Στο ίδιο έργο θεατές, αλλά ποιος ξέρει το φινάλε;

Αν έχετε χάσει το μέτρημα, η Λίβερπουλ και η Τσέλσι αναμετρούνται απόψε για πέμπτη σερί χρονιά στο Τσάμπιονς Λιγκ, τις τρεις από αυτές στα ημιτελικά, και αν υπολογίσουμε όλες τις κόντρες τους σε κάθε διοργάνωση από το καλοκαίρι του 2004 και ύστερα, αυτή είναι η 23η αναμέτρησή τους και υπάρχει άλλη μία την ερχόμενη εβδομάδα!

Ενώ η Τσέλσι είχε το πάνω χέρι στα ματς πρωταθλήματος τα προηγούμενα χρόνια, φέτος η Λίβερπουλ όχι μόνο εκπόρθησε το «Στάμφορντ Μπριτζ» ύστερα από σχεδόν πέντε χρόνια, αλλά διπλασίασε και τις νίκες με τα δύο γκολ του Τόρες στο «Ανφιλντ», κάτι που τελευταία φορά είχε πετύχει το 1990.

Η Τσέλσι έχει το πάνω χέρι στο Λιγκ Καπ, η Λίβερπουλ προκρίθηκε τόσο στις δύο από τις τρεις προηγούμενες κόντρες στο Τσάμπιονς Λιγκ στα ημιτελικά όσο και στον ημιτελικό του Κυπέλλου Αγγλίας το 2006! Πέρυσι όμως οι «μπλε», αφού έκαναν τη μεγάλη απόδραση με το αυτογκόλ του Ρίισε στις καθυστερήσεις, μπόρεσαν να επικρατήσουν στην παράταση στη ρεβάνς. Μάλιστα, σε αυτό το ματς είχαμε το παράδοξο ότι σημειώθηκαν τρία γκολ στην παράταση ενώ στα προηγούμενα επτά ενενηντάλεπτα είχαν μπει τρία συνολικά!

Το να πει κάποιος ότι τα δύο ματς απόψε και την επόμενη εβδομάδα στο Λονδίνο θα είναι «κλειστά» σε σκορ και «ανοικτά» σε κάθε πρόβλεψη δεν διεκδικεί βραβείο... Νοστράδαμου. Η ειδοποιός διαφορά είναι πως, όπως και πέρυσι που η Τσέλσι έσπασε το ρόδι, η ρεβάνς θα γίνει στο «Στάμφορντ Μπριτζ» και όχι στο «Ανφιλντ». Η Λίβερπουλ βρήκε τη χαμένη αγωνιστική ταυτότητά της μετά το 1-0 στο «Μπερναμπέου» και με απανωτές «τεσσάρες» σε Ρεάλ, Γιουνάιτεντ και με την «πεντάρα» στην Αστον Βίλα κατάφερε να ανεβάσει την αυτοπεποίθησή της στα ύψη.

Η νίκη με γκολ στο τελευταίο λεπτό επί της Φούλαμ την ανέβασε στην πρώτη θέση, έστω και για 24 ώρες, για πρώτη φορά Απρίλιο μήνα από το 1990! Η Τσέλσι, από την άλλη, αν δεν είχε χάσει από την Τότεναμ θα μπορούσε να λέει πως με τον Χίντινκ στον πάγκο είναι ακτύπητη. Η νωχελική εικόνα της επί Σκολάρι έδωσε τη θέση της σε μία ομάδα που θυμίζει το σφριγηλό συγκρότημα επί Μουρίνιο. Με δεδομένο ότι αναμετρούνται οι δύο κορυφαίοι τεχνικοί σε τακτικό επίπεδο στην Ευρώπη (με μόνη άλλη εξαίρεση τον Μουρίνιο που πια είναι εκτός διοργάνωσης) το τελικό αποτέλεσμα αυτής της μονομαχίας μοιάζει αβέβαιο.

Η Λίβερπουλ για πρώτη φορά σε αυτή την πενταετία των διαδοχικών αναμετρήσεων με την Τσέλσι δεν νιώθει κατώτερη. Αντίθετα μάλλον έχεις την αίσθηση ότι τώρα η ομάδα από το Μερσεϊσάιντ είναι αυτή που υπερέχει. Και απόψε είμαι βέβαιος πως η Λίβερπουλ, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, μία νίκη για τη ρεβάνς θα την πάρει.

Αν είναι με το συνηθισμένο 1-0 των αναμετρήσεων ανάμεσά τους, τότε θα έχει και μεγάλο προβάδισμα. Για τη γηπεδούχο έχω την εντύπωση πως ακόμα και το 0-0 μετράει ως καλό αποτέλεσμα επειδή της δίνει το δικαίωμα να πάει στο Λονδίνο κυνηγώντας δύο αποτελέσματα. Η αίσθηση στο Μερσεϊσάιντ είναι πώς η Τσέλσι, η οποία δεν μπόρεσε να την αποκλείσει το 2005 που η διαφορά της με τη Λίβερπουλ ήταν η μέρα με τη νύχτα, θα το καταφέρει τώρα; Η απάντηση σε ένα τόσο έωλο ερώτημα είναι ανάλογη: όπως πέρυσι, όταν δεν ήταν καλύτερη, αλλά πιο αποτελεσματική η Τσέλσι.

Η προϊστορία αυτών των αγώνων δείχνει ότι και οι δύο αντίπαλοι θα είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί. Η Τσέλσι, η οποία έχει ένα τεράστιο ποσοστό αγώνων που τελειώνει με 1-0 είτε συνήθως υπέρ της ή εναντίον της, ξέρει ότι ένα γκολ μέσα στο «Ανφιλντ» θα τη βάλει σε θέση οδηγού.

Και οι δύο αντίπαλοι θα προσπαθήσουν να εκμεταλλευτούν τις στημένες μπάλες. Μοιάζει σαν να είμαστε στο ίδιο έργο θεατές τα τελευταία χρόνια, αλλά ποιος ξέρει αλήθεια το φινάλε; Ενα τέτοιο ματς κρίνεται συνήθως από ένα λάθος. Και αυτό παραμένει ο πιο αστάθμητος παράγοντας σε ανάλογες αναμετρήσεις.