Να τον αφήσουμε να δουλέψει (Μπάμπης Χριστόγλου / Sportday)

Ο Νορβηγός είναι τελικά ο νέος προπονητής του Ολυμπιακού. Αυτή είναι η ουσία από τη στιγμή που ο Λε Γκουέν από Γάλλος μάς το έπαιξε Κινέζος. Θεωρώ πως ήταν από εκείνες τις φορές που ο Ολυμπιακός πάλεψε για την καλύτερη δυνατή επιλογή αλλά τελικά δεν του βγήκε. Το αν ο Νορβηγός θα είναι καλός ή όχι, το αν θα πετύχει ή θα αποτύχει, αυτά θα τα δείξουν η ιστορία και τα αποτελέσματα. Περγαμηνές σίγουρα έχει, είναι πολύ καλή περίπτωση και πιστεύω πως η επιθετική ιδιοσυγκρασία που χαρακτηρίζει τις ομάδες τις οποίες κοουτσάρει ταιριάζει πολύ περισσότερο στις απαιτήσεις και της διοίκησης και του κόσμου από ό,τι του προκατόχου του. Είπα όμως και πιο πάνω ότι αυτό δεν είναι ο βασικός λόγος για το αν θα πετύχει ή όχι. Ανθρωποι που ξέρουν τον Σόλιντ καλά από τα πρωταθλήματα στα οποία έχει δουλέψει αλλά και παίκτες που τον έχουν βιώσει κάνουν λόγο για έναν προπονητή που έχει χαρακτηριστικά τα οποία χρειάζονται στον Ολυμπιακό. Κανένας δεν θα πρέπει να βγει να καταδικάσει μια αποτυχία, αλλά θα πρέπει να έχει μεγάλη υπομονή και να διαπιστώσει μέσα από το πέρασμα του χρόνου αν το έργο του Σόλιντ στον Ολυμπιακό μπορεί να θεωρηθεί επιτυχημένο ή αποτυχημένο.

Ο Σόλιντ είναι μια λύση που μπορεί να βοηθήσει τους «ερυθρόλευκους» να βρουν ταυτότητα στο παιχνίδι τους. Θεωρώ ότι με την ενίσχυση σε τρεις, τέσσερις θέσεις –την οποία ο Ολυμπιακός χρειάζεται– είναι ικανός να παρουσιάσει μια εξαιρετικά αξιόμαχη ομάδα, που δεν θα πρωταγωνιστήσει μόνο στον ελληνικό χώρο, αλλά θα μπορέσει να περπατήσει και στην Ευρώπη και το Τσάμπιονς Λιγκ. Αυτή η ταυτότητα είναι δεδομένο πως έλειπε από τον περσινό Θρύλο, που μπορεί να έφτασε μια ανάσα από τους 16, αλλά αγωνιστικό χαρακτήρα –συγκεκριμένο– δεν είχε. Ο κάθε προπονητής πρέπει να βάζει στην ομάδα τη σφραγίδα του και να φαίνεται η δουλειά του, για να μπορούμε να την κρίνουμε κιόλας. Το πρόβλημα για τους «ερυθρόλευκους» τη σεζόν που τελείωσε ήταν ότι δεν είχαν καμία φιλοσοφία στο παιχνίδι τους και οι ατομικές εξάρσεις από τον Ριβάλντο, τον «Τζόλε», τον Ζιοβάνι και άλλους παίκτες ήταν εκείνες που έδωσαν το πρωτάθλημα.

Ομως για να προχωρήσεις στην Ευρώπη δεν μπορείς να έχεις στον πάγκο αυτόματο πιλότο. Θα πρέπει ο προπονητής να βάζει τη δική του σφραγίδα πάνω σε μια ομάδα και να καταφέρνει να περνάει αυτά που θέλει στη φύση της. Πιστεύω ότι ο Σόλιντ έχει αυτή τη δυνατότητα. Αρκεί να του δώσουμε την ευκαιρία να δουλέψει αναπόσπαστος, χωρίς πρόωρες γκρίνιες.