Η «αιώνια» μάχη αρχίζει ξανά!

Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός έχουν συναντηθεί άπειρες φορές. Σε όλα τα σπορ. Και πάντοτε οι κόντρες τους είναι ξεχωριστές. Ειδικότερα στο μπάσκετ, αυτά που έχουν συμβεί τα τελευταία χρόνια θα μείνουν αλησμόνητα στους οπαδούς και των δύο «αιωνίων». Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός έχουν παλέψει οκτώ φορές με φόντο το τρόπαιο του πρωταθλητή από τότε που δημιουργήθηκε η Α1, με τους «πράσινους» να μετρούν πέντε τίτλους και τους «ερυθρόλευκους» τρεις. Ο Παναθηναϊκός έχει νικήσει 20 φορές τον Ολυμπιακό σε τελικούς, με την ομάδα του Πειραιά να έχει 17 νίκες.

1992-93: Το εσωτερικό «διπλό», οι κότες και οι καμπαρετζούδες…

Η πρώτη φορά που αντάμωσαν Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός σε τελικούς της Α1, ήταν πραγματικά ξεχωριστή και αξέχαστη. Το μεγάλο φαβορί για την κατάκτηση του πρωταθλήματος, ήταν εκείνη τη σεζόν ο ΠΑΟΚ. Ο «Δικέφαλος του Βορρά» είχε τερματίσει πρώτος στην κανονική περίοδο, είχε φτάσει στο Φάιναλ Φορ του Κυπέλλου Πρωταθλητριών και ήταν το ακλόνητο φαβορί για τον τίτλο. Ο Ολυμπιακός, ο οποίος είχε τερματίσει στην τέταρτη θέση, είχε κάνει την έκπληξη και είχε αποκλείσει τον ΠΑΟΚ. Ο Παναθηναϊκός δεν δυσκολεύτηκε κόντρα στον Πανιώνιο και έτσι οι δύο «αιώνιοι» κοντραρίστηκαν για πρώτη φορά σε τελικό με τους «πράσινους» να έχουν το πλεονέκτημα.

Το πρώτο παιχνίδι το πήρε ο Παναθηναϊκός σχετικά εύκολα στο κλειστό της Γλυφάδας και έκανε το 1-0. Οι μουρμούρες, όμως, για την διαιτησία είχαν ήδη ξεκινήσει. Ο Παναθηναϊκός, όμως, έχασε σε εκείνο το παιχνίδι τον Στόγιαν Βράνκοβιτς που πάτησε πάνω στο πόδι του Σταύρου Ελληνιάδη και έπαθε διάστρεμμα. Οι «ερυθρόλευκοι», έκαναν το 1-1 στο δεύτερο ματς στο κλειστό του Περιστερίου (ήταν τιμωρημένοι και δεν μπορούσαν να αγωνιστούν στο ΣΕΦ) και το τρίτο παιχνίδι αποτέλεσε τη «σπίθα» που θα πυροδοτούσε λίγο αργότερα τη «φωτιά» που ξέσπασε στο τέταρτο ματς. Ο Ολυμπιακός νίκησε με 77-72 μέσα στη Γλυφάδα, έκανε το 2-1 και περίμενε τον Παναθηναϊκό στο ΣΕΦ για να κάνει το 3-1 και να κατακτήσει τον τίτλο. Οι «πράσινοι», όμως, είχαν φρικτά παράπονα από τη διαιτησία και θεωρούσαν πως οι δύο διαιτητές διαμόρφωσαν το αποτέλεσμα.

Ο Παναθηναϊκός αρνήθηκε να κατέβει στο τέταρτο παιχνίδι, διαμαρτυρόμενος για την ξαφνική αντικατάσταση του διαιτητή Παπαδημητρίου, ο οποίος επικαλέστηκε επιπεφυκίτιδα και έτσι οι «ερυθρόλευκοι» δεν έχασαν την ευκαιρία να πικάρουν τον «αιώνιο» αντίπαλο. Το ΣΕΦ μέσα σε λίγη ώρα μετατράπηκε σε καμπαρέ. Κοπέλες χόρευαν πάνω σε καρέκλες, φορώντας τα απολύτως απαραίτητα. Κότες έκαναν την εμφάνιση τους, ενώ για να περάσει το 20λεπτο που επέβαλαν οι κανονισμοί, οι παίκτες του Γιάννη Ιωαννίδη έπαιξαν εσωτερικό «διπλό» αφού πρώτα είχαν χωριστεί σε «άσπρους» και «κόκκινους». Το 20λεπτο πέρασε, ο Ολυμπιακός πήρε το παιχνίδι στα χαρτιά με 20-0 και έκανε το 3-1 στη σειρά κατακτώντας τον τίτλο.

1994-1995: Τελικός…δυσφήμηση!

Η κόντρα μεταξύ των «αιωνίων» είχε ξεκινήσει πολύ νωρίτερα από τους τελικούς τη σεζόν 1994-1995. Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός είχαν κοντραριστεί για δεύτερη συνεχόμενη φορά σε Φάιναλ Φορ λίγους μήνες πριν τους τελικούς, με τους «ερυθρόλευκους» να παίρνουν τη νίκη στον ημιτελικό αλλά να χάνουν το τρόπαιο από τη Ρεάλ Μαδρίτης.

Γιάννης Ιωαννίδης και Ευθύμης Κιουμουρτζόγλου «ξεκατινιάστηκαν» πριν τον πρώτο τελικό και τα πρώτα ματς έγιναν μέσα σε μεγάλη ένταση. Μπρέικ δεν υπήρξε με τις δύο ομάδες να φτάνουν σε πέμπτο τελικό, ουσιαστικά «άδειες» από την κούραση. Πριν από το τζάμπολ του τέταρτου τελικού στη Γλυφάδα, πέθανε ένας φίλαθλος έξω από το γήπεδο, που δεν είχε, ωστόσο, σχέση με το παιχνίδι. Ο τότε υφυπουργός αθλητισμού Γιώργος Λιάνης, ανέβαλε τον 5ο αγώνα, για να ακολουθήσει ένας πραγματικός χαμός.

Ο Ολυμπιακός υποστήριξε πως ο 5ος τελικός θα έπρεπε να γίνει μόνο με δικούς του οπαδούς ενώ κανονικά θα έπρεπε στο ΣΕΦ να υπάρξουν και οπαδοί των «πρασίνων». Ο Παναθηναϊκός αντέδρασε και έχει μείνει στην ιστορία η έφοδος του Παύλου Γιαννακόπουλου στα γραφεία του ΕΣΑΚΕ (τότε ΕΣΑΚ) και το κυνηγητό γύρω-γύρω στα γραφεία, για να πείσει τον αείμνηστο Φραγκίσκο Δανιηλίδη να του δώσει τα εισιτήρια των που δικαιούτο η ομάδα του.

Τελικά, ο πέμπτος τελικός διεξήχθη κανονικά, ο Ολυμπιακός σε ένα κάκιστο παιχνίδι επικράτησε με 45-44 και πήρε τον τίτλο. Ο Νίκος Οικονόμου ήταν άστοχος στο τελευταίο σουτ και έγινε ο «μοιραίος» για τον Παναθηναϊκό. Λίγα χρόνια αργότερα, το «γραμμάτιο» ξεπληρώθηκε από τον Οικονόμου…

1995-1996 : Ο «φυγάς» Ντομινίκ, το 73-38 και η…μασέλα του Γιαννάκη

Ο Παναθηναϊκός πήγε στους τελικούς εκείνης της χρονιάς ως Πρωταθλητής Ευρώπης. Ο Ολυμπιακός τον περίμενε με άγριες διαθέσεις με τον Γιάννη Ιωαννίδη να βάζει τους παίκτες να κάνουν προπονήσεις έξι και οκτώ ώρες τη μέρα. Τις μέρες του Φάιναλ Φορ του Παρισιού δε, ο «ξανθός» έβαζε τις προπονήσεις τις ώρες που έπαιζε ο Παναθηναϊκός και έλεγε στους παίκτες του. «Αυτοί παίζουν στο Φάιναλ Φορ» και εσείς είστε εδώ». Ο ψυχολογικός πόλεμος του Έλληνα κόουτς έπιασε τόπο.

Οι τελικοί ξεκίνησαν και έφτασαν και πάλι στον πέμπτο τελικό. Ο Παναθηναϊκός πήγε στο ΣΕΦ χωρίς τον σούπερσταρ Ντομινίκ Ουίλκινς, ο οποίος το είχε «σκάσει» την προηγούμενη ημέρα. «Ήταν τραυματίας και έφυγε» ήταν η επίσημη δικαιολογία αλλά η αλήθεια ήταν πως ο «human highlight film» δεν άντεχε ούτε δευτερόλεπτο περισσότερο δίπλα στον Μάλκοβιτς, ο οποίος του είχε κάνει τη ζωή…πατίνι.

Μετά από αυτό, οι «πράσινοι» είχαν χάσει πριν καν ξεκινήσει το παιχνίδι, κάτι που αποδείχθηκε και από το τελικό 73-38. Ένα σκορ που έμεινε στην ιστορία, έγινε μπλουζάκι και αποτελεί τη μεγαλύτερη διαφορά στην ιστορία των «αιώνιων» μονομαχιών στην Α1. Κανείς δεν έχει ξεχάσει και τις αναγγελίες από τα μεγάφωνα του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας. «Χάθηκε μασέλα και ο κάτοχος της την αναζητεί» έλεγε ξανά και ξανά ο εκφωνητής θέλοντας να πικάρει τον 36χρονο τότε παίκτη του Παναθηναϊκού, Παναγιώτη Γιαννάκη.

Ο Γιάννης Ιωαννίδης αποχώρησε εκείνο το καλοκαίρι από τον Ολυμπιακό, έπειτα από τσακωμό που είχε με τον Σωκράτη Κόκκαλη.




1998-1999: Ξεπλήρωσε το γραμμάτιο και έφυγε σαν κύριος…

Για χρόνια, οι οπαδοί του Παναθηναϊκού φώναζαν ένα σύνθημα. «Οεοε, οεοε, πρωτάθλημα μες το Παλέ» ήταν το σύνθημα των οπαδών του «τριφυλλιού», το οποίο πήρε σάρκα και οστά το 1999. Ο Παναθηναϊκός είχε πάρει το 1998 το πρώτο του πρωτάθλημα κόντρα στον ΠΑΟΚ έπειτα από χρόνια και ένα χρόνο αργότερα έβαλε τις βάσεις για αυτό που θα ακολουθούσε.

Πήρε τον τίτλο μέσα στην έδρα του «αιώνιου» αντιπάλου και ουσιαστικά έβαλε μια και καλή τέλος στην «ερυθρόλευκη» παντοκρατορία. Ο Νίκος Οικονόμου έβαλε το κρίσιμο τρίποντο στον πέμπτο τελικό και έτρεξε προς τη μεριά των οπαδών του «τριφυλλιού» οι οποίοι εκείνοι τη στιγμή παραληρούσαν στις εξέδρες του ΣΕΦ. Ο Έλληνας φόργουορντ έκανε ένα νόημα σαν να ήθελε να τους πει «να το θυμάστε αυτό το τρίποντο και να θυμηθείτε και το άλλο που είχα χάσει». Μετά το τρίποντο του Οικονόμου, ήρθε ένα γκολ-φάουλ του Νάντο Τζεντίλε και τα «πράσινα» πούρα άναψαν μέσα στο ΣΕΦ από τους μετέπειτα «ερυθρόλευκους» Ντίνο Ράτζα, Νίκο Οικονόμου και Λευτέρη Σούμποτιτς.





2000-2001: Το «κομπιούτερ» Ηλίας Ζούρος, ο «ερυθρόλευκος» Ράτζα και ο μεγάλος αρχηγός

Ο Ολυμπιακός θέλησε έπειτα από τέσσερα χρόνια να επιστρέψει και πάλι στους τίτλους. Στον Πειραιά έφτασαν μεγάλα ονόματα αλλά ο Παναθηναϊκός ήταν μια κλάση ανώτερος. Ντίνο Ράτζα και Ντέιβιντ Ρίβερς «έπιασαν λιμάνι» αλλά ποτέ δεν κατάφεραν να τα «βρουν» με τον Ηλία Ζούρο.

Οι δύο ομάδες έφτασαν και πάλι σε πέμπτο τελικό αλλά ο Παναθηναϊκός, χάρη στον Φραγκίσκο Αλβέρτη έφτασαν στην κατάκτηση του τροπαίου. Στις εξέδρες του ΟΑΚΑ, εμφανίστηκαν φωτογραφίες με υπολογιστές. Οι οπαδοί του «τριφυλλιού» θέλησαν να πικάρουν με αυτό τον τρόπο τον Ηλία Ζούρο, ο οποίος είχε το προσωνύμιο «κομπιούτερ».

2005-2006: Ο ένας έπαιρνε τις κούπες, ο άλλος προσπαθούσε να «μεγαλώσει» ξανά…

Ο Ολυμπιακός «πέρασε» τρία «πέτρινα» χρόνια με την ομάδα να παλεύει για να μπει στα πλέι οφ. Ο Παναθηναϊκός από την άλλη, έπαιρνε τον έναν τίτλο μετά τον άλλο και συνέχιζε να χτίζει την «πράσινη» αυτοκρατορία. Το 2006, οι δύο «αιώνιοι» συναντήθηκαν ξανά σε τελικούς.

Ο Ολυμπιακός έχοντας κάνει 13 μεταγραφές το προηγούμενο καλοκαίρι, κατάφερε να φτάσει μέχρι τους τελικούς με τον Παναθηναϊκό να έχει και πάλι το πλεονέκτημα έδρας. Η ομάδα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς δεν δυσκολεύτηκε να κάνει το 3-0 για να δούμε έπειτα από 17 χρόνια «σκούπα» σε μεγάλο τελικό των ελληνικών πλέι οφ.

2006-07: Η βέργα του Γκέρσον, ο «χαλαρός» Άκερ και ο μεγάλος Διαμαντίδης

Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός συναντήθηκαν και πάλι την επόμενη χρονιά με τους «πράσινους» να έχουν για μια ακόμη χρονιά το πλεονέκτημα έδρας. Ο Παναθηναϊκός νίκησε σχετικά εύκολα στο πρώτο παιχνίδι ενώ ο Ολυμπιακός ισοφάρισε τη σειρά σε 1-1. Όπως αποδείχθηκε, το κρισιμότερο παιχνίδι εκείνης της σειράς ήταν ο τρίτος τελικός στο ΟΑΚΑ.

Ο Ολυμπιακός είχε ισοφαρίσει με βολές του Σκούνι Πεν σε 78-78 στη κανονική διάρκεια του αγώνα (ο Σάνι Μπετσίροβιτς αστόχησε στη τελευταία επίθεση του «τριφυλλιού») και είχε αγγίξει το μπρέικ με τον Άλεξ Άκερ να μειώνει σε 77-76 και να κλέβει τη μπάλα στα 35΄΄ έπειτα από λάθος του Ραμούνας Σισκάουσκας. Ο Αμερικανός φόργουορντ πήρε χαλαρός να κάνει λέι απ, αντί να πάει για κάρφωμα και ο Δημήτρης Διαμαντίδης τον φιλοδώρησε με ένα μεγαλοπρεπέστατο στοπ.

Οι «ερυθρόλευκοι», όμως, άγγιξαν τη νίκη και στη παράταση καθώς προηγήθηκαν με 85-84, ο Κώστας Τσαρτσαρής αστόχησε σε σουτ τριών πόντων, αλλά ο Δημήτρης Διαμαντίδης ήταν και πάλι εκεί. Ο Έλληνας πλέι μέικερ μάζεψε το επιθετικό ριμπάουντ και έκανε με λέι απ έκανε το 86-85 που δεν άλλαξε, αφού μεσολάβησε και το περιβόητο «non call» πάνω στον Σκούνι Πεν, τέσσερα δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη του παιχνιδιού.

Το τέλος του πέμπτου τελικού βρήκε τους «πράσινους» να πανηγυρίζουν ένα ακόμη πρωτάθλημα και το πρώτο «Triple Crown» της ιστορίας τους. Η εικόνα του Πίνι Γκέρσον να κρατάει μια βέργα (που είχαν πετάξει οι οπαδοί του Παναθηναϊκού προς τον Ισραηλινό κόουτς) και να…κυνηγάει τους διαιτητές, θα μείνει αξέχαστη.




2007-08: Ο «θεριακλής-μποξέρ» Q, το air-ball του Σπανούλη και ένας ακόμη «πράσινος» τίτλος

Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός τα είπαν για τρίτη συνεχόμενη χρονιά σε τελικούς. «Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα τα ίδια μένουν» θα μπορούσε να είναι ο τίτλος και αυτής της σειράς. Οι «πράσινοι» είχαν και πάλι το πλεονέκτημα έδρας, κατέκτησαν ένα ακόμη πρωτάθλημα, ενώ για μια ακόμη χρονιά, η σειρά πήγε στον πέμπτο τελικό με την ομάδα του Ζέλικο Ομπάντοβιτς να κάνει το 3-2.

Αξέχαστη θα μείνει η μπουνιά του Κουιντέλ Γουντς στον Ντέγιαν Τομάσεβιτς και η παραλίγο γενική σύρραξη μεταξύ των παικτών των δύο ομάδων. Ο Παναθηναϊκός είχε την ευκαιρία να κατακτήσει έπειτα από εννιά χρόνια για δεύτερη φορά τον τίτλο μέσα στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, αλλά το τρίποντο του Βασίλη Σπανούλη δευτερόλεπτα πριν τη λήξη του τέταρτου τελικού, δεν βρήκε καν στη στεφάνη. Οι δύο ομάδες οδηγήθηκαν σε πέμπτο τελικό. Το πρώτο ημίχρονο ήταν πραγματικό ντέρμπι και οι «ερυθρόλευκοι» έδειχναν ικανοί να κάνουν το «break». Τελικά, η καρδιά του πρωταθλητή μίλησε για μια ακόμη χρονιά και έτσι ο Παναθηναϊκός κατέκτησε έναν ακόμη τίτλο.

Επιμέλεια: Αντώνης Κατσίκης