Ο «άγγελος» της Γιουβέντους

Το πλήρωμα του χρόνου ήρθε για έναν ακόμη μεγάλο ποδοσφαιριστή της σύγχρονης εποχής να αποχωρήσει από την ενεργό δράση. Ο Πάβελ Νέντβεντ ακολουθώντας το παράδειγμα του Πάολο Μαλντίνι και του Λουίς Φίγκο πήρε τη μεγάλη απόφαση να αποχωρήσει ακμαίος και σε υψηλή θέση στην εκτίμηση κάθε ποδοσφαιρόφιλου. Απόφαση δικαιολογημένη από τα 37 χρόνια του, όχι όμως και από την εικόνα του στο γήπεδο, αφού ο Τσέχος μέσος εξακολουθεί να έχει περισσότερο πάθος, αντοχή και αποτελεσματικότητα από πολλούς νεότερούς του ακόμη και τώρα. Ίσως αυτό να ήταν το στοιχείο που τον ξεχώριζε από όλους τους «μεγάλους» της εποχής του: ο συνδυασμός τεχνικής με δύναμη και ταχύτητα.

Γεννημένος στο Τσεμπ της ενωμένης Τσεχοσλοβακίας στις 30 Αυγούστου του 1972, ο μικρός Πάβελ έδειξε από μικρός την κλίση του. Σε ηλικία μόλις 5 ετών άρχισε να προπονείται με την τοπική ομάδα Σκάλνα, όπου και παρέμεινε για οκτώ χρόνια θέτοντας τις βάσεις για μία σπουδαία καριέρα. Μέχρι την ενηλικίωσή του πρόλαβε να κάνει άλλες τρεις μεταγραφές, από την Τσεμπ, στη Σκόντα Πλζεν και στην Τάμπορ, προτού ρίξει άγκυρα στην Ντούκλα Πράγας. Μία σεζόν στην ομάδα Νέων του συλλόγου έπεισε τους ιθύνοντες της Ντούκλα να τον προωθήσουν στους Άνδρες. Με 19 συμμετοχές και 3 γκολ «κέρδισε» τη μεταγραφή του στη Σπάρτα Πράγας. Το αστέρι του ξανθομάλλη νεαρού έλαμψε αμέσως, καθώς με 98 εμφανίσεις και 23 γκολ σε τέσσερα χρόνια οδήγησε τη Σπάρτα σε τρία πρωταθλήματα κι ένα Κύπελλο.

Η πρώτη κλήση του στην εθνική Τσεχίας το 1994 έδωσε τη δυνατότητα στον Πάβελ Νέντβεντ να τραβήξει πάνω του τα βλέμματα της υπόλοιπης Ευρώπης, κάτι που ήταν δύσκολο να καταφέρει στο πρωτάθλημα της πατρίδας του. Το όνομά του άρχισε να γίνεται γνωστό σε κάθε γωνιά του πλανήτη το 1996, ως βασικό μέλος της εθνικής Τσεχίας στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα της Αγγλίας, που έφτασε ως τον τελικό της διοργάνωσης γνωρίζοντας τον ξαφνικό θάνατο από τη Γερμανία. Το γκολ που πέτυχε στη φάση των ομίλων στη νίκη επί της Ιταλίας με 2-1 ίσως αποτέλεσε το διαβατήριό του για τη μεταγραφή στην ανερχόμενη Λάτσιο.

Ο συνδυασμός τεχνικών αρετών με τη δύναμη και το πάθος ήταν τα στοιχεία που έκαναν εύκολη την προσαρμογή του στη Serie A. Η καθιέρωση ήρθε πολύ γρήγορα στους Ρωμαίους, οι οποίοι βγήκαν από την ανυποληψία κατακτώντας το Κύπελλο το 1998, το νταμπλ το 2000 και ενδιάμεσα το Κύπελλο Κυπελλούχων. Ο Νέντβεντ πέτυχε στο 81ο λεπτό του αγώνα αυτού το γκολ που χάρισε στους «λατσιάλι» τη νίκη με 2-1 κόντρα στη Μαγιόρκα και συνάμα το τελευταίο τρόπαιο της διοργάνωσης προτού «ενωθεί» με το Κύπελλο UEFA. Ακόμη και η Λάτσιο φάνταζε πλέον μικρή για να χωρέσει το ταλέντο και τις φιλοδοξίες του Νέντβεντ. Έτσι όταν η Γιουβέντους πρόσφερε 41 εκατ. ευρώ για τις υπηρεσίες του το 2001, τόσο η ομάδα του όσο και ο ίδιος δεν το πολυσκέφτηκαν.

Η έλευσή του στο Τορίνο συνδυάστηκε με την πώληση του Ζινεντίν Ζιντάν στη Ρεάλ Μαδρίτης και ορισμένοι βιάστηκαν να του φορτώσουν το βάρος της διαδοχής του «Ζιζού». Ο φιλήσυχος Νέντβεντ δεν απέφυγε τις ευθύνες και έδωσε τις απαντήσεις του μέσα στο γήπεδο. Πανηγύρισε το σκουντέτο το 2002, το 2003, το 2005 και το 2006, αν και οι δύο τελευταίοι τίτλοι διαγράφτηκαν από το παλμαρέ του μετά το σκάνδαλο calciopoli. Τίποτα όμως δεν μπορούσε να διαγράψει από τις συνειδήσεις των ποδοσφαιρόφιλων την εκτίμηση που είχαν για τον Πάβελ Νέντβεντ.

Η καθολική αναγνώριση ήρθε όταν το 2003 τού απονεμήθηκε η Χρυσή Μπάλα. Ούτε αυτή η διάκριση όμως φάνηκε να τον παρηγορεί για την απώλεια του Champions League λίγους μήνες νωρίτερα στα πέναλτι από τη Μίλαν. Ένα ματς στο οποίος ο ίδιος υποχρεώθηκε να είναι απλός θεατής, λόγω μίας κίτρινης κάρτας που αντίκρισε στον επαναληπτικό ημιτελικό απέναντι στη Ρεάλ Μαδρίτης.

Η ιστορία έδειχνε να επαναλαμβάνεται ένα χρόνο αργότερα. Η πορεία της Τσεχίας στο EURO 2004 είναι εντυπωσιακή και όλοι θεωρούν πως ήρθε η ώρα να πάρει αυτό που της στέρησε οκτώ χρόνια πριν η Γερμανία. Όμως όταν ο Πάβελ Νέντβεντ αποχώρησε τραυματίας στον ημιτελικό απέναντι στην Ελλάδα, όλοι είχαν καταλάβει πως η πανίσχυρη Τσεχία είχε χάσει τον ηγέτη της. Το πείσμα του τον οδήγησε στην επιστροφή στην εθνική ομάδα για το Μουντιάλ του 2006, ύστερα από την ολοκλήρωση του οποίου είπε το οριστικό «αντίο» στο εθνικό συγκρότημα μετρώντας 91 συμμετοχές και 18 γκολ.

Το επόμενο «σοκ» ήταν η τιμωρία της Γιουβέντους με υποβιβασμό λόγω του σκανδάλου calciopoli το καλοκαίρι του 2006. Κόντρα στο ρεύμα αποχώρησης των Ιμπραΐμοβιτς, Βιεϊρά, Καναβάρο, Έμερσον, Τζαμπρότα και Τιράμ, αλλά και παρά τις σκέψεις για πρόωρη αποχώρηση από την ενεργό δράση, ο Πάβελ Νέντβεντ δεν το κουνά από το Τορίνο. Παραμένει στη Γιουβέντους, υπομένει τον ένα χρόνο παραμονής στη Serie B και συμβάλει τα μέγιστα στην άμεση επάνοδο της «Κυρίας» στη Serie A. Μία θυσία που τον κατέστησε ακόμη πιο αγαπητό μεταξύ των οπαδών. Η συμβολή του στην επιστροφή της Γιουβέντους στο Champions League και η σταδιακή καθιέρωσή της και πάλι στις κορυφαίες ομάδες της Serie A ήταν η τελευταία μεγάλη προσφορά του στους «μπιανκονέρι».

Λίγες ώρες πριν πέσει η αυλαία της σεζόν στη Serie A, ο Πάβελ Νέντβεντ αποφάσισε να ανακοινώσει «αντίο», στη Γιουβέντους και πιθανότατα στο ποδόσφαιρο. Όχι επειδή του το επέβαλε το σώμα του! Άλλωστε οι 43 συμμετοχές και τα 7 γκολ τη φετινή περίοδο αποτελούν αποδείξεις ποδοσφαιρικής ακμαιότητας. Ο Νέντβεντ απλώς αποφάσισε να αποσυρθεί στο ποδοσφαιρικό του ζενίθ και κάνοντας-όπως κάθε αληθινά μεγάλος άνθρωπος-τόπο στα νιάτα. Πλέον και ο ίδιος θα έχει περισσότερο χρόνο για την οικογένειά του, την Ιβάνα και τον μικρό Πάβελ, που φέρουν τα ονόματα του ίδιου και της συζύγου του, με την οποία είναι παντρεμένος από τα 21 του.



Η καριέρα του Νέντβεντ με αριθμούς (συμμετοχές-γκολ στο πρωτάθλημα)

1991/92-Ντούκλα Πράγας: 19-3
1992/93-Σπάρτα Πράγας: 18-0
1993/94-Σπάρτα Πράγας: 23-3
1994/95-Σπάρτα Πράγας: 27-6
1995/96-Σπάρτα Πράγας: 30-14
1996/97-Λάτσιο: 32-7
1997/98-Λάτσιο: 26-11
1998/99-Λάτσιο: 21-1
1999/00-Λάτσιο: 28-5
2000/01-Λάτσιο: 31-9
2001/02-Γιουβέντους: 32-4
2002/03-Γιουβέντους: 29-9
2003/04-Γιουβέντους: 30-6
2004/05-Γιουβέντους: 27-7
2005/06-Γιουβέντους: 33-5
2006/07-Γιουβέντους (Β’): 33-11
2007/08-Γιουβέντους: 31-2
2008/09-Γιουβέντους: 32-7

Τίτλοι:

Πρωτάθλημα Τσεχίας: 1993, 1994, 1995
Κύπελλο Τσεχίας: 1996
Πρωτάθλημα Ιταλίας: 2000, 2002, 2003
Κύπελλο Ιταλίας: 1998, 2000
Σούπερ Καπ Ιταλίας: 1998, 2000, 2002, 2003

Διακρίσεις:

Κορυφαίος Τσέχος παίκτης της χρονιάς: 1998, 2000, 2001, 2003, 2004, 2008
Χρυσή Μπάλα: 2003
Κορυφαίος παίκτης της Serie A: 2003
Κορυφαίος ξένος παίκτης της Serie A: 2003
Καλύτερος μέσος του Champions League: 2003
Καλύτερη ενδεκάδα της UEFA: 2003, 2004, 2005
Βραβείο Golden Foot: 2004