Ημίωρο... έργο τέχνης!

Οι πινελιές του Μπελούτσι, όταν ο Βαλβέρδε αποφάσισε να βάλει κάποιον δίπλα στον έναν αμυντικό χαφ για να περάσει καμία μπαλιά της προκοπής μπροστά, έκαναν έναν Ολυμπιακό, που δεν βλεπόταν στην πρώτη ώρα του παιχνιδιού, να μοιάζει με έργο τέχνης στο τελευταίο μισάωρο. Ο Ηρακλής από τη στιγμή που δέχτηκε το πρώτο γκολ ήταν αδύνατο να αντιδράσει και να μπορέσει να αντισταθεί στη λαίλαπα των τελευταίων τριάντα λεπτών.

Με τον Μπελούτσι να κάνει πράματα και θάματα και τον «Τζόλε» να είναι απλός και ουσιαστικός, σε αντίθεση με τον Λέτο, που ταλαιπωρούσε, ο Ολυμπιακός έκανε ένα κοινό, το οποίο δικαίως γκρίνιαζε μετά τα όσα είδε στο πρώτο μέρος, να παραληρεί στο τέλος. Αυτό το τελευταίο μισάωρο είναι ο τρόπος που θα θέλαμε να βλέπουμε να αγωνίζεται ο Θρύλος σε πολλά περισσότερα παιχνίδια και ασφαλώς με πολύ μεγαλύτερη διάρκεια.

Τώρα που τελείωσε και αυτό το παιχνίδι και η ομάδα έφτασε σε μια τόσο μεγάλη νίκη, θα πρέπει να μπουν και ορισμένα πράγματα σε μια σειρά για να τελειώνουμε. Ο κόσμος είδε θέαμα που αποζημιώνει και τον ικανοποιεί και φώναξε ρυθμικά το όνομα του προπονητή, ο οποίος θεωρώ πως θα πρέπει να μείνει. Με τα κατάλληλα εργαλεία και με ένα πλήρες ρόστερ, ο Βάσκος τεχνικός μπορεί να κάνει θαυμάσια δουλειά και να παρουσιάζει εξαιρετικό θέαμα που θα κάνει τον κόσμο να φεύγει ευχαριστημένος από το γήπεδο.