Αν κερδίζει παίζοντας έτσι, πώς να χάσει;

Γράφει από το Βερολίνο ο Χρήστος Ρομπόλης

«When the going gets tough, the tough get going», λέει μία σοφή «ξενική» παροιμία και ταιριάζει γάντι στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Η Μπαρτσελόνα έπαιξε καλύτερο ποιοτικά και πιο θεαματικό μπάσκετ από την αντίπαλό της σε όλη τη διάρκεια της σεζόν και για τρεις περιόδους στον ημιτελικό του Βερολίνου. Όμως η ομάδα του Ετόρε Μεσίνα απέδειξε πως υπερέχει της «Μπάρτσα» σε χαρακτήρα. Και τα παιχνίδια σε ένα φάιναλ φορ κρίνονται πρωτίστως εκεί. Γιατί πραγματικά μεγάλη ομάδα είναι αυτή που ξέρει να κερδίζει ακόμη και όταν δεν είναι καλή.

Οι Καταλανοί είχαν από την αρχή τον έλεγχο του αγώνα. Ο πρωτάρης Τσάβι Πασκουάλ έδειχνε να έχει διαβάσει άψογα το παιχνίδι του δάσκαλου Μεσίνα. Πίεσε καλά τον Χόλντεν δυσχεραίνοντας την κυκλοφορία της μπάλας στην περιφέρεια και το πέρασμά της στους ψηλούς και ο Αμερικανός γκαρντ γρήγορα «θόλωσε» κι άρχισε να κάνει του κεφαλιού του. Την ίδια ώρα, παρά το γεγονός ότι ο Χουάν Κάρλος Ναβάρο έμεινε εκτός παιχνιδιού λόγω φάουλ, οι «μπλαουγκράνα» έβρισκαν λύσεις με ορθολογικές ως επί το πλείστον επιλογές, καλό «γύρισμα» της μπάλας και ευστοχία από μέση και μακρινή απόσταση.

Η διαφορά όμως στην απόδοση δεν μετουσιώθηκε σε διαφορά στο ταμπλό. Άλλη ομάδα θα είχε βρεθεί πολύ πίσω στο σκορ και θα είχε πανικοβληθεί. Όχι όμως η ΤΣΣΚΑ. Παρά την κακή της εικόνα, όλοι είχαν αρχίσει να υποπτεύονται πως όταν η μπάλα θα αρχίσει να «βαραίνει», το φαβορί θα γίνει η ΤΣΣΚΑ. Όπερ και εγένετο. Ο Ζόραν Πλάνινιτς, που ανεξήγητα έμεινε στον πάγκο για τρεις περιόδους τη στιγμή που ο Χόλντεν έκανε κατάχρηση της ελευθερίας που έχει από τον προπονητή του, πέρασε στο παρκέ. Ξαφνικά, αλλά ταυτόχρονα και αναμενόμενα, το επιθετικό παιχνίδι της ΤΣΣΚΑ απέκτησε σχέδιο και λογική, ενώ ο Σισκάουσκας βρήκε πεδίο δράσης κι απέδειξε γιατί είναι ο καλύτερος σμολ φόργουορντ στην Ευρώπη. Η «μηχανή» της Μπαρτσελόνα βραχυκύκλωσε, αφού δεν έχει μάθει να αποδίδει υπό τέτοια πίεση.

Το ερώτημα που γεννάται είναι «Αν η ΤΣΣΚΑ παίζει άσχημα και νικά, τι θα γίνει αν παίξει καλά»; Ασφαλώς ο αντίπαλός της ελληνικής ομάδας στον τελικό έχει να κάνει πολύ περισσότερα πράγματα από το να εύχεται η ομάδα του Ετόρε Μεσίνα να βρεθεί και πάλι σε κακή μέρα. Η ΤΣΣΚΑ, όπως κάθε ομάδα, έχει αδυναμίες, έστω και αν αυτές είναι λιγοστές και καλά καμουφλαρισμένες. Η έλλειψη ενός «μυαλού» στην περιφέρεια μετά την αποχώρηση του Θοδωρή Παπαλουκά, η ασυδοσία του Τζέι Αρ Χόλντεν και τα αργά πόδια των περισσότερων ψηλών της είναι μερικές από αυτές. Η εκμετάλλευση αυτών των αδυναμιών και το... πλεονέκτημα έδρας είναι ικανά στοιχεία για να γείρουν την πλάστιγγα στην ελληνική πλευρά.

Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο mesastiraketa@yahoo.com