Ενα πολύ διαφορετικό καλοκαίρι για το ποδόσφαιρό μας

Eπειδή το ερχόμενο καλοκαίρι αλλάζουν τα πάντα τόσο στον τρόπο πρόκρισης για το Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά και στους ομίλους του καινούργιου Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ, που θα λέγεται πια Europa League, o κόσμος εξακολουθεί να μη γνωρίζει, αλλά το πρόβλημα δεν είναι αυτό. Εκείνο που με ανησυχεί είναι πως οι ίδιες οι ομάδες μοιάζουν να αγνοούν βασικές διαδικασίες.

Ακούγεται πολύ ανησυχητικό πως η Σούπερ Λίγκα σκέφτεται να ορίσει την έναρξη του πρωταθλήματος στις 22 Αυγούστου, δηλαδή ανάμεσα στα δύο παιχνίδια-κλειδιά που θα δίνουν οι ομάδες μας για να περάσουν στους ομίλους (17 ή 18 και 25 ή 26 Αυγούστου). Και φυσικά επειδή και πάλι δεν θα προνοήσει κανείς για να μπει κλειδάριθμος που θα αποτρέπει τη διεξαγωγή ντέρμπι στις πρώτες μέρες, φανταστείτε να βγει κάποιο ματς του Ολυμπιακού με τον ΠΑΟΚ, την ΑΕΚ ή τον Παναθηναϊκό στις 22 του μήνα και οι ομάδες αυτές να πρέπει τρεις μέρες πριν και τρεις μέρες μετά να αγωνίζονται για να περάσουν στους χρυσοφόρους ομίλους. Είναι ή όχι εγκληματικό;

Διευκρινίζω για μία ακόμη φορά πως όχι μόνο ο φετινός δευτεραθλητής αλλά ΚΑΙ ο πρωταθλητής θα δώσουν από ΔΥΟ προκριματικούς γύρους για να μπουν στους ομίλους.

Μετά την κατάργηση του Ιντερτότο, η Ελλάδα θα έχει μεν τρεις ομάδες στο νέο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ, αλλά μόνο ο κυπελλούχος θα δίνει πια έναν προκριματικό γύρο, ενώ οι υπόλοιποι από δύο και τρεις αντίστοιχα!

Πριν προχωρήσουμε στην αναλυτική παρουσίαση του πώς θα γίνονται οι προκριματικοί πλέον, ας αντιληφθούμε όλοι πως έχει γίνει αρκετά δύσκολο το να μπει μία ελληνική ομάδα στους ομίλους, κυρίως η δευτεραθλήτρια στο Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά και γενικότερα οι υπόλοιπες στο ΟΥΕΦΑ.

Οποιος πάρει τη δεύτερη θέση στο πρωτάθλημα, να είναι έτοιμος για το πιο δύσκολο σετ αγώνων που θα έχει ποτέ προκύψει για ελληνική ομάδα σε καλοκαιρινά προκριματικά.

Το να αρχίζουμε πριν από τις 15 Αυγούστου το πρωτάθλημα μπορεί να ακούγεται δύσκολο, αλλά είναι η μόνη ρεαλιστική άμεση λύση. Αντί να δίνουν οι ομάδες ανούσια βραδινά φιλικά τον Αύγουστο ας παίζουν πια επίσημους αγώνες.

Ας δούμε όμως πώς θα γίνεται από το ερχόμενο καλοκαίρι η διαδικασία πρόκρισης, ξεκινώντας από το Τσάμπιονς Λιγκ, που θα έχει δύο διαφορετικές προκριματικές οδούς. Μία για τους πρωταθλητές (Champions path) και μία για τις ομάδες που κατέκτησαν τις υπόλοιπες θέσεις ανά χώρα ώστε να έχουν το δικαίωμα συμμετοχής (Best placed teams).

Ο προκριματικός των πρωταθλητών γίνεται με 4 γύρους και με βάση τη βαθμολογία ο πρωταθλητής Ελλάδας θα μπαίνει στον προτελευταίο, άρα θα χρειάζεται δύο γύρους αγώνων για να περάσει στους ομίλους. Για να μη σας μπερδεύουμε με αριθμούς, ο πρωταθλητής μας θα μπει στη μάχη στις 28 ή 29 Ιουλίου (με ρεβάνς στις 4 ή τις 5 Αυγούστου), όταν μετέχουν οι 17 ομάδες που έχουν προκριθεί έως τότε συν τις πρωταθλήτριες των χωρών 13-15 (άρα και ο πρωταθλητής Ελλάδας). Προκρίνονται 10 και οι υπόλοιποι 10 που αποκλείονται έχουν άλλη μία ευκαιρία να σώσουν τη χρονιά στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ.

Στις 18 ή 19 Αυγούστου και 25 ή 26 Αυγούστου γίνεται ο τελευταίος γύρος, στον οποίο μετέχουν οι 10 πρωταθλήτριες ομάδες, από τις οποίες οι 5 προκρίνονται στους ομίλους και οι υπόλοιπες συνεχίζουν αυτόματα στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ (φάση ομίλων).

Η διαδικασία πρόκρισης του δεύτερου του πρωταθλήματός μας έχει πάλι δύο γύρους και οι ημερομηνίες είναι οι ίδιες με τον πρωταθλητή. Μετέχουν στα τέλη Ιουλίου και την πρώτη εβδομάδα του Αυγούστου οι ομάδες που τερμάτισαν στη 2η θέση από τις θέσεις 7-15 (άρα και ο 2ος του ελληνικού πρωταθλήματος) και ο 3ος από τη χώρα που βρίσκεται στην έκτη θέση (που είναι η Ρωσία και η ομάδα είναι ήδη γνωστή, η Ντιναμό Μόσχας). Οι άλλες χώρες μαζί μας είναι Ρουμανία, Πορτογαλία, Ολλανδία, Σκωτία, Τουρκία, Ουκρανία, Βέλγιο και Τσεχία. Αυτές οι ομάδες αναγκαστικά κληρώνονται μεταξύ τους, οπότε γίνεται αντιληπτό πως κελεπούρια τύπου Ντιναμό Τιφλίδας δεν υπάρχουν!

Από τις 10 ομάδες, προκρίνονται οι 5, ενώ οι υπόλοιπες συνεχίζουν στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ. Αρα, αν εδώ αποκλειστεί η ελληνική ομάδα θα έχει μία ακόμη ευρωπαϊκή ευκαιρία να διεκδικήσει μέσω του τελευταίου προκριματικού μία θέση τους ομίλους του Europa League.

Στον τελευταίο προκριματικό γύρο μετέχουν οι 5 που προκρίθηκαν από τον 2ο γύρο και άλλες 5 από τις χώρες 1-5. Από τις 10 ομάδες προκρίνονται οι πέντε στους ομίλους και οι άλλες πέντε συνεχίζουν αυτόματα στο ΟΥΕΦΑ (φάση ομίλων).

Εδώ όμως ο αντίπαλος θα είναι μία από τις πέντε ομάδες που μένουν εκτός ομίλων από τις πιο ισχυρές χώρες, δηλαδή την Αγγλία, την Ιταλία, την Ισπανία, τη Γαλλία και τη Γερμανία, με κίνδυνο το όνομα να είναι από πολύ ηχηρό (Μπάγερν, Αρσεναλ, Βιγιαρεάλ, Βαλένθια, Ρόμα, Ατλέτικο Μαδρίτης, Μαρσέιγ) μέχρι πιο μέτριο (Αστον Βίλα, Χοφενχάιμ, Μάλαγα, Τουλούζ), αλλά πάντως δύσκολο.

Με το αβαντάζ όλων αυτών πως τα πρωταθλήματά τους θα έχουν ήδη αρχίσει.

Οσον αφορά το νέο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ, η διαδικασία πρόκρισης είναι πιο δύσκολη από παλαιότερα, αλλά πια οι όμιλοι αρχίζουν απευθείας με 48 ομάδες από τον Σεπτέμβριο.

Η Ελλάδα έχει δικαίωμα παρουσίας με τρεις ομάδες. Ο τέταρτος της βαθμολογίας του ελληνικού πρωταθλήματος θα μπαίνει στη μάχη από τις αρχές Ιουλίου στον δεύτερο προκριματικό γύρο, στον οποίο θα μετέχουν 80 ομάδες. Στον τρίτο προκριματικό (στα τέλη Ιουλίου) θα μετέχουν οι 40 του 2ου γύρου και 30 ομάδες μεταξύ των οποίων είναι και ο 3ος της βαθμολογίας του ελληνικού πρωταθλήματος.

Στον τέταρτο προκριματικό γύρο (που θα γίνεται τον Αύγουστο) θα παίρνουν μέρος οι 35 του 3ου γύρου συν οι 15 (10+5) που αποκλείστηκαν από τον 2ο προκριματικό του Τσάμπιονς Λιγκ (άρα πιθανώς και ελληνικές) μαζί με άλλους 24, ανάμεσά τους και ο κυπελλούχος Ελλάδας. Προκρίνονται συνολικά 37 ομάδες συν τους 10 που αποκλείονται στον τρίτο γύρο του Τσάμπιονς Λιγκ (συνεπώς ίσως και ελληνικές) μαζί με τον κάτοχο του τίτλου, ο οποίος είναι ο μοναδικός που δικαιούται απευθείας συμμετοχής στη διοργάνωση.

Αν έχει εξασφαλίσει (όπως η Ζενίτ φέτος) την πρόκρισή του στο Τσάμπιονς Λιγκ, η θέση θα πάει σε μία ακόμη από τις ομάδες των προκριματικών.

Το ελληνικό ποδόσφαιρο από το ερχόμενο καλοκαίρι θα πρέπει να είναι σε ετοιμότητα από την έναρξη της σεζόν για ματς που ποτέ δεν είχε αντιμετωπίσει στο παρελθόν. Αν στη Σούπερ Λίγκα είχαν το μυαλό τους στο να βελτιώσουν το προϊόν και άφηναν λίγο στην άκρη τη μόνιμη ενασχόληση με το πόσα λεφτά θα πάρουν από την τηλεοπτική σύμβαση, ίσως να ήμασταν και περισσότερο αισιόδοξοι.