Το πάθημα που δεν έγινε μάθημα και η γκρίνια για τα πλέι οφ

Ακούω γκρίνια και διαβάζω γκρίνια για τα πλέι οφ, αλλά έχω να πω μόνο ένα πράγμα: ο πιο σίγουρος δρόμος για την καταστροφή είναι αυτός. Για όποιον κι αν συμμετέχει. Στον ΠΑΟΚ ειδικά διαπιστώνω μια υπερβολή. Μίλησε ο Βρύζας, μίλησε ο Σάντος, κάποια στιγμή και κάποιοι παίκτες όπως ο Ιβιτς. Νισάφι.

Ο Θόδωρος Ζαγοράκης είναι μπολιασμένος στις ιδιαιτερότητες του ποδοσφαίρου για να αντιληφθεί εύκολα πόσο αποπροσανατολίζει η γκρίνια. Δεν κάνει καλό, μόνο φθορά. Ο ΠΑΟΚ σαφέστατα είναι η ομάδα της σεζόν. Για μένα ο Σάντος είναι και ο προπονητής της χρονιάς, αν αναλογιστούμε πόσο πιο ψηλά πήγε η ομάδα του. Ακόμα, όμως, μένει να δούμε αν μπορεί να κάνει την υπέρβαση.

Γιατί μόνο υπέρβαση μπορεί να είναι η δεύτερη θέση και για να μη βαυκαλίζονται στην Τούμπα, αν δεν υπήρχαν τα πλέι οφ, μπορεί ο ΠΑΟΚ να μην ήταν τώρα σε αυτή τη θέση. Σαφώς ο Παναθηναϊκός αντιμετώπισε πιο χαλαρά κάποια ματς και η παραφιλολογία σχετικά με τον Τεν Κάτε ίσως να μην είχε αναπτυχθεί, αν κρίνονταν τα πάντα στην κανονική σεζόν. Η ύπαρξη των πλέι οφ μόνο θετικά λειτούργησε στην ατμόσφαιρα για τον ΠΑΟΚ και για το ωραίο πράγμα που δημιούργησε στη χρονιά.

Ο Ζαγοράκης δεν χρειάζεται συμβουλή, διότι απλώς δεν χρειάζεται κανείς να του πει οτιδήποτε, αφού έχει ξεπεράσει οποιαδήποτε προσδοκία με τη διετή παρουσία του. Οσο συντομότερα θα ζητούσε από όλους να μην ξανασχολιάσουν τα πλέι οφ και να συγκεντρωθούν στην καλύτερη ψυχολογική προετοιμασία για τη διαδικασία, τόσο περισσότερο θα αποτελούσε ευχής έργον για τον ΠΑΟΚ.

Φυσικά και ως θεσμός είναι υπό συζήτηση. Φυσικά και μπορούμε να λέμε το μακρύ μας και το κοντό μας όλοι και να προτείνουμε διορθώσεις. Ομως, αυτή τη στιγμή με αυτόν τον κανονισμό προχωράμε, οπότε τσιμουδιά και δουλειά. Το 1989 περιέγραψα τη συγκλονιστική κόντρα στο «Ανφιλντ», όπου η Αρσεναλ νίκησε 2-0 τη Λίβερπουλ και κατέκτησε ένα ανέλπιστο πρωτάθλημα, μια και το κρίσιμο γκολ του Τόμας μπήκε στο τελευταίο δευτερόλεπτο της συνάντησης.

Οι δύο ομάδες είχαν ίδια τα πάντα: γκολ, νίκες, ισοπαλίες, ήττες, διαφορά τερμάτων! Μόνο ένα πράγμα τις διαχώριζε, το ότι η Αρσεναλ είχε καλύτερη επίθεση χάρη σε αυτό το γκολ. Οταν οι δημοσιογράφοι ζήτησαν από τον τότε μάνατζερ της Λίβερπουλ Κένι Νταλγκλίς να σχολιάσει αν είναι δίκαιο να κρίνεται ένας τίτλος στις λεπτομέρειες, απάντησε στωικά: «Ο κανονισμός ήταν αυτός και τον ξέραμε. Αν δεν δεχόμασταν το γκολ, θα κατακτούσαμε ένα πρωτάθλημα. Το δεχτήκαμε και το χάνουμε, οπότε δεν έχω παράπονο. Αν θέλει η ομοσπονδία ας αλλάξει τον κανονισμό, αλλά γι' αυτή τη στιγμή δεν έχω παράπονο, διότι ήξερα τους κανόνες».

Τελεία και παύλα. Θυμάμαι αυτή την ατάκα κάθε φορά που ακούω γκρίνια για τα πλέι οφ. Αυτό ισχύει, οπότε απλώς προσαρμοστείτε. Αυτό πλήρωσε πέρυσι η ΑΕΚ και φαίνεται ότι το πάθημά της δεν έγινε μάθημα σε κανέναν.