«Δολοφονικό» τετράγωνο

Πάει, τελείωσε κι αυτό. Το έδωσαν στον Ολυμπιακό ο Βαγγέλης Καούνος που ισοφάρισε τον Παναθηναϊκό στην Τρίπολη και ο Ντουντού που νίκησε τον Μπέλιτς. Ξέρω τώρα ότι πολλοί θα πουν για τον βοηθό που άφησε τον Νταρμπισάιρ να σκοράρει από θέση οφσάιντ. Θα το δεχόμουν αν ο Πανιώνιος δεν έπαιρνε κεφάλι στο σκορ στις αρχές του β' μέρους.

Εκεί, λοιπόν, φάνηκε τι πάει να πει ομάδα φτιαγμένη να παίρνει πρωταθλήματα. Είκοσι πέντε λεπτά καλής μπαλίτσας, το 2-1 έγινε 2-3 και «άντε γεια». Σοβαρά τώρα. Οσα έκαναν οι παίκτες του Ολυμπιακού στο διάστημα αυτό πολύ δύσκολα μπορούν να τα κάνουν οι άλλες ελληνικές ομάδες. Ενας από τους λόγους είναι ότι δεν έχουν την πολυτέλεια να τραβούν από τον πάγκο παίκτες όπως ο Μπελούτσι.

Μόλις είδε ο Βαλβέρδε ότι σφίγγουν τα γάλατα έριξε μέσα τον Αργεντινό. Οχι όπως το κάνει συνήθως. Δηλαδή ένας μπροστά κι ο Μπελούτσι πίσω του. Δύο μπροστά κι ο Μπελούτσι δεύτερος κεντρικός χαφ. Να 'χει γήπεδο μπροστά του και χώρο να πασάρει. Οχι να βγαίνει ο... στυλιαράς σέντερ μπακ πάνω του και να του κλείνει το οπτικό πεδίο. Ετσι οργίασε ο κοντός. Ντρίμπλαρε, πάσαρε, σούταρε κι άλλαξε τη ροή του παιχνιδιού.

Κοντά σε αυτόν πήρε μπρος η μηχανή που λέγεται Ντουντού. Ανέβηκε στους χώρους που κέρδιζε ο Μπελούτσι και έγινε πολύ απειλητικός. Το παιχνίδι του Ολυμπιακού άνοιγε στα άκρα και έκλεινε κάθετα σαν ακορντεόν. Το κοντέρ έγραψε τρία και θα μπορούσε να ξεφύγει. Καλά είναι τα συστήματα, αλλά όταν πάρει μπροστά το τετράγωνο Ντουντού-Μπελούτσι-«Τζόλε»-Γκαλέτι, τα διαλύει όλα. Τότε είναι που αρχίζει η πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση για το ποιος θα βγει δεύτερος...