1988 του Ρότερνταμ στον δρόμο για τη Σεούλ.

Το βράδυ της 14ης Ιουνίου 1987, ωστόσο, μπήκαν τα πιο στέρεα θεμέλια για το ελληνικό μπάσκετ, το οποίο δεν εκμεταλλεύτηκε ευκαιριακά την επιτυχία, αλλά έχτισε πάνω της, με συνέπεια να ακολουθήσει πλήθος διακρίσεων σε όλα τα κλιμάκια των Εθνικών ομάδων από τους «απογόνους» των Παναγιώτη Γιαννάκη, Νίκου Γκάλη, Αργύρη Καμπούρη, Παναγιώτη Φασούλα, Φάνη Χριστοδούλου, Μέμου Ιωάννου, Λιβέρη Ανδρίτσου, Μιχάλη Ρωμανίδη, Νίκου Σταυρόπουλου, Νίκου Φιλίππου, Νίκου Λινάρδου, Παναγιώτη Καρατζά, υπό τις οδηγίες του Κώστα Πολίτη.
Η συνολική συγκομιδή των Εθνικών ομάδων, 22 χρόνια μετά το 1987, είναι 18 μετάλλια σε κάθε ηλικιακό επίπεδο. Σχεδόν, δηλαδή, ένα μετάλλιο κάθε χρόνο. Δεν είναι και άσχημα, ε;



Η κληρονομιά που άφησαν οι πρωταθλητές Ευρώπης της Αθήνας ήταν βαριά, αλλά οι επόμενοι κατάφεραν και ανταποκρίθηκαν και μάλιστα ουκ ολίγες φορές έχουν αναγνωρίσει ότι σε αυτούς «χρωστάμε όλα τα λεφτά και τη δόξα που κερδίζουμε». Σε μερικά χρόνια ελπίζουμε να υπάρχει και συνέχεια σε αυτή τη δήλωση, ως «ευχαριστώ» για τα όσα έχουν πετύχει οι νυν παίκτες της «επίσημης αγαπημένης».

Η συνολικη συγκομιδη μετα το 1987 ειναι 22 μεταλλια σε καθε ηλικιακο επιπεδο

ΤΟ ΟΡΟΣΗΜΟ
1987 (Ελλάδα)
Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ανδρών

Το πριν...
Χάλκινο 1949 (Αίγυπτος)
Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ανδρών
Αργυρό 1970 (Ελλάδα)
Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Εφήβων
Αργυρό 1975 (Ελλάδα)
Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Παίδων

...και το μετα
Χρυσό 1989 (Ισπανία)
Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Παίδων
Αργυρό 1989 (Γιουγκοσλαβία)
Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ανδρών
Αργυρό 1991 (Ελλάδα)
Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Παίδων
Αργυρό 1992 (Ελλάδα)
Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ελπίδων
Χρυσό 1993 (Τουρκία)
Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Παίδων
Χρυσό 1995 (Ελλάδα)
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Εφήβων
Χάλκινο 1995 (Πορτογαλία)
Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Παίδων
Χάλκινο 1998 (Βουλγαρία)
Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Εφήβων
Αργυρό 1999 (Σλοβενία)
Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Παίδων
Χάλκινο 2000 (Κροατία)
Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Εφήβων
Χρυσό 2002 (Λιθουανία)
Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Νέων Ανδρών
Χάλκινο 2002 (Γερμανία)
Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Εφήβων
Χάλκινο 2003 (Ελλάδα)
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Εφήβων
Χρυσό 2005 (Βελιγράδι)
Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ανδρών
Αργυρό 2005 (Αργεντινή)
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Νέων Ανδρών
Αργυρό 2006 (Ιαπωνία)
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ανδρών
Αργυρό 2007 (Ισπανία)
Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Εφήβων
Χρυσό 2008 (Ελλάδα)
Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Εφήβων

Πηγή: SportDay