Πολύ σκληρός για να πεθάνει

Αυτός ήταν ο τελικός των τελικών και ένα τέτοιο ματς μόνο ο Ολυμπιακός θα μπορούσε να το κερδίσει. Στα πέναλτι με ήρωα τον Νικοπολίδη. Ο Θρύλος έκανε το αδύνατο δυνατό. Εχανε με 2-0, ισοφάρισε 2-2, βρέθηκε να χάνει 3-2 στο 90', αλλά ισοφάρισε και πήγε στην παράταση. Εκεί προηγήθηκε, έμεινε με εννέα, η ΑΕΚ ισοφάρισε, αλλά οι Πειραιώτες άντεξαν και στα πέναλτι έκαναν το νταμπλ. Μπράβο τους επειδή απέδειξαν ότι είναι πολύ σκληροί για να πεθάνουν. Ο «Τζόλε» είπε αντίο με «κούπα», όπως του άξιζε, και ο Ολυμπιακός συνέχισε στον δρόμο των επιτυχιών. «Στα πέναλτι;», θα αναρωτηθεί κάποιος.

Ναι, στα πέναλτι. Εκεί δικαιώθηκε για το πείσμα του να αντέξει με δύο παίκτες λιγότερους για ένα τόσο μεγάλο διάστημα. Ολοκληρώνει μια σπουδαία χρονιά με τίτλο. Ο Βαλβέρδε έκανε λάθη, αλλά οι παίκτες του τα διόρθωσαν με την απόδοσή τους στην επανάληψη και το μεγάλο τους σθένος στην παράταση και τα πέναλτι. Η ΑΕΚ αξίζει και αυτή συγχαρητήρια για το θέαμα που πρόσφερε, αλλά όταν έχεις τέτοιο προβάδισμα (στο 8' με 2-0, και στο 90' με 3-2), τότε δεν χάνεις το Κύπελλο.

Στα πέναλτι μπορεί να λέει ότι ήταν άτυχη ύστερα από τόσα πολλά που χτυπήθηκαν, αλλά το θέμα είναι τι έκανε πριν φθάσει εκεί. Ο Ολυμπιακός με την εμφάνισή του στο δεύτερο μέρος και στην παράταση μπορεί να λέει δίκαια ότι είναι άξιος κυπελλούχος. Εστω και στα πέναλτι.